Ο Στρος Καν, ο Τόμσεν και το μνημόνιο

13/4/2012

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Εχω κατακρίνει τον Πολ Τόμσεν πολλές φορές και για πάρα πολλά πράγματα. Τον έκρινα ειδικά για το πρόγραμμα της τρόικας, στην οποία συμμετέχει ως βασικό στέλεχος. Πίστευα ότι από τη στιγμή που ο τότε πρωθυπουργός κατέφυγε στον μηχανισμό ΔΝΤ και ΕΕ, έπρεπε να αναζητηθούν διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπισης των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, από αυτούς που δοκιμάστηκαν σε άλλες χώρες. Η Ελλάδα ήταν μία διαφορετική υπόθεση και περίπτωση.

Βέβαια, είναι εύκολο να τον κρίνουμε και να τον κατα­κρίνουμε και εμείς οι Ελληνες έχουμε μία τάση να τα φο­ρτώνουμε στους ξένους, ως εμείς να είμαστε αθώες περι­στέρες, που δεν φέρουμε ποτέ ευθύνη για τις πράξεις μας, τις παραλείψεις μας, τα ρουσφέτια, τα φακελάκια, τη φο­ροδιαφυγή και τόσα άλλα λάθη, που έγιναν μεν από τους πολιτικούς, αλλά οι πολίτες συνέχιζαν να τους ψηφίζουν και να τους επιβραβεύουν.

Τα πάντα σ' αυτήν τη ζωή έχουν τη σημασία τους. Από την αρχή κάτι δεν μου πήγαινε καλά, ούτε μπορούσα να αντιληφθώ τότε την επι­μο­νή του Ντομι­νίκ Στρος Καν να υπογραμμίζει σε όποιον Ελληνα συνα­ντού­σε ότι «το πρόγραμμα είναι ελληνικό, οι Ελληνες το δημιούρ­γησαν, οι Ελληνες το εφαρμόζουν». Το τελευταίο διάστημα που ερευνώ καλύτερα το θέμα, καταλήγω στο συμπέρασμα πως δεν πρέπει να βρίζουμε τον κ. Τόμσεν και τους υπολοίπους της τρόικας, αλλά να ψέγουμε τους εαυτούς μας.

Ο προηγούμενος γενικός διευθυντής του ΔΝΤ είχε απόλυτο δίκιο να υποστηρίζει πως το Μνημόνιο είναι δημιούργημα, εικόνα και ομοίωση των Ελλήνων που το σχεδίασαν.

Οι πηγές μου περιέγραψαν την εξής σκηνή: Οι εκπρόσωποι των δανειστών κάθονται απέναντι από τους Ελληνες αρμοδίους και τους ζητούν την πρότασή τους για την ελληνική οικονομία. Αυτοί απαντούν ότι δεν είναι έτοιμοι και εισηγούνται να τους δώσουν οι εκπρόσωποι των δανειστών το «σχέδιο σωτηρίας της ελληνικής οικο­νομίας» για να το αντιγράψουν και να τους το παρα­δώσουν. Είναι γι' αυτόν και για πολλούς άλλους λόγους που νιώθω την ανάγκη να απολογηθώ στον κ. Τόμσεν...

Πηγή

Σε συνέντευξη του o τότε επικεφαλής του ΔΝΤ Στρος Καν στον ίδιο δημοσιογράφο πριν από δύο χρόνια είπε;

''Ακόμα και αν εξαφανίζατε το χρέος με κάποιο μαγικό ραβδί, παραμένει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας - 20 έως 25% έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Πρέπει να λυθεί. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να γίνει με την υποτίμηση νομίσματος. Το δύσκολο πράγμα είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, αφού έχει το ευρώ. Οτι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη είχε τεράστια οφέλη, αλλά και κάποια μειονεκτήματα. Και ένα από αυτά τα μειονεκτήματα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε (διορθωτική) ρύθμιση μέσω υποτίμησης.
Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο. Γι' αυτό είχατε αυτή την περικοπή στους μισθούς, είναι ανάγκη να γίνετε πιο ανταγωνιστικοί.'' (Πηγή)

Αυτό δείχνει ότι η κρίση στην Ελλάδα δεν είναι κρίση χρέους πράγμα που θα έριχνε τις ευθύνες σε όλους τους Έλληνες, αλλά είναι κρίση του ευρώ που προκαλεί έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Οι μειώσεις των μισθών γίνονται στα πλαίσια της εσωτερικής υποτίμησης επειδή δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το ευρώ. (Περισσότερα για την εσωτερική υποτίμηση εδώ)
Τι έκανε άραγε τον δημοσιογράφο να ''ξεχάσει'' αυτή την συνέντευξη;