Ο Α. Γεωργιάδης είναι υπέρ της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας και υπέρ της Ομοσπονδίας της ευρωζώνης

27/4/2014

Την παραμονή της Συνόδου κορυφής των χωρών της ευρωζώνης  που έγινε στις 18/1/2012 ο Α. Γεωργιάδης είπε τα εξής:

''Είναι ένα σταυροδρόμι στο οποίο θα κληθούμε να πάρουμε απόφαση όχι μόνο εμείς οι πολιτικοί αλλά θα κληθούν να πάρουν απόφαση όλοι οι πολίτες, όλοι μας. Γιατί έχει να κάνει πια, με το σε ποια Ελλάδα θέλουμε να ζήσουμε εμείς το υπόλοιπο του βίου μας και με το σε ποια Ελλάδα θέλουμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας. Και με το σε ποια Ευρώπη από την άλλη πλευρά.

Έρχομαι λοιπόν στο συγκεκριμένο. Η Ευρώπη δεν θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτή την κρίση, και αυτή θα είναι στην ουσία η πραγματική συζήτηση και της αυριανής Συνόδου κορυφής, εάν δεν αποφασίσει αν θέλει η οικονομική Ένωση που έχει γίνει μισή μέσω της ζώνης του ευρώ, δεν ολοκληρωθεί και με μία πολιτική ένωση. Δηλαδή, ποιο είναι το μεγάλο κομβικό λάθος του ευρώ; Ότι έχουμε κοινό νόμισμα αλλά διαφορετικές οικονομικές πολιτικές. Αυτό τι σημαίνει; Ότι τα κράτη μεταξύ μας κινούμαστε με διαφορετικές οικονομικές ταχύτητες αλλά το κοινό νόμισμα πάνω μας δένει σε μία κοινή πορεία ενώ άλλος τρέχει και άλλος βραδύνει. Αυτό δημιουργεί πιέσεις στο φέροντα οργανισμό και τον οδηγεί στην κρίση την οποία διανύουμε.

Δύο δρόμους έχει τώρα η Ευρώπη.
Δρόμος πρώτος. Να διαλύσει το ευρώ, να πει δεν γουστάρουμε άλλο ευρώ, πάμε ξανά στα εθνικά μας νομίσματα με ότι αυτό συνεπάγεται για το ευρωπαικό ΑΕΠ και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ότι ρίσκο αυτό συνεπάγεται και από 'κει και πέρα θα έχει ο καθένας τη δική του οικονομική πολιτική, κάνει το νόμισμα του όπως θέλει, το υποτιμά όπως θέλει, διαχειρίζεται το χρέος του όπως θέλει κι ότι φωτίσει τον καθένα ο Θεός.
Υπάρχει η άλλη λογική που λέει ότι όχι, δεν μπορούμε να διαλύσουμε το ευρώ γιατί χωρίς το ευρώ θα έχουμε πτώση του ευρωπαϊκού ΑΕΠ κατά 50%, θα χαθούν δηλαδή κολοσσιαία χρήματα, θα έχουμε μία τρομακτική μείωση του βιοτικού επιπέδου συνολικά των πολιτών στις χώρες του ευρώ για να 'μαστε απονενοημένοι αυτό δεν μπορούμε να το αποφύγουμε και άρα είναι καλύτερα να δώσουμε τη μάχη μας μέσα στο ευρώ εναρμονίζοντας πια τις οικονομικές μας πολιτικές, εναρμονίζοντας το τραπεζικό μας σύστημα, εναρμονίζοντας τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας.

Αυτό όμως τώρα τι σημαίνει; Για να είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας Τι θα πει πολιτική ένωση; τι θα πει τραπεζική ένωση; Θα πει μία μορφή Ομοσπονδίας. Τι θα πει αυτό ανάποδα γιατί πρέπει να τα λέω όλα ωμά; Θα πει ότι μπαίνουμε σε μία λογική που ο ρόλος του έθνους-κράτους μειώνεται υπέρ του ρόλου τηε ενώσεως. Αυτό είναι στην ουσία αυτό που θα συζητηθεί στην αυριανή Σύνοδο κορυφής.

Η απάντηση εκείνων που θέλουν να ακολουθήσουν την πορεία της ενώσεως θα είναι ελάφρυνση του χρέους τους, διαγραφή δηλαδή δημοσίου χρέους, θα είναι δικαίωμα να λαμβάνουν αναπτυξιακά εργαλεία όπως τα αναπτυξιακά ομόλογα έργων, ρευστότητα δηλαδή από το σύστημα και θα είναι η ιδέα ότι παραμένουν μαζί με άλλους που όλοι μαζί αποτελούν ένα υπολογίσιμο οικονομικό μέγεθος στην παγκόσμια οικονομία.

Το αντίδωρο γιατί τίποτα δεν υπάρχει δωρεάν σ' αυτή τη ζωή είναι πια, θα θεσπίσουμε υπουργό Οικονομικών της Ευρώπης ο οποίος θα ελέγχει τους προϋπολογισμούς όλων των κρατών-μελών και άρα τα τοπικά κοινοβούλια και οι εθνικές κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι μονίμως για το πιο βασικό τομέα της εθνικής ανεξαρτησίας που είναι η οικονομία, με τις Βρυξέλες.
Θα πείτε γιατί τώρα δεν είναι; Είναι αλλά όχι σε απόλυτο βαθμό. Το βήμα το επόμενο θα είναι πολύ πιο δεσμευτικό.''