Στα ίχνη του Μπους βαδίζει ο Πούτιν!

1/10/2015

Ο Πούτιν ξεκινάει τον δικό του «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» από μια πολύ πιο αδύναμη θέση σε σχέση με τον Μπους. Τα δεινά της ρωσικής οικονομίας και τα ανοιχτά μέτωπα στην Ουκρανία. Τα φαντάσματα από την εμπλοκή της Ρωσίας στο Αφγανιστάν.

Ο Τζορτζ Μπους o νεότερος είναι γνωστό ότι είχε πει πως κοίταξε τον Βλαντιμίρ Πούτιν στα μάτια και «είδε την ψυχή του». Δεν αποκλείεται να το έκανε, γιατί ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ και ο νυν Ρώσος πρόεδρος αρχίζουν να μοιάζουν με αδελφές ψυχές όσον αφορά την ιδέα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Όπως και ο πρόεδρος Μπους, ο πρόεδρος Πούτιν αποφάσισε να παρατάξει τον στρατό της χώρας του στην Μέση Ανατολή, στο πλαίσιο ενός πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Κι όπως και ο πρόεδρος Μπους, ο Ρώσος ηγέτης υποστήριξε ότι εμπλέκεται σε έναν αγώνα εκ μέρους όλου του πολιτισμένου κόσμου, ζητώντας παράλληλα διεθνή στήριξη.

Αλλά στην περίπτωση των Ρώσων, όπως και των Αμερικανών το 2003, ο ορισμός του ποιος είναι τρομοκράτης δεν φαίνεται πολύ ξεκάθαρος. Οι επικριτές του Μπους είχαν επισημάνει ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις που να συνδέουν τον Σαντάμ Χουσεϊν με τις τρομοκρατικές επιθέσεις τις 11ης Σεπτεμβρίου.

Ομοίως, οι επιθέσεις της Ρωσίας στην Συρία –οι οποίες ξεκίνησαν σήμερα– φαίνεται να στοχεύουν περιοχές, όπως η Χομς, που δεν ελέγχονται από τζιχαντιστές. Όπως και οι σύμμαχοι τους στην συριακή κυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσσαντ, η ρωσική πολεμική αεροπορία φαίνεται πως ενδιαφέρεται περισσότερο να κυνηγήσει την συριακή αντιπολίτευση παρά τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε. Ωστόσο, Οι Ρώσοι επιμένουν ότι αυτοί στους οποίους επιτίθενται είναι «τρομοκράτες», όπως όλες οι δυνάμεις που τους αντιμάχονται στην Ουκρανία είναι «φασίστες».

Οι κινήσεις του προέδρου Πούτιν έπιασαν εξαπίνης τις ΗΠΑ στην Συρία. Προς το παρόν, οι Ρώσοι φαίνεται να έχουν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Προειδοποίησαν την αμερικάνικη πολεμική αεροπορία, η οποία βομβαρδίζει το ISIS στην Συρία, να παραμείνει στο έδαφος – ενώ ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη θα βομβαρδίζουν στόχους. Επιπλέον, έχουν περιπλέξει την ήδη τεταμένη συζήτηση στην Βρετανία για το αν θα λάβει μέρος στις επιθέσεις κατά του ISIS στην Συρία.

Οι στρατιωτικές κινήσεις της Ρωσίας, σε συνδυασμό με την αποφασιστική ομιλία που έδωσε ο πρόεδρος Πούτιν στον ΟΗΕ νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, προκάλεσαν επαίνους στον τύπο σχετικά με τις ικανότητες του κ. Πούτιν στην διεθνή στρατηγική. Αλλά αν και όταν αρχίσουν να πεθαίνουν Ρώσοι στρατιώτες στην Συρία, το χειροκρότημα μπορεί να σβήσει. Γιατί υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι για τους οποίους οι Αμερικανοί είναι διστακτικοί να στείλουν χερσαία στρατεύματα στην Συρία.

Οι Ρώσοι λένε πως θα περιοριστούν σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς, για την στήριξη του συριακού στρατού. Αλλά φαίνεται πως έχουν αναπτύξει 2.000 άνδρες στην Συρία, στην πρώτη φάση της επιχείρησης. Και φυσικά μπορεί να χρειαστεί να στείλει περισσότερους αν τα πράγματα γίνουν χειρότερα. Γιατί όπως ανακάλυψε ο πρόεδρος Μπους στο Ιράκ, είναι πολύ πιο εύκολο να εμπλακούν σε ένα πόλεμο στην Μέση Ανατολή από ότι να βγεις από αυτόν. Οι Ρώσοι μπορεί επίσης να πάνε πίσω στον καταστροφικό τους πόλεμο με τους τζιχαντιστές στο Αφγανιστάν την δεκαετία του 1980, που συνέβαλε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Ακόμα περισσότερο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκινάει τον δικό του «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» από μια πολύ πιο αδύναμη θέση σε σχέση με αυτήν στην οποία βρισκόταν ο Τζορτζ Μπους.

Η ρωσική οικονομία συρρικνώνεται – καταπονημένη από ένα συνδυασμό διεθνών κυρώσεων και πολύ χαμηλών τιμών στο πετρέλαιο. Η Ρωσία εμπλέκεται επίσης σε έναν πόλεμο στην Ουκρανία. Μια θεωρία για τους λόγους που ο πρόεδρος Πούτιν ενισχύει τώρα την ρωσική παρουσία στην Συρία είναι πως θέλει να αποσπάσει την προσοχή από την επιδείνωση της κατάστασης στην Ουκρανία.

Αμφιβάλω αν τα πράγματα είναι τόσο απλά. Αλλά όπως σημειώνει ο Γουίλιαμ Πόμεραντς του Wilson Center στην Ουάσιγκτον, ο Ρώσος πρόεδρος «ξεκινάει άλλη μια στρατιωτική περιπέτεια προτού τελειώσει την προηγούμενη και σε μια χρονική στιγμή πρωτοφανούς οικονομικής αστάθειας στην Ρωσία». Αυτό δεν μου φαίνεται για μια αριστοτεχνική κίνηση στην διεθνή σκακιέρα.

Πηγή