Εμφύλιος πόλεμος στην ΕΥΔΑΠ για τα έργα συντήρησης του δικτύου

4/6/2020

Ενας αφανής «πόλεμος» βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε εξέλιξη ανάμεσα στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. και στο Δημόσιο, με θέμα την ανανέωση της 20ετούς συμφωνίας για την ύδρευση και αποχέτευση της Αττικής. Στο πλαίσιο αυτό, φαίνεται ότι εντάσσεται η απόφαση του υπουργείου Υποδομών να αναζητήσει συμβούλους για τα έργα συντήρησης του δικτύου μεταφοράς νερού από τον Μόρνο και τον Εύηνο στην Αθήνα, καθώς από το 2005 η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. δεν πληρώνει στο Δημόσιο το κόστος του αδιύλιστου νερού, προσφέροντας ως αντάλλαγμα το κόστος συντήρησης του δικτύου μεταφοράς του από τη Δυτική Ελλάδα και τη Βοιωτία.

Το 1999 αποφασίστηκε ο διαχωρισμός της ΕΥΔΑΠ σε δύο εταιρείες, την ΕΥΔΑΠ Παγίων, η οποία είναι αμιγώς δημόσια και έχει στην ιδιοκτησία της τους ταμιευτήρες νερού και τα δίκτυα μεταφοράς μέχρι τα διυλιστήρια· και την ΕΥΔΑΠ Α.Ε., η οποία διαχειρίζεται το δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης στο μεγαλύτερο μέρος της Αττικής. Το 1999 οι δύο πλευρές υπέγραψαν 20ετή σύμβαση, που όριζε τον τρόπο συνεργασίας τους.

Μεταξύ άλλων, αποφασίστηκε ότι η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. θα αναλάμβανε για λογαριασμό της ΕΥΔΑΠ Παγίων τη συντήρηση των φραγμάτων και ταμιευτήρων (Ευήνου, Μόρνου, Μαραθώνα και Υλίκης), 495 χλμ. δικτύου (κυρίως ανοιχτών) αγωγών μεταφοράς νερού από τη Δυτική Ελλάδα στην Αττική, των εξωτερικών υδραγωγείων και αντλιοστασίων. Περίπου 200 υπάλληλοι της ΕΥΔΑΠ εργάζονται στον τομέα αυτό, με κόστος περί τα 25-27 εκατ. ευρώ ετησίως.

Συμψηφισμός

Η σύμβαση του 1999 προέβλεπε ότι έως το 2005, το κόστος του αδιύλιστου νερού που έδινε η ΕΥΔΑΠ Παγίων στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε. θα συμψηφιζόταν με το κόστος των εργασιών συντήρησης. Το 2005 η συμφωνία αυτή ανανεώθηκε έως το 2013. Όμως οι δύο πλευρές δεν μπορούσαν να καταλήξουν σε νέα συμφωνία. Το 2013, υπό την πίεση της τρόικας (ενόψει της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ, η οποία τελικά ακυρώθηκε) έκλεισαν όλες οι οικονομικές εκκρεμότητες έως τότε, η διαφωνία όμως εξακολουθούσε να υφίσταται. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Υποδομών, η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. δεν έχει έκτοτε πληρώσει για το αδιύλιστο νερό, ενώ δεν υφίσταται κανέναν έλεγχο για το κόστος και την ποιότητα των εργασιών συντήρησης που πραγματοποιεί στο εξωτερικό δίκτυο (τις οποίες στελέχη του υπουργείου χαρακτηρίζουν «αναιτιολόγητα ακριβές»).

Η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. υποστηρίζει το αντίθετο. «Από το 2013, εφόσον δεν υπήρξε νέα συμφωνία, η ΕΥΔΑΠ παραπέμπει στη συμφωνία του 2005, σύμφωνα με την οποία το κόστος του αδιύλιστου νερού συμψηφίζεται με το κόστος των εργασιών συντήρησης», λέει στην «Κ» ο Χάρης Σαχίνης, διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. «Δεν πληρώνουμε για το νερό και δεν πληρώνουν για το κόστος συντήρησης». Όσο για τις αιτιάσεις περί αδιαφάνειας, «τα βιβλία μας είναι ανοιχτά και ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές, ενώ παρέχεται πλήρης πληροφόρηση στην ΕΥΔΑΠ Παγίων».

Το υπουργείο Υποδομών, μέσω της πρόσληψης συμβούλων θα διερευνήσει το ενδεχόμενο να ανατεθούν με ΣΔΙΤ όχι μόνον η συντήρηση του εξωτερικού δικτύου, αλλά και κάποια έργα αναβάθμισής του. Σύμφωνα με τον κ. Σαχίνη, η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. εκπονεί αυτό το διάστημα τις απαραίτητες μελέτες. «Η ΕΥΔΑΠ κάνει εξαιρετική δουλειά στη συντήρηση του εξωτερικού υδροδοτικού δικτύου και έχει εδώ και χρόνια προτείνει κάποια έργα. Αν η κυβέρνηση αποφασίσει να αναθέσει μέσω διαγωνισμού τις εργασίες αυτές, τότε η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. θα τις διεκδικήσει ως μια σύγχρονη και ανταγωνιστική εταιρεία».

Νέα σύμβαση

Αυτό που διαφαίνεται είναι ότι το υπουργείο Υποδομών επιθυμεί ένα «ξεκαθάρισμα» των ρόλων των δύο πλευρών ενόψει της υπογραφής της νέας 20ετούς σύμβασης (σημειωτέον, και οι δύο πλευρές έχουν ήδη προσλάβει εταιρείες διεθνούς βεληνεκούς ως συμβούλους στη διαπραγμάτευση αυτή). Οι συζητήσεις γίνονται υπό το πρίσμα της νέας κοινοτικής οδηγίας, σύμφωνα με την οποία το κόστος «παραγωγής» του νερού πρέπει να ανακτάται (δηλαδή το νερό να τιμολογείται σωστά, συμπεριλαμβάνοντας τα έργα που γίνονται για να αντληθεί και να μεταφερθεί, ώστε να μη γίνεται κατασπατάληση του πόρου). Στην περίπτωση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, η εξίσωση περιλαμβάνει και την οικονομική ευρωστία των εταιρειών, καθώς αποδίδουν μέρισμα στους μετόχους τους. «Κοινοί στόχοι και των δύο πλευρών είναι να μην αυξηθεί η τιμή του νερού για τον καταναλωτή, να διατηρηθεί υψηλά η ποιότητα του νερού στην Αττική, να εγκριθούν τα απαραίτητα έργα και βέβαια η ΕΥΔΑΠ Α.Ε. να παραμείνει εύρωστη, ώστε να μπορεί να ανταποκριθεί στην αποστολή της», καταλήγει ο κ. Σαχίνης. «Πρέπει να γίνει μια σφιχτή, σοβαρή συμφωνία για τα επόμενα 20 χρόνια, που να περιλαμβάνει το πώς θα υπολογίζεται η τιμή του αδιύλιστου νερού, να ξεκαθαρίζει τις πληρωμές των ετών 2013-2020, ποια τεχνικά έργα χρειάζονται στο εξωτερικό υδροδοτικό σύστημα και ποιες είναι οι αρμοδιότητες και υποχρεώσεις των δύο πλευρών», αναφέρει στην «Κ» στέλεχος του υπουργείου Υποδομών.

Πηγή