Μέρκελ: Κάντε το όπως η Ανατολική Γερμανία

19/2/2013

Ομιλία της Γερμανίδας καγκελαρίου

Οι ευρωπαϊκές χώρες που επιβαρύνονται από τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσης χρέους της ζώνης του ευρώ μπορούν να μάθουν από τις εμπειρίες της Ανατολικής Γερμανίας σχετικά με την οικονομική αναμόρφωση μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, υποστήριξε η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ.

Σε  ομιλία της σε εκπροσώπους των εμπορικών επιμελητηρίων της γερμανικής περιφέρειας τη Δευτέρα, η κυρία Μέρκελ δήλωσε πως το υπόβαθρο της Ανατολικής Γερμανίας την δίδαξε πως δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος εκτός από τη θέσπιση μεταρρυθμίσεων για να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα μιας περιοχής.

«Όταν γίναμε μέρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας έπρεπε να πραγματοποιήσουμε μαζικές μεταρρυθμίσεις για την αναδιάρθρωση της οικονομίας μας, γεγονός που προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση», δήλωσε η Γερμανίδα καγκελάριος.

«Αλλά αυτό ήταν απαραίτητο για να δημιουργηθεί μια σταθερή βάση για τις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις. Ενώ οι ανατολικές περιοχές της Γερμανίας έκτοτε επιλέγονται για ειδικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διάφορες επιδοτήσεις, στο τέλος της διαρθρωτικής μεταρρύθμισης αυτό που μετράει είναι η ύπαρξη μιας ανταγωνιστικής εταιρείας», πρόσθεσε.

Η Άνγκελα Μέρκελ, ως ηγέτης της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, είναι υπέρμαχος  της αναμόρφωσης των αγορών εργασίας των κρατών-μελών της ΕΕ που έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση,  όπως και υπέρ μεταρρυθμίσεων που στοχεύουν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο.

Να σημειωθεί, τέλος, πως από κοινού με τον Γάλλο πρόεδρο, Φρανσουά Ολάντ, η κυρία Μέρκελ αναμένεται να παρουσιάσει στη Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνιο μέτρα που αποσκοπούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των μελών της Ευρωζώνης.

Πηγή

Οι λεγόμενες ''διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις'', που ουσιαστικά είναι το άνοιγμα των επαγγελμάτων και οι ιδιωτικοποιήσεις, δεν θα λύσουν το πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας και των άλλων χωρών όσο έχουμε για νόμισμα το ευρώ. Γι αυτό ευθύνεται η πολιτική της Γερμανίας από την υπογραφή της συνθήκης του Μάαστριχτ ως τις μέρες μας.

Η Γερμανία εφήρμοσε εσωτερική υποτίμηση παγώνοντας τους μισθούς για δέκα χρόνια πριν μπει στο ευρώ. Μ' αυτόν τον τρόπο το ευρώ ήταν υποτιμημένο στην Γερμανία και λόγω της μικρής εσωτερικής κατανάλωσης αλλά και λόγω του ότι δεν δημιουργήθηκε κατανάλωση με υπερδανεισμό.
Συγχρόνως λόγω του πληθωρισμού που δημιουργήθηκε στις χώρες της περιφέρειας και με τις ''φούσκες'' από τον δανεισμό, το ευρώ ήταν υπερτιμημένο σ' αυτές,

Έτσι προσανατόλισε την οικονομία της σε εξαγωγικό προσανατολισμό και  η Γερμανία άρχισε να εισάγει κεφάλαια από την περιφέρεια και να κάνει το ένα ρεκόρ εξαγωγών μετά το άλλο. Επειδή όμως ισχύει η ''οικονομία του μηδενικού αθροίσματος'', τα πλεονάσματα της Γερμανίας ήταν τα ελλείμματα των άλλων. Έτσι στην Ελλάδα το εμπορικό ισοζύγιο έφτασε σε πρωτοφανή ποσοστά ελλείμματος. Μαζί μ' αυτό και το δημόσιο χρέος της χώρας μας  που σε 8 χρόνια από το 2002 μέχρι το 2009, διπλασιάστηκε.Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας πήγε στα Τάρταρα.

Επειδή δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το ευρώ και μ' αυτόν τον τρόπο να ξαναγίνει ανταγωνιστική η οικονομία μας, εφαρμόζεται από την Γερμανία και το ΔΝΤ εσωτερική υποτίμηση. Μειώνεται το μοναδιαίο κόστος παραγωγής μέσω των μειώσεων του μισθολογικού και μη μισθολογικού κόστους της εργασίας και της απορρύθμισης της (κατάργηση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων).
Γίνεται όμως έτσι ανταγωνιστική η οικονομία μας; Η απάντηση είναι όχι, γιατί η εσωτερική υποτίμηση μπορεί να λειτουργήσει μόνο αν την κάνει ένας. Τώρα που την κάνουν όλες οι χώρες δεν επιτυγχάνεται ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Επί πλέον, το δολάριο υποτιμήθηκε 10% έναντι του ευρώ το τελευταίο εξάμηνο κι αυτό σημαίνει ότι δεν γινόμαστε ανταγωνιστικοί και προς τις χώρες που το χρησιμοποιούν στις διακρατικές συναλλαγές τους (δηλαδή στις τρίτες χώρες εκτός Ευρωζώνης).

Με λίγα λόγια η Α. Μέρκελ λειτουργώντας σαν αντιπρόσωπος των γερμανικών πολυεθνικών, ''ξερογλύφεται'' για τον δημόσιο πλούτο και τις δημόσιες εταιρείες της Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν διαλυθεί η Ευρωζώνη, τα νομίσματα των άλλων χωρών θα υποτιμηθούν κι έτσι θα ανατιμηθεί το δικό της. Οι γερμανικές βιομηχανίας θα εφαρμόσουν στρατηγικές επιβίωσης και θα μεταφέρουν το κατασκευαστικό τμήμα τους σε χώρες με χαμηλούς μισθούς, όπως έκαναν οι ΗΠΑ και σε μικρότερο βαθμό η Ιαπωνία.

Η ''κρίση'' θα οδηγήσει σε Ομοσπονδοποίηση των χωρών της Ευρωζώνης με τους όρους της Γερμανίας και αυτή η Ομοσπονδία θα είναι η οριστική επιβίωση του ευρώ και επομένως της γερμανικής οικονομίας όπως είναι σήμερα. Για την Ελλάδα θα είναι καταστροφή ...