Κρίση μέσα στην κρίση

12/6/2016

Εδώ κι έξι χρόνια με τα μνημόνια και τις αλλαγές στην κοινωνία, βλέποντας πίσω ένα-ενάμισι χρόνο νομίζεις ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια. Ενάμισι χρόνο πριν βγήκε πρώο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου του 2015 κι έκανε κυβέρνηση μαζί με το κόμμα των ΑΝΕΛ. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να εκλέξει πρόεδρο της Δημοκρατίας κι έτσι προκύρηξε εκλογές. Οι βουλευτές της ΝΔ αρέσκονται να λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έριξε τον Σαμαρά αλλά δεν είναι έτσι. Αν η ΔΗΜΑΡ ψήφιζε για ΠτΔ τότε θα εκλεγόταν, δεν θα έπεφτε η κυβέρνηση και δεν θα γινόταν κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με τυς ΑΝΕΛ. Θα γινόταν πραγματικότητα αυτό που λένε ακόμα τα στελέχη της ΝΔ αλλά και ο ίδιος ο Α. Σαμαράς ότι θα βγαίναμε από τα μνημόνια. Τι έκανε τον Φ. Κουβέλη και τους άλλους βουλευτές της ΔΗΜΑΡ να μην ψηφίσουν ΠτΔ; Γιατί έριξαν την κυβέρνηση Σαμαρά φέρνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία; Πολύ περισσότερο μάλιστα γιατί οι εκλογές αυτές σήμαναν και την συρρίκνωση της ΔΗΜΡ που κατέληξε να συνασπιστεί με το ΠΑΣΟΚ.

Το υποτιθέμενο τέλος των μνημονίων και της κρίσης που επαγγελόταν ο Α. Σαμαράς έγινε για να φανεί και στο εσωτερικό της Γερμανίας αλλά και στην Ελλάδα ότι είναι σωστή η πολιτική που επιβάλλει η Α. Μέρκελ και το ΔΝΤ. Η προκύρηξη των εκλογών φάνηκε ότι ήταν εσωτερικό θέμα του ελληνικού πολιτικού συστήματος αλλά δεν ήταν έτσι. Η Γερμανία ελέγχει όλα τα πολιτικά κόμματα της Βουλής με το ΚΚΕ να συνεργάζεται δια της σιωπής του. Γνώριζαν πολύ καλά ότι το ''οικονομικό πρόγραμμα'' που εφάρμοζαν δεν πρόκειται να αποδώσει αυτά που υποσχόταν δηλαδή το τέλος της κρίσης. Η Γερμανία δεν το ήθελε ούτως ή άλλως γιατί θα ανέκοπτε την πολιτική που εφαρμόζει. Θα συνεχίζονταν πάλι οι διαβόητες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αλλά με πιο βραδύ ρυθμό και δεν θα μπορούσε να ιδιωτικοποιήσει τα πάντα κατά τα πρότυπα της Ανατολικής Γερμανίας όταν ενώθηκε με την Δυτική. Λαμβανομένης υπ' όψιν της τεράστιας διαφθοράς του γερμανικού πολιτικού συστήματος, δεν θα γίνονταν και οι big business.

Έπρεπε να βρεθεί ο τρόπος ώστε να συεχιστεί η κρίση με υπαιτιότητα των Ελλήνων πολιτικών. Τι καλύτερο από τον Α. Τσίπρα που όντας στην αντιπολίτευση η ρητορική του ήταν κατά των μνημονίων, των ιδιωτικοποιήσεων και της πολιτικής της Γερμανίας.Η ρητορική αυτή έγινε πολύ έντονη κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και με συνθήματα όπως ''go back κυρία Μέρκελ'' και ''θα βαράμε α νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές''.

Ουσιαστικά οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ τελείωσαν την 20η Φεβρουαρίου 2015 με την υπογραφή συμφωνιας για την παράταση για 4 μήνες της δανειακής σύμβασης. Αν ήθελε ο κύριος Τσίπρας θα τελείωνε τότε τις διαπραγματεύσεις είτε με ρήξη είτε με υπογρσαφή μνημονίου όπως έκανε τελικά. Η επιλογή της ρήξης ήταν απίθανη μιας και θα σήμαινε την έξοδο μας από την ευρωζώνη πράγμα που δεν υπήρχε (ούτε υπάρχει) περίπτωση να κάνει ο Α. Τσίπρας. Γιατί τράβηξαν λοιπόν οι περίφημες διαπραγματεύσεις μέχρι το καλοκαίρι όπου υπέγραψε το μνημόνιο που περιέχει τα πάντα; Γιατί έπρεπε να γίνει δημοψίφισμα και να εφαρμοστούν περιορισμοί στις αναλήψεις καταθέσεων; Η απάντηση είναι ότι έπρεπε να γίνει ''κρίση μέσα στην κρίση'' και να ριχτούν οι ευθύνες για το ότι δεν βγήκαμε από τα μνημόνια στην ελληνική κυβέρνηση.

Ο Α. Τσίπρας έπαιξε το παιχνίδι της Μέρκελ.Παρουσιάζονται οι μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις σαν λόγος που η Ελλάδα επέστρεψε σε ύφεση μετά την ισχνή ανάπτυξη που παρουσίασε η οικονομία το 2014, το δημοψίφισμα έκανε την ΕΚΤ να οδηγήσει τις τράπεζες σε περιορισμό των αναλήψεων (capital control) και δικαιολογούν έτσι το βαρύτατο μνημόνιο. Έριξαν έτσι την ευθύνη στον ελληνικό λαό που ψήφισε τον ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισε ΌΧΙ στο δημοψίφισμα και τώρα πρέπει να πληρώσει το τίμημα με βαρύτατους φόρους, περικοπές στις επικουρικές συντάξεις, ιδιωτικοποιήσεις αι όλα όσα ζούμε από τις εκλογές του Σεπτεμβριου και μετά.