10/3/2012
Πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων κακοπληρωμένων και ανασφάλιστων εργατών, εκεί είναι που οικοδομήθηκε το γερμανικό βιομηχανικό και εξαγωγικό «θαύμα» των τελευταίων ετών, αυτό χάρη στο οποίο η Γερμανία έχει φτάσει πλέον να θεωρείται «ατμομηχανή της Ευρώπης».
Σκληρή κι όμως πέρα για πέρα αληθινή, αυτή είναι η πραγματικότητα όπως προκύπτει μέσα από τα στοιχεία της αγοράς εργασίας.
Ενδεικτικά, σήμερα στη Γερμανία υπάρχουν πάνω από 7 εκατ. άνθρωποι που εργάζονται ανασφάλιστοι λαμβάνοντας μισθό έως 400 ευρώ μηνιαίως.
Μάλιστα, η εν λόγω μορφή απασχόλησης (η επονομαζόμενη και «μίνι απασχόληση») δεν τους εξασφαλίζει ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε συνταξιοδοτικά δικαιώματα (δεν μεταφράζεται σε ένσημα και επομένως, δεν συνυπολογίζεται στα συντάξιμα έτη).
Υπό το συγκεκριμένο καθεστώς, ο εργαζόμενος δουλεύει λιγότερο (τόσες εργατοώρες ώστε η αναλογούσα αμοιβή να μην ξεπερνάει τα 400 μηνιαίως) και δεν φορολογείται, ενώ ο εργοδότης καταβάλλει χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Μάλιστα, εάν στους ουκ ολίγους «μίνι απασχολούμενους» προστεθούν και οι εκατομμύρια «ενοικιαζόμενοι» υπάλληλοι (που δουλεύουν με συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου λαμβάνοντας μισθούς αρκετά χαμηλότερους από αυτούς του μόνιμου προσωπικού), τότε προκύπτει μια εικόνα εργασιακού μεσαίωνα.
Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 20% των συνολικών θέσεων εργασίας στη Γερμανία είναι χαμηλά αμειβόμενες.
Και να σκεφτεί κανείς ότι τον δρόμο για τις παραπάνω (απο)ρυθμίσεις στη γερμανική αγορά εργασίας δεν τον άνοιξε κάποιος δεξιός καγκελάριος, αλλά η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατικών - Πρασίνων του Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Αρχής γενομένης από την άνοιξη του 2003, η κυβέρνηση Σρέντερ άρχισε να προωθεί την επονομαζόμενη «Ατζέντα 2010», μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο κράτος πρόνοιας, που στόχο είχαν τη μείωση του εργατικού κόστους και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως πολλές από τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις τις είχε εισηγηθεί ο Πέτερ Χαρτς, ο τότε διευθυντής προσωπικού της... αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen.
Πηγή
Πάνω στις πλάτες εκατομμυρίων κακοπληρωμένων και ανασφάλιστων εργατών, εκεί είναι που οικοδομήθηκε το γερμανικό βιομηχανικό και εξαγωγικό «θαύμα» των τελευταίων ετών, αυτό χάρη στο οποίο η Γερμανία έχει φτάσει πλέον να θεωρείται «ατμομηχανή της Ευρώπης».
Σκληρή κι όμως πέρα για πέρα αληθινή, αυτή είναι η πραγματικότητα όπως προκύπτει μέσα από τα στοιχεία της αγοράς εργασίας.
Ενδεικτικά, σήμερα στη Γερμανία υπάρχουν πάνω από 7 εκατ. άνθρωποι που εργάζονται ανασφάλιστοι λαμβάνοντας μισθό έως 400 ευρώ μηνιαίως.
Μάλιστα, η εν λόγω μορφή απασχόλησης (η επονομαζόμενη και «μίνι απασχόληση») δεν τους εξασφαλίζει ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ούτε συνταξιοδοτικά δικαιώματα (δεν μεταφράζεται σε ένσημα και επομένως, δεν συνυπολογίζεται στα συντάξιμα έτη).
Υπό το συγκεκριμένο καθεστώς, ο εργαζόμενος δουλεύει λιγότερο (τόσες εργατοώρες ώστε η αναλογούσα αμοιβή να μην ξεπερνάει τα 400 μηνιαίως) και δεν φορολογείται, ενώ ο εργοδότης καταβάλλει χαμηλότερες ασφαλιστικές εισφορές.
Μάλιστα, εάν στους ουκ ολίγους «μίνι απασχολούμενους» προστεθούν και οι εκατομμύρια «ενοικιαζόμενοι» υπάλληλοι (που δουλεύουν με συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου λαμβάνοντας μισθούς αρκετά χαμηλότερους από αυτούς του μόνιμου προσωπικού), τότε προκύπτει μια εικόνα εργασιακού μεσαίωνα.
Είναι χαρακτηριστικό πως σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, το 20% των συνολικών θέσεων εργασίας στη Γερμανία είναι χαμηλά αμειβόμενες.
Και να σκεφτεί κανείς ότι τον δρόμο για τις παραπάνω (απο)ρυθμίσεις στη γερμανική αγορά εργασίας δεν τον άνοιξε κάποιος δεξιός καγκελάριος, αλλά η κυβέρνηση Σοσιαλδημοκρατικών - Πρασίνων του Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Αρχής γενομένης από την άνοιξη του 2003, η κυβέρνηση Σρέντερ άρχισε να προωθεί την επονομαζόμενη «Ατζέντα 2010», μια σειρά από μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας και στο κράτος πρόνοιας, που στόχο είχαν τη μείωση του εργατικού κόστους και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί πως πολλές από τις εν λόγω μεταρρυθμίσεις τις είχε εισηγηθεί ο Πέτερ Χαρτς, ο τότε διευθυντής προσωπικού της... αυτοκινητοβιομηχανίας Volkswagen.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου