Το μοντέλο Μακρόν φέρνει… υπερκόπωση

7/11/2018

Της Anne-Sylvaine Chassany

Η ολιγοήμερη άδεια του Γάλλου προέδρου και το συγκεντρωτικό μοντέλο που δεν αποδίδει. Το αφήγημα του «τελευταίου αναχώματος» και η δημοσκοπική καθίζηση. Οι ελπίδες των λαϊκιστών και οι προσδοκίες της παλιάς γαλλικής πολιτικής κάστας.

Έχει εξαντληθεί ο Εμμανουέλ Μακρόν; Η απόφαση του Γάλλου προέδρου να πάρει λίγες ημέρες άδεια στη Νορμανδία την περασμένη εβδομάδα πυροδότησε συζητήσεις για υπερκόπωση. Το Ελιζέ δεν καλμάρισε τις ανησυχίες εξηγώντας ότι ο κος Μακρόν επιδίωξε να «μαζέψει δυνάμεις» πριν φιλοξενήσει την μεγάλη τελετή για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ούτε ο ίδιος ο Μακρόν που είπε σε δημοσιογράφους ότι ακολούθησε μια οικογενειακή παράδοση να περνά την 1η Ιανουαρίου στο όμορφο λιμάνι του Honfleur στη Νορμανδία, όταν ξεκάθαρα εννοούσε την 1η Νοεμβρίου. Ακόμα και ο στενός του κύκλος ανησύχησε.

Ο κος Μακρόν, που κοιμάται τρεις ή τέσσερις ώρες κάθε βράδυ είναι κατά βάθος μικρο-μάνατζερ. Αφ’ ότου εκλέχθηκε τον περασμένο Μάιο η εξουσία βρέθηκε στα χέρια λίγων συμβούλων στο Ελιζέ. Οι υπουργοί του, οι βουλευτές και στελέχη του κόμματος έμαθαν να περιμένουν τις οδηγίες του αφεντικού. Οποιαδήποτε δυσλειτουργία στην κορυφή αντηχεί σε όλη την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο.

Η εξάντληση δεν ταιριάζει με το «φίρμα» Μακρόν. Εκανε την νεότητα, την αισιοδοξία και την δράση «σήμα κατατεθέν» και μέρος της προσπάθειάς του να αναζωπυρώσει την γαλλική οικονομία και να αναδιοργανώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

«Ο Μακρόν τοποθέτησε τον εαυτό του ως τον σωτήρα του κόσμου και αυτόν που θα μπορούσε να αλλάξει τις ζωές των Γάλλων», δήλωσε ο Bruno Cautrès, πολιτικός επιστήμονας στο πανεπιστήμιο ερευνών Sciences Po. «Στο εσωτερικό, όμως, και στο εξωτερικό μοιάζει αβοήθητος. Πληρώνει τις υπερβολικές υποσχέσεις και δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει για να το διορθώσει, πέραν του να περιμένει οι μεταρρυθμίσεις να αποδώσουν καρπούς στο εσωτερικό.

Κάποια μέλη της ομάδας Μακρόν περιγράφουν το προεδρικό διάλειμμα με λιγότερο δραματικούς όρους. «Εχει τα κάτω του, όλοι έχουμε», είπε ένας. Κάποιος άλλος ωστόσο μίλησε για «κλονισμό» (breakdown) που εν μέρει συνδέεται με την σταθερή μείωση των ποσοστών αποδοχής, τα οποία είναι σήμερα κάτω από αυτά του αντιδημοφιλή προκατόχου του Φρ. Ολαντ.

Δημοσκόπηση του Ifop δείχνει ότι το κόμμα του Μακρόν «La Republique en Marche» θα λάβει μόλις 19% στις ευρωεκλογές της επόμενης χρονιάς, το πρώτο εκλογικό τεστ μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Το ποσοστό είναι μικρότερο από το αντίστοιχο της ακροδεξιάς Μαρίν Λεπέν.

Οι τελευταίοι μήνες ήταν εξουθενωτικοί για τον Πρόεδρο. Αρχικά τον Ιούλιο οι αποκαλύψεις ότι ο Alexandre Benalla, μέλος της ομάδας ασφαλείας του χτύπησε διαδηλωτές. Μετά ήρθε η παραίτηση του υπουργού Περιβάλλοντος Nicolas Hulot και του υπουργού Εσωτερικών Gérard Collomb. Το ότι χρειάστηκε πάνω από δυο εβδομάδες για να βρει τον διάδοχο του κου Collomb στο πρόσωπο του Christophe Castaner, πιστού στελέχους χωρίς διαπιστευτήρια στο χώρο της ασφάλειας, ανέδειξε την περιορισμένη δεξαμενή ταλέντων και συμμάχων που τον περιβάλλουν.

«Επεσε θύμα του συστήματός του, με βάση το οποίο φροντίζει για τα πάντα και κανένας δεν είναι υπεύθυνος για τίποτα», είπε μέλος της ομάδας Μακρόν. «Εδειξε ότι μπορεί να κατακτήσει την εξουσία έτσι, αλλά δεν μπορεί να κυβερνήσει με αυτόν τον τρόπο».

Η απόφαση της Αγκελας Μέρκελ να αποχωρήσει από την ηγεσία του γερμανικού CDU είναι ένα ακόμα εμπόδιο.  Ο Γάλλος ηγέτης έκανε υποχωρήσεις για να οικοδομήσει εμπιστοσύνη με την καγκελάριο με την ελπίδα ότι θα στηρίξει τα τολμηρά του σχέδια για την περαιτέρω ολοκλήρωση της ευρωζώνης. Η αποχώρηση Μέρκελ θέτει εν αμφιβόλω ακόμα και  τις λιγοστές συναινέσεις που έκανε προς τον Γάλλο ομόλογό της, ιδιαίτερα σε ότι αφορά τον κυοφορούμενο προϋπολογισμό της ευρωζώνης.

Κάποιοι φοβούνται ότι αν ο Μακρόν χάσει δυνάμεις θα ενθαρρύνει τους λαϊκιστές τόσο στα δεξιά, όσο και στα αριστερά. Αυτή είναι η θεωρία που προωθεί ο ίδιος ο Πρόεδρος, ότι αποτελεί το τελευταίο ανάχωμα κατά των νέων πολιτικών της εξέγερσης. Τα προβλήματά του, όμως, μπορούν επίσης να προσφέρουν ελπίδα στα μέλη της παλιάς γαλλικής πολιτικής κάστας. Ειδικότερα, κάποιοι στο κεντροδεξιό ρεπουμπλικανικό κόμμα ίσως δουν μια ευκαιρία να δελεάσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους.

Ο Μακρόν μπορεί να χάνει δυναμική, η παλιά πολιτική τάξη της Γαλλίας, όμως ακόμα ελπίζει ότι θα επιστρέψει στην εξουσία.

Πηγή