Η Γερμανία επιμένει στο σκληρό ευρώ και στη δημοσιονομική πολιτική

5/12/2011

Kαρότο και... μαστίγιο προβλέπει η συμφωνία Μέρκελ - Σαρκοζί

Σε συμφωνία για μια νέα ευρωπαϊκή συνθήκη, η οποία θα προβλέπει καρότο αλλά και..μαστίγιο για τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης - και κυρίως της ευρωζώνης - κατέληξαν ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, στη συνάντηση τους στο Παρίσι.

Από τη μία, αποφασίστηκε η εξασφάλιση κονδυλίων για την στήριξη της Ιταλίας και της Ισπανίας (για την αγορά ομολόγων των δύο κρατών), από την άλλη, η νέα συνθήκη προβλέπει την αυτόματη επιβολή κυρώσεων σε όποια μέλη δεν τηρούν τον κανόνα του ορίου 3% του ΑΕΠ για το δημοσιονομικό έλλειμμα, καθώς και την επιβολή «χρυσού κανόνα» κανόνα για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

«Η γαλλογερμανική συμφωνία είναι έτοιμη», δήλωσε ο κ. Σαρκοζί, προσθέτοντας ότι θα αποσταλεί αύριο στον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Χέρμαν Βαν Ρόμπαϊ.

 Ο πρόεδρος της Γαλλίας πρόσθεσε ότι οι αποφάσεις πλέον θα λαμβάνονται με την αρχή της πλειοψηφίας και όχι της ομοφωνίας. Και οι δύο τάχθηκαν κατά της έκδοσης ευρωομολόγου λέγοντας ότι αυτό δεν αποτελεί λύση.

Συμφωνήσαμε να υπάρχουν κυρώσεις (σε κράτη) όταν δεν θα υπάρχει σεβασμός σε βασικούς κανόνες, όπως το ύψος του ελλείμματος, δήλωσε ο κ. Σαρκοζί σε κοινή συνέντευξη με την κ. Μέρκελ.

Ο γάλλος πρόεδρος σημείωσε ότι η συμφωνία απαιτεί αλλαγή στην ευρωπαϊκή συνθήκη, η οποία ιδανικά θα εγκριθεί και από τα 27 κράτη-μέλη.

Ωστόσο -πρόσθεσε- η νέα συνθήκη μπορεί να αφορά μόνο στα 17 κράτη-μέλη της ευρωζώνης, αλλά να είναι ανοιχτή και στα υπόλοιπα μέλη, εφόσον το θελήσουν.

Η συνθήκη θα διασφαλίζει ότι «τα πράγματα δεν θα εξακολουθήσουν με τον τρόπο που πηγαίνουν ώς τώρα».

«Θα πρέπει να υπάρχουν κυρώσεις, όταν δεν θα υπάρχει σεβασμός σε κανόνες όπως το ύψος του ελλείμματος», τόνισε ο Νικολά Σαρκοζί.

Συμπλήρωσε ότι οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί θα πρέπει να ορίζονται συνταγματικά και ζήτησε να υπάρχουν μηνιαίες συναντήσεις για τον έλεγχο των στοιχείων.

Επιπλέον, τόνισε ότι είναι απαραίτητη η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, για να μην ξανασυμβεί αυτό που έγινε στην Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι η εξαίρεση, τόνισαν και οι δύο ηγέτες.

Μέρκελ και Σαρκοζί εξέφρασαν την απόλυτη εμπιστοσύνη τους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ενώ τάχθηκαν κατά του ευρωομολόγου, λέγοντας ότι αυτό δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα της κρίσης χρέους.

Επίσης, και οι δύο τάχθηκαν υπέρ της ενεργοποίησης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας το 2012.

Οι κοινές προτάσεις Μέρκελ-Σαρκοζί θα παρουσιαστούν αύριο στον πρόεδρο της ΕΕ Χέρμαν Βαν Ρομπάι και τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μπαρόζο.

Η Γερμανίδα καγκελάριος δήλωσε: «Χρειαζόμαστε διαρθρωτικές αλλαγές, που θα πηγαίνουν πιο μακριά από τις συμφωνίες. Χρειαζόμαστε δεσμευτικό φρένο στο χρέος, που θα επιβεβαιώνεται από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο... ώστε να λειτουργεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης».

Επίσης, τόνισε ότι η γαλλογερμανική πρόταση «δείχνει ότι είμαστε απόλυτα αποφασισμένοι να κρατήσουμε το ευρώ σταθερό, ως ένα νόμισμα που συμβάλλει σημαντικά στην ευρωπαϊκή σταθερότητα».

Μέρκελ και Σαρκοζί θα έχουν δύο ακόμη συναντήσεις εντός της εβδομάδας.

Η γαλλογερμανική συμφωνία φαίνεται πως επέδρασε θετικά στις αγορές, καθώς οι περισσότεροι δείκτες σε Ευρώπη και Αμερική βρίσκονται στο «πράσινο».
Για την αντιμετώπιση της σοβούσας κρίσης ο Σαρκοζί είπε ότι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θα αποκτήσει έναν ενισχυμένο ρόλο.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, η όλη στρατηγική θα στηριχθεί στην ιδέα να λειτουργήσει το ΔΝΤ ως νέα «δύναμη πυρός» που θα εξασφαλίσει κεφάλαια στο ευρωπαϊκό Ταμείο Διάσωσης (EFSF), δεδομένου ότι η γερμανική κυβέρνηση αντιτίθεται στην ανάληψη αυτού του ρόλου από την ΕΚΤ.

«Η Γαλλία και η Γερμανία εκφράζουν την εμπιστοσύνη τους στην ΕΚΤ. Συμφωνήσαμε να αποφύγουμε κάθε σχόλιο θετικό ή αρνητικό που θα αφορά τις πράξεις της ΕΚΤ», τόνισε άλλωστε ο Σαρκοζί στην κοινή συνέντευξη τύπου που έδωσε με τη Μέρκελ.

Πρωταρχικός στόχος της νέας μεθόδευσης είναι η εξασφάλιση κονδυλίων για την στήριξη της Ιταλίας και της Ισπανίας (για την αγορά ομολόγων των δύο κρατών συγκεκριμένα), καθώς το κόστος δανεισμού των κρατών αυτών (της τρίτης και της τέταρτης σε μέγεθος οικονομίας της ευρωζώνης) έχει εκτιναχθεί σε απαγορευτικά επίπεδα.

Πηγή:
http://www.tanea.gr/oikonomia/article/?aid=4678054