Ένας επιτυχημένος «κωμικός» δήμαρχος

9/2/2014

Ο 47χρονος Γιον Γκναρ, με το σατιρικό «Καλύτερο Κόμμα» κατάφερε μετά την κρίση να γίνει δήμαρχος του Ρέικιαβικ. Σε συνέντευξή του στην DW εξηγεί τους λόγους της επιτυχίας του και τώρα της αποχώρησής του.

DW: Γιατί σας εξέλεξαν οι κάτοικοι του Ρέικιαβικ το 2010 δήμαρχο της πόλης;

Γκναρ (γελάει): Είχε να κάνει πολύ με τη φήμη μου στην Ισλανδία. Σαν κωμικός ηθοποιός είμαι πολύ γνωστός από την τηλεόραση. Φυσικά υπήρξαν και οι ψήφοι διαμαρτυρίας, άνθρωποι που είχαν μπουχτίσει από τα κόμματα διαμαρτυρίας.

DW: Παρόλο που ισχυρίζεστε ότι δεν έχετε ιδέα από το επάγγελμα του πολιτικού ωστόσο η πορεία σας μέχρι σήμερα ήταν επιτυχημένη. Οι δημόσιες συγκοινωνίες λειτουργούν καλύτερα από ότι την περίοδο των προκατόχων σας και η ανεργία έπεσε στα επίπεδα πριν από την κρίση. Πώς τα καταφέρατε;

Γκναρ: Όλοι στο δήμο ήξεραν τι πρέπει να γίνει. Ο νεποτισμός ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα για μια μικρή χώρα σαν τη δική μας. Ήταν όπως σε μια οικογένεια που δεν τα πάει καλά. Ο καθένας παραπονιόταν για τον άλλο. Έπρεπε να έρθει κάποιος από έξω για να ενώσει τα μέλη της οικογένειας. Νομίζω πως αν δεν είχα επέμβει το Ρέικιαβικ θα ήταν σήμερα ένα δεύτερο Ντιντρόιτ.

To Καλύτερο Κόμμα

DW: Ένα κόμμα όπως το δικό σας, το «Καλύτερο Κόμμα», θα μπορούσε να υπάρξει και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες;

Γκναρ: Το κόμμα αυτό έχει να κάνει πάρα πολύ με εμένα. Ξεκίνησε ως σάτιρα στο καλλιτεχνικό μου πρόγραμμα. Ένας βλάκας – δηλαδή εγώ – έπρεπε να πέσει στην σάπια πολιτική σκηνή. Αυτές τις αναρχοσουρεαλιστικές σκηνές τις έπαιζα πάντα στο κοινό μου.

DW: Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις στις εκλογές του Μαΐου θα επανεκλεγόσασταν, εσείς όμως δεν θέλετε να κατέβετε στις εκλογές.

Γκναρ: Θα ήθελα να δοκιμάσω κάτι άλλο. Να πάω ένα βήμα παραπέρα. Για το λόγο αυτό διαβάζω και αυτό το βιβλίο, στο οποίο ο κεντρικός ήρωας ανακαλύπτει και πάλι τον εαυτό του. Είναι καιρός για μια αλλαγή.

Περί κομμάτων διαμαρτυρίας

DW: Πριν από την εκλογή σας ως δημάρχου είχατε προτάσεις να γράψετε θεατρικά έργα

Γκναρ: Πολύ ευχαρίστως θα έγραφα περισσότερο αλλά είμαι δυσλεκτικός και είναι πολύ κουραστικό για μένα. Το πάθος μου είναι να σκέφτομαι, πώς μπορεί κανείς να εκφράσει πράγματα, ποιες λέξεις να χρησιμοποιήσει. Είμαι, ας πούμε, ερασιτέχνης γλωσσολόγος και ενδιαφέρομαι πολύ για την προέλευση των λέξεων. Προσπάθησα να μάθω και άλλες γλώσσες αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά αλλά απέτυχα παταγωδώς.

DW: Πώς θα πρέπει να είναι στο μέλλον τα κόμματα διαμαρτυρίας;

Γκναρ: Θα ήθελα να δω πιο θετικά κινήματα και όχι αυτή την αρνητική μορφή διαμαρτυρίας. Όταν μια πεποίθηση γιγαντώνεται και είναι θετική, θα πρέπει κανείς να δείχνει εμπιστοσύνη.

Πηγή Deutsche Welle