Ο Βενιζέλος δεν ξέρει τίποτα για τους Νεοναζί στην κυβέρνηση της Ουκρανίας

4/3/2014

Από τη συνέντευξη Τύπου του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου (Αθήνα, 04.03.2014)

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και εσείς προσωπικά υπερασπίζεστε αυτή την πολιτική, της καταγγελίας δηλαδή του παγκοσμίου Τύπου ότι είναι ναζί η νέα Κυβέρνηση και επιχειρηματολογήσατε και νομικά.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν ασχολήθηκα με το θέμα αυτό.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ασχολείται ο παγκόσμιος Τύπος, όμως, δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: αν δεν υπήρχε η νομιμοποίηση αυτής της νέας εξουσίας από την Ευρώπη θα μπορούσε να σταθεί η νέα εξουσία, με βοήθεια οικονομική, διπλωματική …

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω ότι το Κοινοβούλιο, το υφιστάμενο επί του προηγούμενου Προέδρου της Ουκρανίας Κοινοβούλιο, ανέδειξε έναν νέο Πρόεδρο …

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Κύριε Υπουργέ σας παρακαλώ θερμά να πω την ερώτησή μου.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Νόμισα ότι τελειώσατε, με συγχωρείτε.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Η Ουκρανία μπήκε σε συνθήκες εμφυλίου. Ανατράπηκε και η Βουλή σε ειδικές συνθήκες εξέλεξε έναν νέο Πρωθυπουργό, ο οποίος δεν έχει αρνηθεί ότι είναι ναζί.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πώς τα λέτε αυτά, με συγχωρείτε. Πως είστε βέβαιος γι' αυτό;

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Έχει κάνει δήλωση ο Πρωθυπουργός ότι δεν είναι νεοναζί;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Με συγχωρείτε, δεν το γνωρίζω αυτό. Δεν γνωρίζω αν έχει κάνει καμία δήλωση. Δεν γνωρίζω τα φρονήματά τους.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Μα το γνωρίζω εγώ, τα παρακολουθούμε όλη μέρα. Υπάρχει η έξωθεν νομιμοποίηση μιας Κυβέρνησης που ανέβηκε με πραξικόπημα.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Με συγχωρείτε, φέρνετε την Ελλάδα και όλες τις χώρες σε μια δύσκολη θέση να κάνει έλεγχο φρονημάτων των συμμετεχόντων σε όλες τις Κυβερνήσεις.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Το κάνει η Δύση, κ. Υπουργέ, παντού. Και τον Gaddafi τον καλούσε σε συνόδους και μετά τον ανέτρεψε.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Με συγχωρείτε κάντε την ερώτησή σας.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Θα ήθελα να πω το εξής: αν θα μπορούσε να προκρίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση μια δημοκρατική διαδικασία, ώστε μια εκλεγμένη Κυβέρνηση να πάρει αποφάσεις. Πρώτον, ανακοινώσατε ότι θα υπογραφεί η Συμφωνία Σύνδεσης και Σταθεροποίησης.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ότι ζητάει η Ουκρανία να ξεκινήσουν ξανά οι διαδικασίες.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ακριβώς. Πώς μια Κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση μπορεί να υπογράψει στρατηγικής σημασίας σύμβαση και η Ευρωπαϊκή Ένωση να λέει το «ναι»;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Με συγχωρείτε, να επαναλάβω λίγο τα γεγονότα; Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί και οφείλει να ασκεί μια πολιτική αρχών. Θέματα δημοκρατίας, πολυφωνίας, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, είναι ζητήματα αρχών. Άρα η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει όλες οι κυβερνήσεις των τρίτων χωρών με τις οποίες εφάπτεται, να εκπληρώσουν αυτές τις προϋποθέσεις.
Το Ουκρανικό Κοινοβούλιο ανέδειξε προσωρινές αρχές, η Διεθνής Κοινότητα αποδέχεται αυτές τις προσωρινές αρχές και τις καλεί να σεβαστούν τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα μειονοτικά δικαιώματα και τη συμπεριληπτικότητα, την inclusiveness, η οποία αφορά τις πολιτικές δυνάμεις, τις ιδεολογικές τάσεις και τις περιφέρειες της χώρας.

Εάν αυτό δε γίνει, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επανεξετάσει την κατάσταση. Αλλά δεν υπάρχει μόνον η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχει ο ΟΗΕ, υπάρχει το Συμβούλιο Ασφαλείας, υπάρχουν οι χώρες οι οποίες διαδραματίζουν έναν ρόλο ως εγγυήτριες δυνάμεις, όπως είναι οι ΗΠΑ, φυσικά και η Κίνα και η Ρωσική Ομοσπονδία, άρα όλα αυτά τα συνεκτιμούμε.

