Η προσφυγή της ΓΣΕΕ στο ΣτΕ για τους μισθούς και τα εργασιακά

29/3/2012

Προσβάλλει τον πυρήνα του Συντάγματος

Τον πυρήνα του Συντάγματος αλλά και σειρά Διεθνών Συμβάσεων και Συνθηκών προσβάλλουν το Μνημόνιο ΙΙ αλλά και η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, βάσει της οποίας μειώθηκαν κατά 22% οι αποδοχές των εργαζομένων και κατά 32% των νέων κάτω των 25 ετών, ενώ παράλληλα επήλθε αναγκαία λήξη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των διαιτητικών αποφάσεων και κατάργηση της διαιτησίας. Αυτό είναι το «διά ταύτα» της προσφυγής που είχε προαναγγείλει ότι θα καταθέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας η ΓΣΕΕ.

Η προσφυγή της ΓΣΕΕ, που κατατέθηκε τελικά σήμερα στο ΣτΕ, απαριθμεί 107 σελίδες και σε αυτή συμπεριλαμβάνονται σειρά νομικών επιχειρημάτων που στηρίζουν και το αίτημά της για την ακύρωση της πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου που στηρίζεται στο δεύτερο μνημόνιο.

«Επιχειρείται να εκχερσωθεί πλήρως για τον εργαζόμενο το ισχύον εργασιακό καθεστώς», αναφέρει στην προσφυγή της η ΓΣΕΕ και επισημαίνει πως η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, που εκδόθηκε κατ’ επιταγή του δεύτερου μνημονίου και βάσει της οποίας μειώνονται δραματικά οι μισθοί των εργαζομένων, είναι παράνομη και αντισυνταγματική, διότι μεταξύ άλλων:

- Καταλύει τη συλλογική αυτονομία και τη συνδικαλιστική ελευθερία που προστατεύονται από το Σύνταγμα.
- Παραβιάζει τις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές περί ισότητας πολιτών και μισθολογικής ισότητας.
- Καταλύει τη λειτουργία και τον ρόλο της διαιτησίας (Ν. 1876/1990).
- Προσβάλλει το δικαίωμα της απεργίας που προστατεύεται από το άρθρο 23 του Συντάγματος. Και αυτό γιατί οι μειώσεις αποδοχών και το πάγωμα των αυξήσεων μέχρι το 2023 εάν δεν πέσει η ανεργία στο 10% κ.λπ. δημιουργούν ένα πλαίσιο απαγορεύσεων για την άσκηση του δικαιώματος της απεργίας.
- Προσβάλλει την αξία του ανθρώπου και την ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρα 2 και 5 Συντάγματος), καθώς με τις μειώσεις των αποδοχών των εργαζομένων παραβιάζεται το όριο της φτώχειας, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την αξιοπρεπή διαβίωση των εργαζομένων.
- Παραβιάζει τη συνδικαλιστική ελευθερία (άρθρο 23 Συντάγματος), αφού καταργεί το δικαίωμα των ελεύθερων διαπραγματεύσεων, κύρια εκδήλωση της συνδικαλιστικής ελευθερίας.

Πηγή