Τέσσερα σενάρια από τον Πολ Κρούγκμαν για έξοδο από την κρίση

27/6/2013

Τέσσερα σενάρια για έξοδο της ευρωζώνης από την κρίση παρουσίασε ο Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν ενώ προειδοποίησε πως η κρίση μπορεί να παραταθεί ελλείψει τραπεζικής και δημοσιονομικής ένωσης.

Μιλώντας σε εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Βιομηχανιών και Ενώσεων (EFPIA) στις Βρυξέλλες, ο διακεκριμένος οικονομολόγος είπε ότι η διαδρομή που ακολουθήθηκε δεν ήταν η καλύτερη δυνατή και ότι η αξιολόγηση της μέχρι τώρα κατάστασης στην ΕΕ χαρακτηρίζεται μια «τραγωδία» που οφείλεται «σε καλές προθέσεις».

Σύμφωνα με τον Κρούγκμαν η τρέχουσα κρίση στην ΕΕ θα οδηγήσει σε ένα από τα ακόλουθα τέσσερα σενάρια:

Στην πρώτη περίπτωση, «η Γερμανία ως ατμομηχανή» θα προωθήσει οικονομικά μέτρα, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μεγάλα κράτη μέλη, καθώς και νομισματική επέκταση μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ώστε να ανατροφοδοτήσει τον πληθωρισμό. Αντί για τη μείωση του κόστους εργασίας στις χώρες του Νότου, ο Κρούγκμαν υποστήριξε στο πλαίσιο του σεναρίου αυτού, την αύξηση του κόστους εργασίας στη Γερμανία. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτή η πολιτική μπορεί να λειτουργήσει, αλλά δεν πρόκειται να ενεργοποιηθεί παρά μόνο όταν η ΕΕ έχει φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Ωστόσο εκτιμά ότι το σενάριο αυτό είναι το καλύτερο δυνατό.

Το δεύτερο σενάριο είναι «η εσωτερική υποτίμηση», σύμφωνα με το οποίο η ΕΕ θα συνεχίσει την ίδια πολιτική και η ΕΚΤ θα συνεχίζει να διαχειρίζεται την οικονομική κρίση και «σιγά-σιγά, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα». Το σενάριο αυτό όμως οδηγεί σε «μέτριο πληθωρισμό στη Γερμανία», ενώ «επιφέρει μικρή πτώση του κόστους εργασίας στην Ισπανία».

«Η ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής ελίτ» στην Ευρώπη αποτελεί το τρίτο σενάριο, για τον Κρούγκμαν ο οποίος υποστήριξε ότι το ενδεχόμενο αποτυχίας εξόδου από την κρίση ενισχύει τις ακραίες πολιτικές δυνάμεις. Το σενάριο αυτό αποτελεί πιθανή εξέλιξη για τον οικονομολόγο όσο η ΕΕ δεν μεταβάλλει την πολιτική της.

Στο τέταρτο σενάριο, το χρηματοπιστωτικό σύστημα δέχεται υπέρμετρη πίεση, η οποία οδηγεί σε πανικό και μαζική φυγή κεφαλαίων. Η Κύπρος θα αποτελούσε παράδειγμα αυτού του σεναρίου, αν δεν είχαν επιβληθεί έλεγχοι στη ροή κεφαλαίων.

Πηγή