11/3/2012
Τα golden boys που μας κούρεψαν
Ως γνωστόν, η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ωστόσο πίσω από το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους δεν κρύβονται οι τεχνοκράτες της τρόικας, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά ένας δικηγόρος από τις ΗΠΑ και ο μέντοράς του που αποκαλείται και ο... νονός των κρατικών ομολόγων.
Ως γνωστόν, η νίκη έχει πολλούς πατέρες, ωστόσο πίσω από το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους δεν κρύβονται οι τεχνοκράτες της τρόικας, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά ένας δικηγόρος από τις ΗΠΑ και ο μέντοράς του που αποκαλείται και ο... νονός των κρατικών ομολόγων.
Ο Λι Μπουχάιτ και ο Μιτού Γκουλάτι είναι το δίδυμο των ειδικών που σχεδίασε -με τη βοήθεια ενός μαθητή του στο πανεπιστήμιο όπου διδάσκει ο δεύτερος- και εκπόνησε την τιτάνια όσο και περίπλοκη ανταλλαγή ομολόγων που έληξε με το «κούρεμα» των ελληνικών τίτλων κατά 105 δισεκατομμύρια ευρώ.
Ο Λι Μπουχάιτ είναι ο άνθρωπος στον οποίο τηλεφωνεί μια κυβέρνηση όταν θέλει να αναδιαρθρώσει το χρέος της. Και το έχουν κάνει πολλές κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια, με προτελευταία την κυβέρνηση της Ισλανδίας, η οποία τον κάλεσε να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές της σε Βρετανία και Ολλανδία την αποπληρωμή των χρεών της.
Απέκτησε το προσωνύμιο «νονός» μετά την επιτυχή διαπραγμάτευση υπερχρεωμένων κρατών και των πιστωτών τους, όπως έκανε στις περιπτώσεις της Αργεντινής, της Ουρουγουάης και, εσχάτως, της χώρας μας.
Για να φτάσει στην... πόρτα μας χρειάστηκε η παρατηρητικότητα ενός μαθητή του συνεργάτη του καθηγητή Νομικής του Πανεπιστημίου Duke, Μιτού Γκουλάτι, ο οποίος παρατήρησε ότι υπό το εγχώριο δίκαιο, τα ελληνικά ομόλογα δεν περιέχουν CACs (ρήτρες συλλογικής δράσης), και άλλες προβλέψεις που βρίσκει κανείς στα ομόλογα υπό αγγλικό δίκαιο.
Μετά το πρώτο σάστισμα ξεκίνησαν οι ίδιοι να σχεδιάζουν τις CACs, καθώς το επέτρεπε η ελληνική νομοθεσία που διέπει τους τίτλους που είχε εκδώσει η χώρα, με αποτέλεσμα στο τέλος του περασμένου Ιουλίου το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών να τους αναζητήσει και να τους αναθέσει τη δουλειά της αναδιάρθρωσης του προηγούμενου PSI.
Η συνεργασία
Ειδικότερα, στις 27 Ιουλίου η ελληνική κυβέρνηση ανακοίνωσε τη συνεργασία της με την αμερικανική δικηγορική εταιρεία που εργάζονται οι Μπουχάιντ και Γκουλάτι, την Cleary Gottlieb «ως διεθνούς νομικού συμβούλου σε σχέση με την εφαρμογή του PSI».
Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες δικηγορικές εταιρείες της Νέας Υόρκης, με εξειδίκευση σε τραπεζικές και χρηματοοικονομικές υποθέσεις. Η εταιρεία εδραιώθηκε μέσω της ανάμειξής της στις αναδιαρθρώσεις χρέους της Ουρουγουάης, της Αργεντινής και, πιο πρόσφατα, της Ισλανδίας.
Η εφημερίδα «New York Times» σε πρόσφατο αφιέρωμα χαρακτηρίζει τον κ. Γκουλάτι «χαρισματικό» και τον κ. Μπουχάιτ «φιλόσοφο βασιλιά» των Νομικών που ασχολούνται με αναδιαρθρώσεις χρέους. Υποστηρίζει ότι είναι οι «πνευματικοί πατέρες» της συμφωνίας ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων, ενώ και οι δύο προτείνουν τον ίδιο δρόμο και για άλλες χρεωμένες χώρες, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία.
Στο ίδιο αφιέρωμα αναφέρεται ότι ο Μπουχάιτ, σε όλη την καριέρα του προσπαθεί να δημιουργήσει ένα σύστημα, ώστε χρεωμένες χώρες και οι πιστωτές τους να μπορούν να αναδιαρθρώσουν τις υποχρεώσεις χωρίς την παρέμβαση του δημόσιου τομέα.
Τα «εργαλεία» που χρησιμοποιεί -ρήτρες συλλογικής δράσης, συναινέσεις και συμβάσεις εμπιστοσύνης- μπορεί να είναι περίπλοκα, αλλά εξυπηρετούν έναν βασικό σκοπό: Δίνουν στη χρεωμένη χώρα το απαραίτητο εφόδιο ώστε να αντιμετωπίσει τους δυσαρεστημένους πιστωτές της.
Μάλιστα, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά εκπρόσωπος ενός επενδυτικού κεφαλαίου που συμφώνησε αυτή την εβδομάδα να δεχτεί απώλειες 75% στη συνολική αξία των ελληνικών ομολόγων που κατείχε, «είναι βάναυσο να βρίσκεσαι αντίπαλος του κ. Μπουχάιτ».
Οι γκουρού
Παρά το γεγονός ότι θεωρούνται «γκουρού» στις αναδιαρθρώσεις χρεών κρατών, κανείς δεν τους έδωσε σημασία, όταν σε κοινή τους έκθεση, τον Μάιο του 2010, πρώτοι πρότειναν έναν τρόπο η Ελλάδα να αναγκάσει τους επενδυτές να συμφωνήσουν σε απώλειες. Αλλωστε, πριν από δύο χρόνια τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και η ΕΕ απεύχονταν ένα «κούρεμα» εντός της Ευρωζώνης.
Οι δυο τους επανήλθαν έναν χρόνο αργότερα με νέα μελέτη που είχε τίτλο «Ελληνικό χρέος: Τα τελικά σενάρια». Και οι δύο μελέτες, εξετάζουν εις βάθος το νομικό καθεστώς των ελληνικών ομολόγων και τις εναλλακτικές που έχει στη διάθεσή της η Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και η ολική αναδιάρθρωση του χρέους, με επιμήκυνση της ωρίμανσης και haircut στην ονομαστική αξία. Κάτι τέτοιο μπορεί να ενέχει σημαντικές δυσκολίες, τονιζόταν στη μελέτη.
Εναλλακτικά, υπήρχε πρόταση για μία ήπια και φιλική προς τους ομολογιούχους διαδικασία, στο πρότυπο αυτής που ακολούθησε η Ουρουγουάη το 2003. Σε αυτήν την περίπτωση, η Αθήνα θα μπορούσε να κάνει έναν ήπιο ανασχεδιασμό (το λεγόμενο «reprofiling») του χρέους, επιμηκύνοντας την περίοδο αποπληρωμής χωρίς όμως να επιβάλλει haircut στην ονομαστική του αξία.
Ομως, κάτι τέτοιο δεν θα αντιμετώπιζε αποτελεσματικά το πρόβλημα φερεγγυότητας της Ελλάδας, αλλά μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο σαν το πρώτο βήμα πριν από μία πιο επώδυνη για τους επενδυτές αναδιάρθρωση.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου