Σύγκριση ευρώ και δραχμής

 19/3/2012

 Από kkalev

Μερικοί μάλλον θα ήθελαν μία νομισματική ένωση σε ολόκληρο τον κόσμο και μετά όποια προβλήματα υπάρχουν να τα ρίχνουν στην.. έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Στην πραγματικότητα οι μεγαλύτερες σύγχρονες οικονομικές κρίσεις συνέβησαν σε χώρες με peg (Ρωσία, Ασιατική κρίση, Αργεντινή, Λετονία).

Το optimum currency area απαιτεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Υψηλό labor mobility, συντονισμένους οικονομικούς κύκλους, παρόμοιο Taylor rule και ένα ισχυρό κεντρικό φορέα έκδοσης χρέους και εξισορρόπησης εσωτερικών ανισορροπιών. Διαφορετικά, να ζητάμε εσωτερική υποτίμηση στην Ήπειρο όταν είναι ελλειμματική με την Αττική και την Μακεδονία.

Η Ευρωζώνη δεν έχει τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Έχει:
* ελάχιστο labor mobility (", the share of cross-border mobility of working age residents in the EU was only 0.14% of the working age population, which is the same for both the old and the new Member States." http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docgener/focus/2008_02_labour.pdf)
* Διαφορετικούς οικονομικούς κύκλους με την περιφέρεια να απαιτεί εντελώς διαφορετικό taylor rule απο τη νομισματική πολιτική που εφαρμόστηκε (και αρνητικά επιτόκια της τάξης του 4% σήμερα - http://www.frbsf.org/publications/economics/letter/2011/el2011-18.html).
* Ανυπαρξία κεντρικής έκδοσης χρέους (η οποία θα μείωνε τα τραπεζικά προβλήματα της περιφέρειας) και μηχανισμού ανακύκλωσης πλεονασμάτων.

Η πραγματικότητα είναι ότι η ΕΕ/ΕΚΤ μέχρι το 2008-2009 ήταν της άποψης ότι μία ενιαία νομισματική πολιτική με στόχο σταθερό και χαμηλό πληθωρισμό, παράλληλα με δημοσιονομικό περιορισμό θα ήταν επαρκής για την μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη. Η υψηλή ανεργία και οι πολύ μεγάλες πιστωτικές και εξωτερικές ανισορροπίες δεν έλαβαν καμία προσοχή και μόνο πρόσφατα έχουν εισαχθεί δείκτες οικονομικών προβλημάτων βασισμένοι σε μεγέθη όπως το εξωτερικό ισοζύγιο, η πιστωτική επέκταση και τα labor costs.

Οι χώρες με το δικό τους νόμισμα προσαρμόζονται μέσω της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Οι χώρες με ξένο νόμισμα (peg, νομισματική ένωση) έχουν πλεόνασμα, συμμετέχουν σε μηχανισμό ανακύκλωσης πλεονασμάτων ή προσαρμόζονται μέσω πιστωτικών γεγονότων, ύφεσης και αποπληθωρισμού. Υπάρχει λόγος που ο Keynes είχε ζητήσει μηχανισμό μεταφοράς πλεονασμάτων στις ελλειμματικές χώρες στο Bretton Woods (ο οποίος δε δημιουργήθηκε αλλά στη θέση του εγκαταστάθηκε ένα ταμείο δανειοδότησης, το ΔΝΤ, καθώς τότε οι ΗΠΑ ήταν έντονα πλεονασματικές)

Πηγή