Έντμουντ Φελπς: Η νοοτροπία του Ελλήνων κατέστρεψε την οικονομία τους

11/9/2015

Ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έχει αποτύχει η οικονομία της Ελλάδας

Ο Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος Έντμουντ Φελπς εξηγεί σε άρθρο του στο Project Syndicate, με τίτλο «Τα θεμέλια της αποτυχημένης οικονομίας της Ελλάδας» τις αιτίες για τις οποίες, κατά τη γνώμη του, έχει αποτύχει η ελληνική οικονομία.

1. Ο Φελπς σημειώνει αν και πάρα πολλοί πολιτικοί και οικονομολόγοι κατηγορούν τη λιτότητα, την οποία επέβαλαν οι πιστωτές της Ελλάδας, για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, «τα στοιχεία δεν δείχνουν μια αξιοσημείωτη, ιστορικών διαστάσεων, λιτότητα ούτε και κρατικές περικοπές αρκετά μεγάλες ώστε να εξηγούν τη μεγάλη απώλεια θέσεων εργασίας». Αντίθετα, «αυτό που δείχνουν τα στοιχεία είναι οικονομικά προβλήματα που έχουν τις ρίζες τους στις αξίες και τις πεποιθήσεις της ελληνικής κοινωνίας».

Το πρόβλημα

2. «Ο δημόσιος τομέας της Ελλάδας μαστίζεται από το πελατειακό σύστημα (για τη ψηφοθηρία) και την ευνοιοκρατία πολύ περισσότερο απ’ ό,τι σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Η ανώτερη σύνταξη για τους δημόσιους υπαλλήλους σε σχέση με τους μισθούς τους είναι σχεδόν διπλάσια από αυτή της Ισπανίας. Η κυβέρνηση ευνοεί τις επιχειρηματικές ελίτ εξαιρώντας τις από τη φορολογία. Και κάποιοι κρατικοί υπάλληλοι λαμβάνουν τους μισθούς τους χωρίς στην πραγματικότητα να πηγαίνουν στη δουλειά τους», τονίζει ο Φελπς.

3. Εξάλλου ο Αμερικανός οικονομολόγος βλέπει σημαντικά προβλήματα και στον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα, «κυρίως τη διαβρωτική επιρροή των παγιωμένων συμφερόντων και τις επιχειρηματικές και πολιτικές ελίτ».

Και διευκρινίζει: «Όσοι βρίσκονται μέσα στο σύστημα λαμβάνουν επιδόματα και συμβόλαια, ενώ οι έξω από αυτό δυσκολεύονται να μπουν. (…) Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, η Ελλάδα είναι ένα από τα πιο δύσκολα μέρη στην Ευρώπη για να ξεκινήσει κανείς επιχείρηση. Το αποτέλεσμα είναι πως ο ανταγωνισμός για ένα μερίδιο της αγοράς είναι αδύναμος και υπάρχουν λίγες εταιρείες με νέες ιδέες».

Σύμφωνα με τον Φελπς, το σύστημα αυτό πηγάζει «από τις συντεχνιακές αξίες της Ελλάδας, οι οποίες δίνουν έμφαση στην κοινωνική προστασία, την αλληλεγγύη αντί του ανταγωνισμού και (δείχνουν) δυσφορία προς την αλλαγή που δεν μπορούν να ελέγξουν».

4. Ο Αμερικανός οικονομολόγος συνεχίζει επισημαίνοντας ότι «η παραγωγικότητα της εργασίας (ΑΕΠ ανά εργαζόμενο) στην Ελλάδα φτάνει μόλις το 72% του ποσοστού της Βρετανίας και της Ιταλίας, και μόλις το 57,7% αυτού της Γερμανίας. Και οι έρευνες δείχνουν πως οι Έλληνες είναι πολύ λιγότερο ικανοποιημένοι από τη ζωή τους σε σχέση με (τους πολίτες) πιο πλούσιων χωρών της ΕΕ.».

5. «Δύο σημαντικές πηγές ευημερίας εμποδίζονται από το ελληνικό σύστημα. Η μία είναι ένας επαρκής αριθμός επιχειρηματιών που να ασχολούνται με το να εντοπίζουν και να εκμεταλλεύονται νέες οικονομικές ευκαιρίες (…) Η άλλη πηγή είναι ο επαρκής αριθμός ανθρώπων στις επιχειρήσεις που να ασχολούνται με το να εφευρίσκουν και να δημιουργούν νέα προϊόντα και διαδικασίες (…)», τονίζει.

Ο Φελπς μάλιστα επικρίνει κάποιους οικονομολόγους που «πιστεύουν πως αυτά τα δομικά χαρακτηριστικά δεν έχουν καμία σχέση με την παρούσα κρίση της Ελλάδας».

6. Και εξηγεί: «Επί χρόνια, η Ελλάδα εκμεταλλευόταν τους λεγόμενους “διαρθρωτικούς πόρους” της ΕΕ και τα δάνεια από τις γερμανικές και τις γαλλικές τράπεζες για να χρηματοδοτήσει μια μεγάλη σειρά έργων (…). Η απασχόληση και τα εισοδήματα εκτοξεύτηκαν και οι αποταμιεύσεις συσσωρεύτηκαν. Όταν οι εισροές κεφαλαίων σταμάτησαν, οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων στην Ελλάδα έπεσαν, το ίδιο και η ζήτηση για εργασία στο τομέα των κεφαλαιουχικών αγαθών. Επιπλέον, με τον πλούτο των νοικοκυριών να έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα ποσοστά των μισθών, η προσφορά εργασίας μειώθηκε. Έτσι, η Ελλάδα, από εκεί που ανθούσε, βρέθηκε να βουλιάζει».

7. Σε ό,τι αφορά το ερώτημα γιατί αργεί η ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, ο Φελπς εκτιμά ότι «με τον ανταγωνισμό αδύναμο, οι επιχειρηματίες δεν βιάστηκαν να προσλάβουν τους ανέργους. Όταν ξεκίνησε η ανάκαμψη, η πολιτική αναστάτωση του περασμένου φθινοπώρου σκότωσε την εμπιστοσύνη εν τη γενέσει της».

8. «Η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερα από αναδιάρθρωση ή ακόμη και ελάφρυνση του χρέους της», υπογραμμίζει ο ίδιος. «Εάν οι νέοι Έλληνες πρόκειται να έχουν μέλλον στη χώρα τους, τόσο εκείνοι όσο και οι μεγαλύτεροί τους θα πρέπει να αναπτύξουν τις συμπεριφορές και τους θεσμούς που συνιστούν μια σύγχρονη οικονομία χωρίς αποκλεισμούς».

9. «Η Ευρώπη από την πλευρά της θα πρέπει να δει πέρα από τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας, το φορολογικό καθεστώς και τις συλλογικές συμβάσεις. Μπορεί η Ελλάδα να έχει φτάσει στο απόγειο του κορπορατισμού, όμως η Ιταλία και η Γαλλία δεν είναι πολύ μακριά και όχι πολύ πίσω από αυτές είναι η Γερμανία. Ολόκληρη η Ευρώπη, και όχι μόνο η Ελλάδα, θα πρέπει να ξανασκεφτεί την οικονομική της φιλοσοφία», καταλήγει ο Φελπς.

Πηγή

1. Τα αποτελέσματα της εσωτερικής υποτίμησης (μειώσεις μισθών) που επιβάλλουν τα μνημόνια μαζί με τις μειώσεις στις δημόσιες δαπάνες έχουν προκαλέσει ύφεση μεγαλύτερη και από των ΗΠΑ το 1929 ή της Αργεντινής το 1998-2001. Είναι η μεγαλύτερη ύφεση που έγινε ποτέ σε περίοδο ειρήνης.

2. Ο δημόσιος τομές στην Ελλάδα το 2010 ήταν στον μέσο όρο της ΕΕ ΄πως είπε ο μετέπειτα υπουργός Οικονομίας Γ. Στουρνάρας.

3. Οι κανόνες που επιβάλλει η ΕΕ με την συνθήκη της Λισαβώνας επιτρέπουν στις εταιρείες να δηλώνουν έδρα σε άλλη χώρα και να φορολογούνται εκεί (πχ. στο λουξεμβούργο του Γιούνκερ με 1%) για κέρδη που έχουν εδώ. Ασκούν έτσι αθέμιτο ανταγωνισμό στις εταιρείες που έχουν έδρα στην Ελλάδα και φορολογούνται περισσότερο δημιουργώντας έτσι παθογένειες στον ανταγωνισμό. Κατά τ' άλλα ''φταίνε οι συντεχνίες''.

4. Αν σύγκρινε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας θα βλέπαμε ότι η παραγωγικότητα θα ήταν στα ίδια επίπεδα. Εκεί που υπρτερούν τα βιομηχανικά κράτη είναι στο ότι έχουν αυτοποιημένα εργοστάσια όπου η παρουσία του ανθρώπου είναι μικρή (πχ. στα εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων με τις εργαλαιομηχανές-ρομπότ).

5. Η ''καινοτομία'' σαν παράγων αύξησης της ανάπτυξης είναι σύντομο ανέκδοτο στην Ελλάδα των μνημονίων μιας και το περιβάσλλον είναι τοξικό για την επιχειρηματικότητα. Τριακόσιες χλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει και άλλες '''μεταναστεύουν'' στη Βουλγαρία για να μην κλείσουν.

6. Εξετάζει τις φούσκες που δημιουργήθηκαν με τον αθρόο δανεισμό από την ΕΚΤ για κατανάλωση με μικροοικονομικά κριτήρια και όχι με μακροοικονομικά.
Ο Γ. Στουρνάρας έχει αποδώσει στο ευρώ την αύξηση του δημοσίου χρέους (το οποίο διπλασιάστηκε σε επτά μόλις χρόνια από την 1/1/2002 ως την 31/12/2009).

7. Η αλήθεια είναι ότι σε συνθήκες αποπληθωρισμού (πτώσης των τιμών) κανείς λογικός δεν επενδύει μιας και την επόμενη χρονιά θα είναι φθηνότερα αλλά και γιατί ο αποπληθωρισμός μειώνει την τιμή του παραγόμενου προϊόντος άρα και του κέρδους και αυξάνει το κόστος δανεισμού.

8. Σύμφωνα και με το 1 και το 7 ο αρθρογράφος αποδίδει σε φαντασιακές λύσεις όπως την νοοτροπία την αντιμετώπιση της ''κρίσης''.

9. Αν η ανάπτυξη θα έρθει μέσω της κατάργησης του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και του δημόσιου συστήματος υγείας όπως και στην αέναη μείωση των μισθών, τότε η ''Ευρώπη'' (η ΕΕ) πρέπει να επανασυσταθεί εκ θεμελίων μακρυά από αυτό το έκτρωμα που είναι τώρα.