Από κει και πέρα το να κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ή η Ελλάδα ως χώρα έλεγχο των φρονημάτων συγκεκριμένων προσώπων επί τη βάσει του βιογραφικού τους ή δηλώσεων, υπάρχει κάποια καταδίκη, υπάρχει κάτι, δεν ξέρω, δε νομίζω ότι μπορούμε να μπούμε στη συζήτηση αυτή.

Σ. ΣΙΔΕΡΗΣ: Ισχύει στην Ελλάδα, ισχύει παντού αυτό, γίνεται έλεγχος φρονημάτων σε όλο τον πλανήτη, τι λέτε;

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Με συγχωρείτε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τοποθετηθεί επί των θεμάτων αυτών και η Ελλάδα ακολουθεί τη γραμμή αυτή. Εάν η ουκρανική κυβέρνηση εκφράσει απόψεις οι οποίες είναι φασιστικές, ναζιστικές, δεν θα είναι συνομιλητής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν εξέφρασε όμως τέτοιες απόψεις. Είπε ότι θα σεβαστεί τα δικαιώματα και ένα δείγμα ήταν ότι δεν κυρώθηκε ο νόμος που μειώνει τη χρήση στη Διοίκηση των μειονοτικών ή περιφερειακών γλωσσών. Άρα δεν ισχύει, δεν ανετράπη.

Την επιχειρηματολογία, η οποία αναπτύσσεται διεθνώς, την ξέρουμε, δε θα την κρίνουμε αυτή την επιχειρηματολογία εμείς. Θα την κρίνουν τα αρμόδια όργανα. Θα την κρίνει λοιπόν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο ΟΑΣΕ, ο οποίος θα δημιουργήσει την Επιτροπή αυτή για τη διερεύνηση των γεγονότων και θα την κρίνει και η Διεθνής Ομάδα Επαφής, εάν συγκροτηθεί.

Το έχει ζήσει αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν μετείχαν σε κυβερνήσεις κρατών μελών δυνάμεις ανοιχτά ναζιστικές. Και να σας πω και κάτι; Ο ελληνικός λαός έχει να σκεφτεί κάτι άλλο, έχει να σκεφτεί τις δικές του επιλογές, ώστε να μη φτάσει η Ελλάδα να κάνει ως κοινωνία στο μέλλον μια επιλογή που θα οδηγήσει σε πλειοψηφία στη Βουλή που θα περιλαμβάνει και ακροδεξιά, ναζιστικά, φασιστικά στοιχεία ή περίπου τέτοια στοιχεία. Αυτό είναι το ερώτημα για τον ελληνικό λαό. Το ερώτημα για τον ελληνικό λαό είναι να μη σχηματιστεί ετερόκλητο μέτωπο εξουσίας στο όνομα της συνωμοσιολογίας, της αντιμνημονιακής δημαγωγίας και της ανευθυνότητας, που θα βασίζεται στην ύπαρξη ακροδεξιών στοιχείων, αν όχι των απόλυτα ακροδεξιών, των εν μέρει ή σχεδόν ακροδεξιών.

Ας λύσουμε αυτό το πρόβλημα πρώτα εμείς εδώ στην Ελλάδα για να έχουμε και ισχυρή αξιοπιστία στις διεθνείς παρεμβάσεις μας, στο όνομα της δημοκρατίας, του αντιναζισμού, του αντιφασισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Γιατί προς το παρόν απολογούμαστε όχι μόνον για το τι συμβαίνει με πράξη ή παράλειψη της κυβέρνησης, αλλά και με πράξη και παράλειψη του ελληνικού λαού.

Γιατί όταν στις δημοσκοπήσεις εμφανίζει η ελληνική κοινωνία μια τάση προτίμησης προς τέτοιες απόψεις, αυτό είναι ένα θέμα που καθιστά υπόλογη την Ελλάδα στις διεθνείς συζητήσεις. Γιατί ακούσατε τη συγχορδία η οποία επιτίθεται στην κυβέρνηση και στην Ευρώπη. Είναι η συγχορδία του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής. Αυτό το θεωρώ κίνδυνο για τη δημοκρατία και τη διεθνή αξιοπιστία της χώρας. Και για τη συνοχή της κοινωνίας μας και για την ποιότητα της δημοκρατίας.

Γι’ αυτό η ιστορία της Ουκρανίας είναι η επιτομή και η συμπύκνωση του προβλήματος της χώρας, του προβλήματος θεσμικής ταυτότητας και δημοκρατικής ευαισθησίας και συνέπειας στη στάση της στη διεθνή σκηνή.

Πηγή