21/2/2012
Κάποιοι διπλωμάτες το λένε ανοιχτά: η διάσωση είναι απλώς μία προσπάθεια να κερδηθεί λίγος χρόνος, μέχρι να προετοιμαστούν καλύτερα οι ευρωπαϊκές τράπεζες και να αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει.
Τον Μάιο του 2010, όταν οι Ευρωπαίοι υπουργοί οικονομικών εξήλθαν από τις έκτακτες συνεδριάσεις του σαββατοκύριακου για να παρουσιάσουν τη διάσωση αξίας 110 δισ. ευρώ της Ελλάδας, υπήρξε ανάσα ανακούφισης και μια αίσθηση ότι η κρίση έχει συγκρατηθεί.
Όμως, καθώς οι υπουργοί οικονομικών συγκεντρώθηκαν στις Βρυξέλλες χθες το απόγευμα για να υπογράψουν μία δεύτερη, ακόμη μεγαλύτερη, διάσωση, η αίσθηση που επικρατεί στην Αθήνα είναι της απελπισίας.
Οι όποιες ψευδαισθήσεις για το βάθος του προβλήματος της Ελλάδας έχουν πλέον σβήσει μετά από δύο χρόνια ύφεσης.
Οι πολίτες αποδέχονται πια ότι ακόμη και με τα φρέσκα κεφάλαια θα είναι υποχρεωμένοι να υποστούν πολλά χρόνια με θυσίες και σκληρή δουλειά, ίσα-ίσα για να επαναφέρουν την οικονομία σε κάπως σταθερή κατάσταση. Και ούτε αυτό είναι σίγουρο.
«Όταν έχεις μία επιλογή ανάμεσα στη διάσωση και τον θάνατο, φυσικά και διαλέγεις τη διάσωση», δήλωσε ο Λουκάς Τσούκαλης, οικονομολόγος και πρόεδρος του αθηναϊκού think-tank ΕΛΙΑΜΕΠ.
Η αίσθηση της απόγνωσης είναι εμφανής στην Πλατεία Συντάγματος, η οποία έγινε το θέατρο της έκφρασης της οργής των Ελλήνων, καθώς και στις μαυρισμένες προσόψεις των τραπεζών και των άλλων κτιρίων που πυρπολήθηκαν στις πρόσφατες διαδηλώσεις. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι, ενώ σε ποσοστό πάνω από 70% οι Έλληνες θα ήθελαν να παραμείνουν στην ευρωζώνη, μόνο οι μισοί πιστεύουν ότι η χώρα θα το καταφέρει.
Στις Βρυξέλλες, επίσης, οι διαθέσεις έχουν σκληρύνει από τότε που ξεκίνησε η κρίση. Ενώ οι τεχνοκράτες της Ε.Ε. πίστευαν τότε πως θα μπορούσαν να σχεδιάσουν πρόγραμμα μεταρρύθμισης της ελληνικής οικονομίας, έχουν πια έρθει αντιμέτωποι με τα όρια των δυνατοτήτων τους και τα ελαττώματα των δικών τους χωρών.
Αρκετοί νιώθουν ότι τους έκαψαν οι Έλληνες πολιτικοί, οι οποίοι απέτυχαν να εφαρμόσουν τις προϋποθέσεις της πρώτης διάσωσης. Ορισμένοι διπλωμάτες λένε ανοιχτά για την τωρινή διάσωση ότι δεν είναι τίποτε άλλο από προσπάθεια να κερδηθεί λίγος χρόνος ακόμη μέχρι να προετοιμαστούν καλύτερα οι τράπεζες της ηπείρου και να αφεθεί η Ελλάδα να χρεοκοπήσει.
«Δεν υπάρχει πια εμπιστοσύνη», δήλωσε διπλωμάτης.
Ένα πλεονέκτημα της νέας διάσωσης είναι ότι θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία όταν λήξει το ομόλογο 14,5 δισ. ευρώ στις 20 Μαρτίου. Αν και κανείς δεν είναι σίγουρος για τις συνέπειες κάτι τέτοιου, οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι όχι μόνο θα εκτοπίσει την Ελλάδα από την Ε.Ε., αλλά και θα προκαλέσει τραπεζική κατάρρευση στην Πορτογαλία, στην Ιταλία, στην Ισπανία, ακόμη και στη Γαλλία.
Ορισμένοι επιχειρηματίες στην Ελλάδα ελπίζουν επίσης ότι η διάσωση αυτή θα προσφέρει το απαραίτητο οξυγόνο σε μια οικονομία που πνίγεται από την πιστωτική αποστράγγιση.
Η έλλειψη χρηματοδότησης είναι τόσο σοβαρή που όσες βιομηχανίες παραμένουν στη χώρα διαμαρτύρονται γιατί δεν μπορούν πλέον να εισαγάγουν πρώτες ύλες αν δεν πληρώσουν σε ρευστό, γιατί οι ξένες τράπεζες δεν δέχονται τις εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών.
«Το βασικό πρόβλημα είναι η έλλειψη χρηματοδότησης - η πλήρης έλλειψη χρηματοδότησης», τονίζει ο Χάρης Λαμπρόπουλος, μέλος του Δ.Σ της εταιρίας Κιολεΐδης, το εργατικό δυναμικό της οποίας έχει διολισθήσει από 700 άτομα πριν από λίγα χρόνια σε 40 σήμερα.
Ο ίδιος ελπίζει ότι οι τράπεζες ίσως αρχίσουν πάλι τον δανεισμό, με τη συμφωνία δεύτερου πακέτου διάσωσης. Αλλά για τις ευρύτερες μεταρρυθμίσεις που συνοδεύουν τη νέα συμφωνία είναι επιφυλακτικός.
Η μεγαλύτερη διαμαρτυρία του είναι ότι το πακέτο διάσωσης εξαρτάται υπερβολικά από τις φορολογικές αυξήσεις και τις περικοπές των δαπανών, σε μια περίοδο όπου η ζήτηση έχει ήδη καταρρεύσει - άποψη την οποία συμμερίζεται σχεδόν όλη η επιχειρηματική κοινότητα των Αθηνών.
«Η συνταγή είναι εντελώς εσφαλμένη. Είναι σκέτη ύφεση. Η Ελλάδα χρειάζεται τουλάχιστον 10 χρόνια για να επιστρέψει στο σημείο όπου ήταν όταν παρενέβη η τρόικα».
Ο Λ. Τσούκαλης, από την πλευρά του, θεωρεί ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι τουλάχιστον εξίσου υπεύθυνη αφού προσπάθησε να διορθώσει τη δημοσιονομική θέση μέσω υψηλότερων φόρων, αντί να αναλάβει τις πιο δραστικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες βέβαια θα την έφερναν σε αντιπαράθεση με τους εργαζομένους στο δημόσιο και τα εργατικά συνδικάτα.
Ελπίζει ότι με τις εκλογές θα υπάρξει μια νέα κυβέρνηση, η οποία θα έχει την εντολή να προωθήσει τέτοιου είδους μέτρα. Εν τω μεταξύ, το καλύτερο επιχείρημά του υπέρ της διάσωσης φαίνεται πως είναι η απουσία καλύτερων επιλογών.
«Η διάσωση χαρίζει χρόνο. Η εναλλακτική λύση είναι ξαφνικός θάνατος».
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου