30/3/2012
Τhe Economist
Στην πρόσφατη συνάντηση με τον Ιταλό Μάριο Ντράγκι, οι εκδότες της Bild του υπενθύμισαν ότι πέρυσι τον είχαν απεικονίσει με κράνος του πρωσικού στρατού, θεωρώντας τον ως τον πιο «Γερμανό» μεταξύ των υποψηφίων επικεφαλής της ΕΚΤ, δίνοντάς του ένα ως δώρο. Ισως το κράνος να του φανεί χρήσιμο: ο κ. Ντράγκι δέχεται πυρά γιατί αποδεσμεύει φθηνό χρήμα ύψους 1 τρισ. ευρώ για τις τράπεζες. Το «πανίσχυρο φάρμακο» μπορεί να έχει παρενέργειες, υποστηρίζει, αλλά λειτουργεί: «Τα χειρότερα πέρασαν» για την Ευρωζώνη.
Ας μην είμαστε τόσο σίγουροι. Ο πυρετός ανεβαίνει ξανά στην Ισπανία αφότου η κυβέρνηση ξεπέρασε κατά πολύ τον στόχο για το περυσινό έλλειμμα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, σήμανε συναγερμό, λέγοντας πως η ισπανική ασθένεια ίσως βλάψει την υγεία της χώρας του. Πορτογαλία και Ιρλανδία βρίσκονται σε ύφεση και μπορεί να χρειαστούν δεύτερο πακέτο στήριξης. Η Ελλάδα πιθανόν να χρειαστεί τρίτο (και αναδιάρθρωση του επίσημου χρέους). Ο φόβος επανέρχεται, όπως και οι εκκλήσεις για ενίσχυση των μηχανισμών στήριξης της Ευρωζώνης. Ομως, η Γερμανία προτιμά μια αργή, σταδιακή απάντηση. Η τελευταία ένδειξη είναι ότι θα συμφωνήσει σε κάποια ενίσχυση του προστατευτικού τείχους, στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών που ξεκινάει σήμερα στην Κοπεγχάγη. Ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης (EFSF) θα λειτουργήσει έτσι παράλληλα με τον μόνιμο (ΕSM), που θα ενεργοποιηθεί το καλοκαίρι. Συνδυάζοντάς τους, ίσως μόνο για ένα χρόνο, η δανειακή δυνατότητα μπορεί να αυξηθεί από 500 δισ. σε 740 δισ. ευρώ.
Ισως αυτό αρκεί για να πείσει Κινέζους, Αμερικανούς και άλλους να επιτρέψουν αύξηση των πόρων του ΔΝΤ, όμως πόρρω απέχει από τη συντριπτική δύναμη που ζητεί ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ανχελ Γκουρία. Η Γερμανία φοβάται ότι η μείωση των πιέσεων προς τις ασθενείς χώρες θα οδηγήσει σε χαλάρωση. Μια ανησυχητική ένδειξη ήταν η εν μέρει επιτυχημένη προσπάθεια της Ισπανίας να αναθεωρήσει τον στόχο του φετινού ελλείμματος. Μια άλλη, οι τριβές γύρω από το νέο σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας. Η Ιρλανδία διεξάγει δημοψήφισμα στις 31 Μαΐου. Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία, Φρανσουά Ολάντ, ζητεί αναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για έμφαση στην ανάπτυξη. Αντιστοίχως και οι αντιπολιτευόμενοι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία. Στην Ολλανδία, η αντιπολίτευση των Εργατικών απειλεί να εμποδίσει την επικύρωση αν η κυβέρνηση επιβάλει λιτότητα για να επιτευχθεί ο στόχος ελλείμματος 3% του ΑΕΠ το ερχόμενο έτος (οι απείθαρχες χώρες που δέχθηκαν νουθεσίες από τους Ολλανδούς αντιλαμβάνονται την ειρωνεία).
Ενα μεγάλο πρόβλημα είναι πως η Ευρωζώνη δεν έχει ακόμα ενοποιηθεί πλήρως. Η αντιμετώπιση των ανισορροπιών πρέπει να επέλθει μέσω της «εσωτερικής υποτίμησης». Ομως, με την ΕΚΤ αποφασισμένη να διατηρήσει τον πληθωρισμό στο 2%, η εσωτερική υποτίμηση φέρνει βαθιά ύφεση. Και η πτώση του ΑΕΠ επιδεινώνει τον λόγο του με το χρέος. Οι λύσεις που προτείνονται (μειώσεις μισθών με αύξηση του ΦΠΑ, άνοδος του πληθωρισμού, ανακεφαλαιοποίηση των ασθενών τραπεζών από ΕFSF/ESM κ.λπ.) συναντούν πάντα το ίδιο εμπόδιο: τη Γερμανία. Ομως, η καγκελάριος Μέρκελ μιλάει για μελλοντική «πολιτική ένωση». Αν πράγματι θέλει να σώσει το ευρώ, θα πρέπει να φορέσει κράνος και να ηγηθεί της ενίσχυσης του δημοσιονομικού φεντεραλισμού.
Πηγή
Τhe Economist
Στην πρόσφατη συνάντηση με τον Ιταλό Μάριο Ντράγκι, οι εκδότες της Bild του υπενθύμισαν ότι πέρυσι τον είχαν απεικονίσει με κράνος του πρωσικού στρατού, θεωρώντας τον ως τον πιο «Γερμανό» μεταξύ των υποψηφίων επικεφαλής της ΕΚΤ, δίνοντάς του ένα ως δώρο. Ισως το κράνος να του φανεί χρήσιμο: ο κ. Ντράγκι δέχεται πυρά γιατί αποδεσμεύει φθηνό χρήμα ύψους 1 τρισ. ευρώ για τις τράπεζες. Το «πανίσχυρο φάρμακο» μπορεί να έχει παρενέργειες, υποστηρίζει, αλλά λειτουργεί: «Τα χειρότερα πέρασαν» για την Ευρωζώνη.
Ας μην είμαστε τόσο σίγουροι. Ο πυρετός ανεβαίνει ξανά στην Ισπανία αφότου η κυβέρνηση ξεπέρασε κατά πολύ τον στόχο για το περυσινό έλλειμμα. Ο Ιταλός πρωθυπουργός, Μάριο Μόντι, σήμανε συναγερμό, λέγοντας πως η ισπανική ασθένεια ίσως βλάψει την υγεία της χώρας του. Πορτογαλία και Ιρλανδία βρίσκονται σε ύφεση και μπορεί να χρειαστούν δεύτερο πακέτο στήριξης. Η Ελλάδα πιθανόν να χρειαστεί τρίτο (και αναδιάρθρωση του επίσημου χρέους). Ο φόβος επανέρχεται, όπως και οι εκκλήσεις για ενίσχυση των μηχανισμών στήριξης της Ευρωζώνης. Ομως, η Γερμανία προτιμά μια αργή, σταδιακή απάντηση. Η τελευταία ένδειξη είναι ότι θα συμφωνήσει σε κάποια ενίσχυση του προστατευτικού τείχους, στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών που ξεκινάει σήμερα στην Κοπεγχάγη. Ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης (EFSF) θα λειτουργήσει έτσι παράλληλα με τον μόνιμο (ΕSM), που θα ενεργοποιηθεί το καλοκαίρι. Συνδυάζοντάς τους, ίσως μόνο για ένα χρόνο, η δανειακή δυνατότητα μπορεί να αυξηθεί από 500 δισ. σε 740 δισ. ευρώ.
Ισως αυτό αρκεί για να πείσει Κινέζους, Αμερικανούς και άλλους να επιτρέψουν αύξηση των πόρων του ΔΝΤ, όμως πόρρω απέχει από τη συντριπτική δύναμη που ζητεί ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Ανχελ Γκουρία. Η Γερμανία φοβάται ότι η μείωση των πιέσεων προς τις ασθενείς χώρες θα οδηγήσει σε χαλάρωση. Μια ανησυχητική ένδειξη ήταν η εν μέρει επιτυχημένη προσπάθεια της Ισπανίας να αναθεωρήσει τον στόχο του φετινού ελλείμματος. Μια άλλη, οι τριβές γύρω από το νέο σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας. Η Ιρλανδία διεξάγει δημοψήφισμα στις 31 Μαΐου. Ο Σοσιαλιστής υποψήφιος για τη γαλλική προεδρία, Φρανσουά Ολάντ, ζητεί αναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας για έμφαση στην ανάπτυξη. Αντιστοίχως και οι αντιπολιτευόμενοι Σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία. Στην Ολλανδία, η αντιπολίτευση των Εργατικών απειλεί να εμποδίσει την επικύρωση αν η κυβέρνηση επιβάλει λιτότητα για να επιτευχθεί ο στόχος ελλείμματος 3% του ΑΕΠ το ερχόμενο έτος (οι απείθαρχες χώρες που δέχθηκαν νουθεσίες από τους Ολλανδούς αντιλαμβάνονται την ειρωνεία).
Ενα μεγάλο πρόβλημα είναι πως η Ευρωζώνη δεν έχει ακόμα ενοποιηθεί πλήρως. Η αντιμετώπιση των ανισορροπιών πρέπει να επέλθει μέσω της «εσωτερικής υποτίμησης». Ομως, με την ΕΚΤ αποφασισμένη να διατηρήσει τον πληθωρισμό στο 2%, η εσωτερική υποτίμηση φέρνει βαθιά ύφεση. Και η πτώση του ΑΕΠ επιδεινώνει τον λόγο του με το χρέος. Οι λύσεις που προτείνονται (μειώσεις μισθών με αύξηση του ΦΠΑ, άνοδος του πληθωρισμού, ανακεφαλαιοποίηση των ασθενών τραπεζών από ΕFSF/ESM κ.λπ.) συναντούν πάντα το ίδιο εμπόδιο: τη Γερμανία. Ομως, η καγκελάριος Μέρκελ μιλάει για μελλοντική «πολιτική ένωση». Αν πράγματι θέλει να σώσει το ευρώ, θα πρέπει να φορέσει κράνος και να ηγηθεί της ενίσχυσης του δημοσιονομικού φεντεραλισμού.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου