Από το Ευρώ στη Δραχμή

13/1/2015

Του Βασίλη Κεδίκογλου

Μια ασφαλής και επιβαλλόμενη πλέον πορεία  προς την ανάπτυξη και την εθνική ανεξαρτησία.

Καθημερινό θέμα στον τύπο είναι το ενδεχόμενο διάλυσης της ευρωζώνης και επιστροφής ορισμένων κρατών στα εθνικά τους νομίσματα.  Το ενδεχόμενο να συμβεί στην ευρωζώνη σπέρνεται με πανικό και τρόμο. «Η δραχμή θα ήταν κόλαση» ή «στη μεταβατική περίοδο θα βιώσουμε ένα εφιαλτικό σενάριο» κ.λ.π είναι καθημερινά μηνύματα.

1.  Αν η Ευρώπη διέρχεται σήμερα κρίση, αυτό οφείλεται πρωτίστως στο Ευρώ¹. Θα περνούσε η Ελλάδα όλα αυτά που βιώνει τα δύο τελευταία χρόνια (και τις ακόμη χειρότερες συνθήκες που αναμένονται στο μέλλον) χωρίς το Ευρώ; Η απάντηση είναι ένα ξεκάθαρο «ΟΧΙ»². Τα όσα διέρχεται σήμερα η ελληνική κοινωνία δεν είναι λιγότερο από κόλαση.

Το 2008 η χώρα βρέθηκε με μείζον οικονομικό πρόβλημα, Δημόσιο χρέος, 264 δις. Ευρώ και έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, 9% του ΑΕΠ. Η ανάγκη διοικητικής αναδιοργάνωσης και κοινωνικής αναδιάρθρωσης κατέστη επιτακτική. Δύο δρόμοι υπήρχαν για την επίλυση του προβλήματος:

α) Ο δρόμος της δημοσιονομικής εσωτερικής υποτίμησης, παραμονή στην ΟΝΕ και

β) Ο δρόμος της εξωτερικής υποτίμησης με έξοδο, προσωρινή έστω, από την ΟΝΕ. Επιστροφή στο Εθνικό νόμισμα και πλήρη έλεγχο επ’ αυτού: Ανάκτηση της Εθνικής ανεξαρτησίας. Επελέγη ο πρώτος δρόμος, η λιτότητα, η μείωση αμοιβών, μισθών, συντάξεων, δαπανών κοινωνικού κράτους, επιδομάτων ακόμη και Δημ. Επενδύσεων, για να μειωθεί το κόστος ώστε η οικονομία να γίνει ανταγωνιστική. Ακολουθείται υφεσιακή πολιτική χωρίς παράμετρο ανάπτυξης. Τα αποτελέσματα χειροπιαστά η ανεργία φτάνει τους 900.000 ανέργους.  Το εθνικό εισόδημα έχει μειωθεί κατά 15% την τριετία! Το δημόσιο χρέος ανήλθε στα 369 δις ευρώ το 2011, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών 10,5% του ΑΕΠ. Μισθωτοί και  συνταξιούχοι πένονται ενώ φτωχοί στεγοδανειολήπτες είναι σε απόγνωση. Όλα αυτά δίχως φως στο τούνελ.

Η ανταγωνιστικότητα πρέπει να κατακτάται με αύξηση της παραγωγικότητας, μέσω οργάνωσης, εκπαίδευσης και τεχνολογίας χωρίς μείωση μισθών. Το σενάριο ισορροπίας της οικονομίας μέσω δημοσιονομικής υποτίμησης δεν είναι λιγότερο εφιαλτικό.

2. Είναι συνείδηση και της Ε.Ε και του ΔΝΤ ότι το κούρεμα του χρέους σε βιώσιμο ύψος, οι τόκοι να καλύπτονται από πρωτογενή πλεονάσματα είναι εκ των «ων ουκ άνευ» για την σταθεροποίηση της οικονομίας. Το κούρεμα θα ήταν ευκταίο να επιτευχθεί με διαπραγμάτευση, διαφορετικά μονομερώς, καταγγελία μας και στάση πληρωμών του χρέους.

Η Κυβέρνηση χωρίς  συζήτηση  στη Βουλή απέρριψε το δρόμο της εξόδου από την ΟΝΕ, έστω και προσωρινά προς εφαρμογή της  εξωτερικής υποτίμησης και στην πρόταση κουρέματος απέρριψε ως και αναφορά σε αυτήν(!). Εφαρμόζεται ο 1ος δρόμος και σήμερα είμαστε αιχμάλωτοι των αδιεξόδων της εσωτερικής υποτίμησης. Από τη μια η υποτίμηση των αμοιβών προκαλεί μείωση της ζήτησης, της ρευστότητας και των εισοδημάτων και από την άλλη η Κυβέρνηση επιζητεί αυξημένους φόρους, έσοδα. Μια αντίφαση, ένας φαύλος κύκλος. Εδραιώθηκε η πεποίθηση ότι η ακολουθούμενη πολιτική είναι λάθος. Η κοινή γνώμη κατανόησε την αναγκαιότητα της ανάπτυξης και  τείνει ευήκοον ους στην αλλαγή της πορείας: Έξοδο από την ΟΝΕ και εξωτερική υποτίμηση.Έχει γίνει αντιληπτό  ότι η κάμψη μόνο του ΑΕΠ δεν μπορεί να εξαφανίσει το χρέος. Απεναντίας το αυξάνει.³

3.  Η εξωτερική υποτίμηση προϋποθέτει και απαιτεί:

3.1 Έξοδο από την ΟΝΕ, κούρεμα του χρέους κατά 75% και Εθνικό νόμισμα, τη δραχμή (παράγεται από τη λέξη δράξ. ομόριζο. Μια δράξ, μια χούφτα…). Επιδίωξη, ή έξοδος να γίνει σε συμφωνία με την ΟΝΕ. Τερματισμός της εσωτερικής υποτίμησης με την αποκατάσταση των χαμηλών μισθών και συντάξεων βαθμιαία.

3.2 Νέα συναλλαγματική ισοτιμία. Πολιτική απόφαση και υπολογισμοί από την Τράπεζα της Ελλάδος.

3.3 Νέο βασικό επιτόκιο από την Τράπεζα της Ελλάδος που θα επιτρέπει μία λελογισμένη ζήτηση πιστώσεων και τα Τραπεζικά επιτόκια άνω του πληθωρισμού.

3.4 Απόφαση μετατροπής των καταθέσεων και  των οφειλών σε δραχμές. Πράξη εξαιρετικά δημοφιλής.

3.5 Άσκηση αντιπληθωριστικής πολιτικής με γνώμονα: προτιμότερος ο ελαφρύς πληθωρισμός από την ανεργία. Στα πλαίσια αυτής απρόσκοπτη αλλά προγραμματισμένη χρηματοδότηση των επενδύσεων, της ανάπτυξης.

3.6 Περιοριστικό πλαίσιο κίνησης των κεφαλαίων. Προβολή και απαίτηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων.

4. Οι πανικοβάλλοντες και τρομοκρατούντες προβάλλουν ανούσιους και ασταθείς ισχυρισμούς όπως: Στη μεταβατική περίοδο δεν θα υπάρχουν πρακτικώς δραχμές σε χαρτονομίσματα.

Σκόπιμο είναι να χρησιμοποιηθούν νέας κοπής νομίσματα. Η συναλλαγματική ισοτιμία είναι άσχετη με την εικόνα των νομισμάτων. Συνεπώς: Τι εμποδίζει στο μεσοδιάστημα να χρησιμοποιηθούν τα παλαιά χαρτονομίσματα και κέρματα της δραχμής με πρόσθετη διαγράμμιση τα χάρτινα και μια σφραγίδα τα μεταλλικά νομίσματα: Οι μήτρες παραγωγής ασφαλώς διατηρούνται στο Νομισματοκοπείο. Ακόμη και τα σημερινά νομίσματα ευρώ μπορεί να χρησιμοποιηθούν με μια πρόσθετη  σφραγίδα και ένδειξη που θα γράφει την αξία π.χ ``ΝΟΜΙΣΜΑ 100 ΔΡΧ``. Είναι κάτι που έχει ξανασυμβεί.

5.  Ακόμη υποστηρίζεται:

 5.1Προ και κατά τη διαδικασία οριστικοποίησης των νέων νομισμάτων θα διακινηθούν καταθέσεις στο εξωτερικό: Όταν αποφασισθεί η κυκλοφορία νέου νομίσματος όλα τα νομίσματα ευρώ είτε εδώ, είτε στο εξωτερικό, θα ανταλλάσσονται στην επίσημη ισοτιμία. Όσα επανεισαχθούν θα επιβαρυνθούν με τον αντίστοιχο φόρο αδικαιολόγητης εξαγωγής 5% και θα επανεισαχθούν πολλά διότι τα επιτόκια καταθέσεων σε δραχμές θα είναι μεγαλύτερα. Δεν θα συμφέρει η κατακράτηση νομίσματος σε συνάλλαγμα.

5.2  Το Δημόσιο θα πρέπει αμέσως να διακόψει την παραγωγή ελλειμμάτων, ώστε να μπορεί να χρηματοδοτεί τις ανάγκες του, αφού δεν έχει πρόσβαση στις αγορές. Και τώρα πρόσβαση στις αγορές δεν έχουμε. Το Δημόσιο θα χρηματοδοτείται σύμφωνα με τις αποφάσεις της Νομισματικής Επιτροπής (Ν.Ε) η οποία χρήσιμο είναι να επανασυσταθεί και να λειτουργήσει έως ότου η οικονομία σταθεροποιηθεί.Πρόβλημα ρευστότητας δεν θα υπάρχει, σε εθνικό νόμισμα. Η καταβολή μισθών και συντάξεων θα γίνεται απρόσκοπτα.

6.  Οι ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν εκτός ευρωσυστήματος και δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση. Οι τράπεζες θα κρατούν τα διαθέσιμα τους στο νόμισμα που επιθυμούν (Ευρώ, Δολάριο, Γουάν ). Όταν θέλουν δραχμές ή θα ανταλλάσσουν τα διαθέσιμα τους  ή θα δανείζονται δραχμές από την Τράπεζα της Ελλάδος. Η χρηματοδότηση σε δραχμές και συνάλλαγμα θα γίνεται σύμφωνα με αποφάσεις της Ν.Ε. από την Τ.τ.Ε. Ο δανεισμός αν χρειαστεί, θα πραγματοποιηθεί με διακρατικές συμφωνίες.

7.  Οι πανικοβάλλοντες αγνοούν ότι στα τελευταία χρόνια (1980 και 1994) είχαμε νομισματικές κρίσεις, επίθεση κατά της δραχμής, την οποία χειρίστηκαν με μεγάλη επιτυχία  οι κυβερνήσεις μας.

7.1   Την πρώτη φορά κύριο αίτιο ήταν ο πληθωρισμός που κάλπαζε. Κερδοσκόποι εισαγωγείς απέσυραν καταθέσεις και εισήγον προϊόντα και αγαθά αναμένοντες υποτίμηση. Η Κυβέρνηση  τότε ανέβασε τα επιτόκια καταθέσεων από 14% σε 23% και υποσχέθηκε σταθερή ισοτιμία δολαρίου/ δραχμής 1$=41 δρχ έως το τέλος του 1980. Εντός της εβδομάδας άλλαξε η πορεία, άρχισε να εισάγεται συνάλλαγμα.

7.2  Αίτιο της κρίσης του Μαΐου 1994 ήταν η διαφορά επιτοκίου ελληνικών ομολόγων ( επιτόκιο 22%) και διεθνώς (7%). Επικείμενης της απελευθέρωσης κεφαλαίων, κερδοσκόποι δανείζονταν, συνάλλαγμα, κυρίως σε ECUκαι το μετέτρεπαν σε δραχμές και ομόλογα του Δημοσίου, απολαμβάνοντας διαφορά τόκων 15%. Η έλλειψη συναλλάγματος πίεζε για υποτίμηση της δραχμής. Η Τράπεζα της Ελλάδος, με εισήγηση του Ν.Παλαιοκρασά (Υποδιοικητή)  ανέβασε το διατραπεζικό επιτόκιο έως και 94,46% (για πράξεις ημέρας). Έπειτα από αγωνία τεσσάρων – πέντε ημερών σταμάτησε η εκροή και άρχισε η επανάκαμψη, ενώ επισπεύστηκε και η απελευθέρωση των κεφαλαίων. Ανάλογη τακτική θα εφαρμοστεί και στο μέλλον αν όπως φαίνεται επιστρέψουμε στη δραχμή.

7.3 Χωρίς αμφιβολία αν μετά τον καθορισμό της ισοτιμίας, η Τράπεζα της Ελλάδος προσφέρει ειδική τιμή συναλλάγματος για μικρό διάστημα, 15 ημερών, με εγγυημένη χρονικώς ισοτιμία, και προείσπραξη των τόκων το συνάλλαγμα θα εισρεύσει αφθόνως.

8. Η νομισματική πολιτική αυτή χρειάζεται να υποστηριχθεί από μια στιβαρή Κυβέρνηση, λαοπρόβλεπτη αποφασισμένη να ασκήσει σφιχτή εσωτερική διοίκηση αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος αναδιοργάνωσης και αναδιάρθρωσης δομών.

8.1 Πολιτική κατά της φοροδιαφυγής με επέμβαση στον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (ΚΒΣ) και πρωταρχικώς προσδιορισμό του εισοδήματος φυσικών προσώπων στη βάση δέσμης κριτηρίων και επέκταση της υποχρέωσης τήρησης βιβλίων αποθήκης του ΚΒΣ από όλους τους επιτηδευματίες που πραγματοποιούν αγοραπωλησίες. Η φοροδιαφυγή στους φόρους επί των συναλλαγών την τριετία 2006-2009 ξεπέρασε τα 39,00 δις Ευρώ!!

8.2 Έμφαση στην πρωτογενή παραγωγή: Ενίσχυση της κτηνοτροφίας, κυρίως κατασκευές σφαγείων, και διαπραγμάτευση με την Ε.Ε για την αύξηση των βοοειδών. Η ανάπτυξη της κτηνοτροφίας είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη της γεωργίας.

Στη βάση χρηματοδότησης δράσεων από πιστώσεις της Τράπεζας της Ελλάδος είναι χρήσιμο, αν όχι ευκαιρία, να προωθηθεί  στη γεωργία η συγκέντρωση του κλήρου σε βιώσιμες επιφάνειες χωραφιών αλλά και βιώσιμων εκμεταλλεύσεων 200 έως 300 στρεμμάτων, με επιχορηγήσεις και άτοκα δάνεια για την αγορά ομόρων χωραφιών ή την ανταλλαγή με στόχο την μεγέθυνση χωραφιών  και του κλήρου στα πλαίσια αναδασμών.

Μια Κυβερνητική πολιτική στο παραπάνω  πλαίσιο είναι ικανή σε τρεις χρήσεις να βγάλει τη χώρα από τα αδιέξοδα, να προσφέρει προοπτικές και ελπίδα και να βρεθεί, προτιμώμενη από τις αγορές προς έκπληξη όσων σπέρνουν τον ακαθόριστο φόβο σε ένα λαό που έχει μάθει να μην φοβάται και να αντιμετωπίζει κρίσεις.

  Πηγές:

1.  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ:ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΖΕΖΑΣ ΖΗΚΟΥ

2.  ΕΠΤΑ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ του καθηγητή Στέργιου Σκαπέρδα

3.  ΕΜΦΥΛΙΟΣ : Κ.Κόλμερ Εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

Πηγή