Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Η γιγάντωση των οικονομικών ανισοτήτων παγκοσμίως σε ένα γράφημα


4/11/2011

Στο γράφημα της Credit Suisse που καταδεικνύει τη γιγάντωση των ανισοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα, βλέπουμε πως:

- το ανώτερο 0.5% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 38.5% του παγκόσμιου πλούτου

- το 8.2% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 46.3% του παγκόσμιου πλούτου (δηλαδή συνδυαστικά το 8.7% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 84.8% του παγκόσμιου πλούτου)

- το 23.6% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 14.5% του παγκόσμιου πλούτου

- το 67.6% του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει το 3.3% του παγκόσμιου πλούτου.


Στο παραπάνω διάγραμμα, βλέπουμε, για την περίπτωση των ΗΠΑ (αλλά και αλλού η γενική τάση είναι η ίδια, με μικρές διαφορές) ότι με το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, υπήρχε μια σχετικά "ήπια" ανισότητα. Αυτό οφειλόταν στο ότι οι ΗΠΑ, ως νικήτριες του πολέμου, και ως η μοναδική μεγάλη δύναμη που είχε βγει από τον πόλεμο χωρίς να έχει βομβαρδιστεί, είχε τη δυνατότητα να εφαρμόσει κεντροαριστερές πολιτικές, πιεζόμενη και από ένα σχετικά μαχητικό εργατικό κίνημα.

Πλέον, και ειδικά μετά την ενσωμάτωση του πρώην Ανατολικού μπλοκ και της Κίνας στην παγκόσμια αγορά, οι ανισότητες σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στο πως μοιράζεται ο παραγόμενους πλούτος. Κι αυτό διότι οι κεφαλαιοκράτες εδώ και χρόνια πηγαίνουν την παραγωγή στην Ασία, εξασφαλίζοντας το ελάχιστο εργατικό κόστος, και μετά πουλάνε στη Δύση, εξασφαλίζοντας το μέγιστο δυνατό κέρδος για αυτούς. Όσο για κεντροαριστερές-σοσιαλδημοκρατικές λύσεις, αυτές ξεχάστε τις, τουλάχιστον για τη Δύση. Οι κεφαλαιοκράτες δε πρόκειται να δεχτούν "αξιοπρεπείς μισθούς και ωράρια", ή "κοινωνικές παροχές", διότι τους συμφέρει καλύτερα να πάνε Κίνα και να αποφύγουν όλα αυτά τα "περιττά κόστη". Πιο πιθανό είναι να γίνει επανάσταση, παρά οι κεφαλαιοκράτες να εφαρμόσουν κεντροαριστερά μέτρα στη σημερινή συγκυρία. Άλλωστε, η σοσιαλδημοκρατία αποτέλεσε έναν "ιστορικό συμβιβασμό" ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες και τους εργάτες, αλλά εδώ και καιρό οι κεφαλαιοκράτες έχουν σπάσει αυτή ό το συμβιβασμό, προτιμώντας ξεκάθαρα συνθήκες Κίνας, ή έστω Βουλγαρίας.

Πηγή:
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/11/blog-post_863.html 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου