9/4/2012
Του Αντώνη Πανούτσου
«Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Οργάνωσης και Διαδικασιών του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», «Τέως Προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Οργάνωσης και Διαδικασιών της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», «Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνήγορος του Πολίτη». Διαβάζεις τους τίτλους των συντακτών του πονήματος «Σχέσεις δημοσίων υπαλλήλων και πολιτών - Οδηγός ορθής διοικητικής συμπεριφοράς» και σε πιάνει σύγκρυο. Από αυτό το περίεργο που πιάνει τον πολίτη στις εισόδους των υπουργείων με τα βαθουλωμένα μαρμάρινα σκαλοπάτια, τη λαδομπογιά και τα σιδερένια ερμάρια στις γωνίες που κανένας δεν ξέρει πότε ανοίχτηκαν για τελευταία φορά και όλοι φοβούνται να πετάξουν. Ποτέ οδηγός για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της γραφειοκρατικής συμπεριφοράς δεν γράφτηκε με τόσο άψογο γραφειοκρατικό στυλ.
Ο «Οδηγός διοικητικής συμπεριφοράς», σύμφωνα με το υπουργείο, θα δείξει στους δημοσίους υπαλλήλους πώς να συμπεριφέρονται στον πολίτη. Ο «πρακτικός» οδηγός αναφέρει στη σελίδα 3: «Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκτελεστές της θέλησης του κράτους και υπηρετούν τον λαό, οφείλουν πίστη στο Σύνταγμα και αφοσίωση στην πατρίδα», άρθρο 103, παρ. 1 του Συντάγματος. Η υπάλληλος που μέχρι τώρα έλεγε: «Μισό λεπτό, δεν βλέπετε ότι είμαι απασχολημένη;» την ώρα που μίλαγε στο τηλέφωνο με την κουνιάδα της, πλέον θα σκεφτεί: «Μήπως όμως αυτό που λέω έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 103, παρ. 1 του Συντάγματος;».
Και μετά ακολουθούν οι οδηγίες συμπεριφοράς. Ο υπάλληλος θα πρέπει να μιλάει καλά, να μην καπνίζει, να διατηρεί στο γραφείο την ταμπέλα με το ονοματεπώνυμο και την ιδιότητά του, να είναι έντιμος, ευγενικός, να μη βάζει ταμπελίτσες «εδώ δεν δίνονται πληροφορίες» και να μην κάνει εξωυπηρεσιακή χρήση του υπολογιστή του. Δηλαδή, οι συντάκτες του οδηγού πιστεύουν ότι υπήρχαν δημόσιοι υπάλληλοι που κάπνιζαν στο γραφείο και τα έπαιρναν αλλά με το που θα διαβάσουν τον οδηγό θα πούνε: «Κοίτα, ρε φίλε, τι κάναμε και δεν το ξέραμε ότι δεν κάνει». Για το «Δεν δίνονται πληροφορίες» ας μου επιτραπεί να πιστεύω ότι είναι η πιο χρήσιμη ταμπέλα στις δημόσιες υπηρεσίες. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να περιμένεις να πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας και ώσπου να φτάσεις στο ταμείο να σου έχουν ζητήσει συγγνώμη 10 άτομα που έχουν ρωτήσει τον ταμία από το πού παίρνεις χαρτόσημα του ΟΓΑ μέχρι πού κάνει τέρμα το «72» για Παπάγου. Για την ταμπέλα στα γραφεία ελπίζω η οδηγία να μην ακολουθηθεί. Το να με εξυπηρετεί ένας 40άρης με μισό κιλό μούσι από το ΠΑΣΟΚ του οποίου η ταμπέλα γράφει «Μαργαρίτα Φέμπλη» ήταν από τις πιο kinky εμπειρίες. Τέλος, η οδηγία «οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές να χρησιμοποιούνται μόνο για υπηρεσιακή χρήση» στέκει αν στις υπηρεσιακές χρήσεις περιλαμβάνεται και η πασιέντσα, που όπως είχε πει ένας φίλος: «Ετσι και βγάλει ο Μπιλ Γκέιτς την πασιέντσα από τα Windows, θα καταρρεύσει το Ελληνικό Δημόσιο».
Οι δέκα συμβουλές
Οι πιο διάσημες συμβουλές σωστής συμπεριφοράς σε σχέση έχουν δοθεί τη δεκαετία του ’60 από τον Πέτρο Αναγνωστάκη στο «Οι 10 συμβουλές». Πρώτον, δεν θ’ αντιμιλάς! Δεύτερον, δεν θα γκρινιάζεις! Τρίτον, όταν θα πονώ, με στοργή θα μ’ αγκαλιάζεις! Τέταρτον, δεν θα σ’ ακούσω: “Κάνε μου κι αυτό το λούσο!”. Πέμπτον, θα περνάς, κυρά μου, σύμφωνα με τον παρά μου! Εκτον, επειδή είμαι νευρικός, δεν θα με ρωτάς: πότε, πού και πώς! Εβδομον, μην προσπαθείς τον αέρα να μου πάρεις! Ογδοον, για μουσική, μπουζουκάκια θα γουστάρεις! Ενατον, στα βάσανά μου θα ’σαι η παρηγοριά μου! Δέκατον, λοιπόν, και τέρμα: μη μου πεις ποτέ σου ψέμα!». Οι οποίες 10 συμβουλές σε κάθε ρεφρέν συνοδεύονταν από τη σαφή προειδοποίηση: «Εάν δεν εφαρμόσεις τις δέκα συμβουλές, εγώ θα μπλέξω μ’ άλλη κι εσύ πικρά θα κλαις».
Για μια καλύτερη ζωή
Στην Αμερική οι πιο διάσημες συμβουλές είναι του Shoeless Joe Jackson «για μια καλύτερη ζωή». O Jackson, που ήταν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες του baseball την εποχή που το σπορ παιζόταν σε άσπρες και μαύρες λίγκες, ανάμεσα σε άλλες συμβουλές είχε πει το: «Ποτέ μην κοιτάς πίσω. Κάτι μπορεί να σε πλησιάζει».
Η συμβουλή του μεθυσμένου
Η πιο αξέχαστη συμβουλή που άκουσα ήταν στους Ολυμπιακούς του ’72 στο Μόναχο όταν σε ένα πάρτι ένας μεθυσμένος Γερμανός με πλησίασε και μου είπε: «Στη ζωή τα πάντα επιτρέπονται εκτός από τρεις Τσιγγάνους να κατουράνε στην ίδια φωτιά». Υστερα από αυτή τη φράση η ζωή μου δεν θα ήταν ποτέ πια ίδια.
Πηγή
Του Αντώνη Πανούτσου
«Προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Οργάνωσης και Διαδικασιών του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», «Τέως Προϊσταμένη της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Οργάνωσης και Διαδικασιών της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», «Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών, Συνήγορος του Πολίτη». Διαβάζεις τους τίτλους των συντακτών του πονήματος «Σχέσεις δημοσίων υπαλλήλων και πολιτών - Οδηγός ορθής διοικητικής συμπεριφοράς» και σε πιάνει σύγκρυο. Από αυτό το περίεργο που πιάνει τον πολίτη στις εισόδους των υπουργείων με τα βαθουλωμένα μαρμάρινα σκαλοπάτια, τη λαδομπογιά και τα σιδερένια ερμάρια στις γωνίες που κανένας δεν ξέρει πότε ανοίχτηκαν για τελευταία φορά και όλοι φοβούνται να πετάξουν. Ποτέ οδηγός για την καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και της γραφειοκρατικής συμπεριφοράς δεν γράφτηκε με τόσο άψογο γραφειοκρατικό στυλ.
Ο «Οδηγός διοικητικής συμπεριφοράς», σύμφωνα με το υπουργείο, θα δείξει στους δημοσίους υπαλλήλους πώς να συμπεριφέρονται στον πολίτη. Ο «πρακτικός» οδηγός αναφέρει στη σελίδα 3: «Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι εκτελεστές της θέλησης του κράτους και υπηρετούν τον λαό, οφείλουν πίστη στο Σύνταγμα και αφοσίωση στην πατρίδα», άρθρο 103, παρ. 1 του Συντάγματος. Η υπάλληλος που μέχρι τώρα έλεγε: «Μισό λεπτό, δεν βλέπετε ότι είμαι απασχολημένη;» την ώρα που μίλαγε στο τηλέφωνο με την κουνιάδα της, πλέον θα σκεφτεί: «Μήπως όμως αυτό που λέω έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 103, παρ. 1 του Συντάγματος;».
Και μετά ακολουθούν οι οδηγίες συμπεριφοράς. Ο υπάλληλος θα πρέπει να μιλάει καλά, να μην καπνίζει, να διατηρεί στο γραφείο την ταμπέλα με το ονοματεπώνυμο και την ιδιότητά του, να είναι έντιμος, ευγενικός, να μη βάζει ταμπελίτσες «εδώ δεν δίνονται πληροφορίες» και να μην κάνει εξωυπηρεσιακή χρήση του υπολογιστή του. Δηλαδή, οι συντάκτες του οδηγού πιστεύουν ότι υπήρχαν δημόσιοι υπάλληλοι που κάπνιζαν στο γραφείο και τα έπαιρναν αλλά με το που θα διαβάσουν τον οδηγό θα πούνε: «Κοίτα, ρε φίλε, τι κάναμε και δεν το ξέραμε ότι δεν κάνει». Για το «Δεν δίνονται πληροφορίες» ας μου επιτραπεί να πιστεύω ότι είναι η πιο χρήσιμη ταμπέλα στις δημόσιες υπηρεσίες. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να περιμένεις να πληρώσεις τα τέλη κυκλοφορίας και ώσπου να φτάσεις στο ταμείο να σου έχουν ζητήσει συγγνώμη 10 άτομα που έχουν ρωτήσει τον ταμία από το πού παίρνεις χαρτόσημα του ΟΓΑ μέχρι πού κάνει τέρμα το «72» για Παπάγου. Για την ταμπέλα στα γραφεία ελπίζω η οδηγία να μην ακολουθηθεί. Το να με εξυπηρετεί ένας 40άρης με μισό κιλό μούσι από το ΠΑΣΟΚ του οποίου η ταμπέλα γράφει «Μαργαρίτα Φέμπλη» ήταν από τις πιο kinky εμπειρίες. Τέλος, η οδηγία «οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές να χρησιμοποιούνται μόνο για υπηρεσιακή χρήση» στέκει αν στις υπηρεσιακές χρήσεις περιλαμβάνεται και η πασιέντσα, που όπως είχε πει ένας φίλος: «Ετσι και βγάλει ο Μπιλ Γκέιτς την πασιέντσα από τα Windows, θα καταρρεύσει το Ελληνικό Δημόσιο».
Οι δέκα συμβουλές
Οι πιο διάσημες συμβουλές σωστής συμπεριφοράς σε σχέση έχουν δοθεί τη δεκαετία του ’60 από τον Πέτρο Αναγνωστάκη στο «Οι 10 συμβουλές». Πρώτον, δεν θ’ αντιμιλάς! Δεύτερον, δεν θα γκρινιάζεις! Τρίτον, όταν θα πονώ, με στοργή θα μ’ αγκαλιάζεις! Τέταρτον, δεν θα σ’ ακούσω: “Κάνε μου κι αυτό το λούσο!”. Πέμπτον, θα περνάς, κυρά μου, σύμφωνα με τον παρά μου! Εκτον, επειδή είμαι νευρικός, δεν θα με ρωτάς: πότε, πού και πώς! Εβδομον, μην προσπαθείς τον αέρα να μου πάρεις! Ογδοον, για μουσική, μπουζουκάκια θα γουστάρεις! Ενατον, στα βάσανά μου θα ’σαι η παρηγοριά μου! Δέκατον, λοιπόν, και τέρμα: μη μου πεις ποτέ σου ψέμα!». Οι οποίες 10 συμβουλές σε κάθε ρεφρέν συνοδεύονταν από τη σαφή προειδοποίηση: «Εάν δεν εφαρμόσεις τις δέκα συμβουλές, εγώ θα μπλέξω μ’ άλλη κι εσύ πικρά θα κλαις».
Για μια καλύτερη ζωή
Στην Αμερική οι πιο διάσημες συμβουλές είναι του Shoeless Joe Jackson «για μια καλύτερη ζωή». O Jackson, που ήταν από τους πιο ταλαντούχους παίκτες του baseball την εποχή που το σπορ παιζόταν σε άσπρες και μαύρες λίγκες, ανάμεσα σε άλλες συμβουλές είχε πει το: «Ποτέ μην κοιτάς πίσω. Κάτι μπορεί να σε πλησιάζει».
Η συμβουλή του μεθυσμένου
Η πιο αξέχαστη συμβουλή που άκουσα ήταν στους Ολυμπιακούς του ’72 στο Μόναχο όταν σε ένα πάρτι ένας μεθυσμένος Γερμανός με πλησίασε και μου είπε: «Στη ζωή τα πάντα επιτρέπονται εκτός από τρεις Τσιγγάνους να κατουράνε στην ίδια φωτιά». Υστερα από αυτή τη φράση η ζωή μου δεν θα ήταν ποτέ πια ίδια.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου