20/4/2014
Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 76 ετών στο Τορόντο του Καναδά ο Αμερικανός πρώην πυγμάχος Ρούμπιν Κάρτερ, γνωστός με το προσωνύμιο «The Hurricane» (τυφώνας).
Τον θάνατό του επιβεβαίωσε ο φίλος και πρώην συνήγορος του, Τζον Άρτις, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες του Associated Press πέθανε στον ύπνο του, πάσχοντας εδώ και αρκετά χρόνια από καρκίνο του προστάτη.
Ο Κάρτερ έγινε γνωστός παγκοσμίως για το γεγονός ότι πέρασε 19 χρόνια στη φυλακή για ένα τριπλό έγκλημα το οποίο ποτέ δεν διέπραξε, το 1966 στο Νιου Τζέρσι. Σε μια περίοδο με το στοιχείο του φυλετικού ρατσισμού ιδιαίτερα έντονο στην αμερικανική κοινωνία, καταδικάστηκε για τον φόνο τριών λευκών, μετά από την μαρτυρία δύο επίσης λευκών μαρτύρων, οι οποίοι μάλιστα την ώρα του εγκλήματος επιχειρούσαν να διαπράξουν ληστεία κοντά στο σημείο.
Ωστόσο, οι μάρτυρες άλλαξαν τις καταθέσεις τους το 1974 και ο Κάρτερ αφέθηκε ελεύθερος το 1976. Η περιπέτειά του όμως δεν έλαβε τέλος, καθώς την ίδια χρόνια ένας μάρτυρας αναίρεσε τις αλλαγές στην κατάθεση του, με αποτέλεσμα να επιστρέψει στις φυλακές, πριν αποφυλακιστεί οριστικά το 1985.
Η υπόθεση τον μετέτρεψε σε σύμβολο των κινημάτων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ενώ μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Μοχάμεντ Άλι και ο Μπομπ Ντίλαν, ο οποίος έγραψε προς τιμήν του το πασίγνωστο τραγούδι «Hurricane», εξέφρασαν από την πρώτη στιγμή την υποστήριξή τους στον αγώνα του.
Το 1999, τον Κάρτερ ενσάρκωσε στην μεγάλη οθόνη ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στην ταινία «The Hurricane», που πήρε το όνομά της από το προσωνύμιό του και χάρισε στον γνωστό ηθοποιό μια Χρυσή Σφαίρα και μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α΄Ανδρικού Ρόλου.
«Από την κόλαση στον παράδεισο»
Μετά την αποφυλάκισή του, ο Κάρτερ μετακόμισε στο Τορόντο, όπου διοργάνωσε καμπάνιες υπέρ των δικαιωμάτων των άδικα καταδικασθέντων.
Μάλιστα, σε άρθρο του στην εφημερίδα «New York Daily News» τον περασμένο Φεβρουάριο, δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τον δικαστή Λι Σάροκιν, για την απόφαση αποφυλάκισής του.
«Έζησα στην κόλαση στα πρώτα μου 49 χρόνια και είμαι στον παράδεισο τα τελευταία 28. Ένας κόσμος, όπου η αλήθεια έχει πραγματική σημασία και η δικαιοσύνη, έστω και αργά, απονέμεται, είναι παράδεισος για όλους μας», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Πηγή
Η Ελλάδα χρεοκόπησε από το έλλειμμα στο Ισοζύγιο Τρεαχουσών Συναλλαγών (ΙΤΣ)που οδήγησε στην υπερχρέωση. Αυτό είπε και ο Στουρνάρας.
Ο λόγος που το ΙΤΣ έγινε τρομακτικά ελλειμματικό, είναι το ευρώ (το λέει ο Στουρνάρας στο βίντεο)Το ΙΣΤ με τη δραχμή ήταν ελαφρώς ελλειμματικό εκτός από την περίοδο που συνδέθηκε με το μάρκο. Με το ευρώ το έλλειμμα πήγε στον ουρανό.
1975-1979 ισοζύγιο +0.96
1980-1984 +0.28
1985-1989 - 1.44
1990-1994 -0.94
1995-1999 -2.92
2000-2004 -11.82
2005-2008 -12.15
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και πέρυσι, το εμπορικό ισοζύγιο ήταν κατά 19 δις ελλειμματικό. Αυτό σημαίνει ότι δεν παράγουμε, ότι κάποιοι σε άλλες χώρες δουλεύουν κι εμείς καθόμαστε, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία τους έχουν έσοδα και τα δικά μας όχι κλπ.
Αν πάμε στη δραχμή.
Κατ' αρχάς θα πάρουμε 150 με 200 δις ευρώ από την ΕΕ. Τάδε έφη ο πρόεδρος του συμβουλίου της Μέρκελ Κουρτ Λάουκ.
Σύμφωνα με το άρθρο 122 της συνθήκης της Λισαβώνας, θα υπάρχει παροχή καυσίμων (ενδεχομένως και τροφίμων) από την ΕΕ. Η οικονομία μετά από ένα χρόνο, θα σταθεροποιηθεί και θα αρχίσει η ανάπτυξη που θα έχει πρωτόγνωρη αύξηση. Θα μπορούμε να ακολουθήσουμε Κευνσιανό μοντέλο και να μην ιδιωτικοποιήσουμε το ασφαλιστικό και το σύστημα Υγείας.
Το χρέος δεν μπορεί να πληρωθεί ποτέ. Πρέπει να αποφασίσει η ΕΕ με ποιον τρόπο ΔΕΝ θα το πληρώσουμε. Η νομισματική χαλάρωση είναι ένας από αυτούς.Μπορεί να γίνει και η πλήρης διαγραφή του.
Με τη δραχμή φυσικά δεν θα είχαμε χρεοκοπήσει γιατί θα ελέγχαμε το ΙΤΣ. Το 1985 ο Α. Παπανδρέου έφτασε το εξωτερικό χρέος στο 45% και το ΙΤΣ στο 8%. Γι αυτό υποτίθεται ότι υπήρχε κίνδυνος χρεοκοπίας αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι γιατί υπήρχαν και 4 δις δολάρια στις τράπεζες.
Το χρέος μας την 31/12/2001 ήταν 145 δις ευρώ και από αυτό το 80% ήταν εσωτερικό σε δραχμές. Το ΙΣΤ είδαμε ότι ήταν μεγάλο αλλά μπορούσε να μειωθεί. Με το ευρώ μέσα σε 8 χρόνια (2002-2009) ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΕ στα 298.5 δις. Επί πλέον το χρέος των νοικοκυριών από μηδέν πήγε στα 200 δις Δημιουργήθηκαν οι φούσκες (στεγαστική, καταναλωτική).
Με αυτό το νόμισμα δεν μπορεί να υπάρξει κανένας έλεγχος. Η ισοτιμία του, το ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε την διακίνηση των κεφαλαίων, το ΙΤΣ κλπ. δείχνει ότι δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιονομική ισορροπία με αυτό το νόμισμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου