Οι πολίτες σηκώνουν τα βάρη των φόρων

8/3/2013

Έρευνα ΙΝΕ-ΓΣΕΕ: Μόλιες το 13% αντιστοιχεί στις επιχειρήσεις

Σε φορολογικά υποζύγια έχουν μεταβληθεί οι πολίτες, καθώς «αιμοδοτούν» το ΑΕΠ σε ποσοστό 87% έναντι 13% που αντιστοιχεί στη φορολογία των Νομικών Προσώπων.

Σε φορολογικά υποζύγια έχουν μεταβληθεί οι πολίτες, καθώς «αιμοδοτούν» το ΑΕΠ σε ποσοστό 87% έναντι 13% που αντιστοιχεί στη φορολογία των Νομικών Προσώπων.

Οι στρεβλώσεις του φορολογικού συστήματος καταγράφονται σε έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, που επιμελήθηκε ο Σπύρος Χρυσανθόπουλος, από την οποία προκύπτει το συμπέρασμα ότι η φορολογική πολιτική που συνδέεται με την ελλιπή φορολόγηση των υψηλών εισοδημάτων, καθώς και με τη φοροδιαφυγή των εισοδημάτων από το κεφάλαιο και τον πλούτο, αποτελεί την κύρια αιτία της δημοσιονομικής ανισορροπίας και των ελλειμμάτων, και όχι το ύψος των δημόσιων δαπανών.

Δηλωθέν εισόδημα

Σύμφωνα με την ανάλυση από το δηλωθέν εισόδημα, το 87% προέρχεται από φυσικά πρόσωπα (εκ των οποίων το 70,2% από μισθωτούς και συνταξιούχους και το 16,8% από λοιπά φυσικά πρόσωπα) και μόλις το 13% από νομικά πρόσωπα.

Η συνολική φορολογική επιβάρυνση της Ελλάδας (συμπεριλαμβανομένων και των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης) ως προς το ΑΕΠ, το 2009, ήταν στο επίπεδο του 30,3%, αρκετά χαμηλότερα από το μέσο όρο των 27 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης (35,8%). Επίσης, η Ελλάδα κατείχε το χαμηλότερο ποσοστό για τις χώρες της ζώνης του ευρώ, στις οποίες ο μέσος όρος ήταν 36,5%.

Από τη σύγκριση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης ως ποσοστό του ΑΕΠ ανάμεσα στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ενωση προκύπτουν τα εξής:

* Διαχρονικά, το επίπεδο φορολογικής επιβάρυνσης στην Ελλάδα είναι χαμηλότερο από το μέσο όρο της Ε.Ε. 27.

* Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη η φορολογική επιβάρυνση παραμένει σχετικά σταθερή, στην Ελλάδα διαπιστώνονται τρεις ουσιαστικά φάσεις. Στην πρώτη φάση, έως και το 2000, υπάρχει ενίσχυση της συνολικής φορολογικής επιβάρυνσης. Στη δεύτερη φάση, που διαρκεί έως και το 2004, η συνολική φορολογική επιβάρυνση μειώνεται και αποκλίνει περαιτέρω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Στην τρίτη φάση, έως και το 2008, η φορολογική επιβάρυνση παραμένει σταθερή, ενώ έκτοτε μειώνεται εκ νέου λόγω της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης.

Οσον αφορά τη διάρθρωση των φορολογικών εσόδων, διαπιστώνεται ότι το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ελλάδα προέρχεται από την έμμεση φορολογία. Μάλιστα, το χάσμα ανάμεσα σε άμεσους και έμμεσους φόρους είναι πολύ μεγαλύτερο στην Ελλάδα σε σχέση με το μέσο όρο των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Προκύπτει, δηλαδή, ότι συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η Ελλάδα σε μεγαλύτερο βαθμό επιβαρύνει τους πολίτες της με την κοινωνικά άδικη έμμεση φορολόγηση παρά με άμεσους φόρους, που μπορεί να είναι αναδιανεμητικοί και κοινωνικά δίκαιοι.

Στην Ελλάδα, οι άμεσοι φόροι είναι περίπου στο ήμισυ του μέσου όρου της Ε.Ε. 15, αποτελώντας κατά αυτό τον τρόπο τον κύριο λόγο για την ελλειμματική σχέση των δημόσιων εσόδων στην Ελλάδα με τα αντίστοιχα των χωρών της Ε.Ε.

Η φορολογική πολιτική που ασκήθηκε στην Ελλάδα από το 2000 έως το 2005 (έτος με τα τελευταία διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία) μείωσε τους φορολογικούς συντελεστές επί των κερδών των επιχειρήσεων και διατήρησε σταθερούς τους συντελεστές επί των εισοδημάτων της εργασίας. Εφάρμοσε, δηλαδή, μειωμένους φορολογικούς συντελεστές στο αυξανόμενο μερίδιο των κερδών και σταθερούς συντελεστές στο μειούμενο μερίδιο της εργασίας. Αυτό έχει αποτέλεσμα τα φορολογικά έσοδα να μειώνονται συνεχώς έναντι αυτών που θα υπήρχαν αν οι αυξημένοι φορολογικοί συντελεστές εφαρμόζονταν επί του αυξημένου μεριδίου του ΑΕΠ (δηλαδή επί των κερδών, των τόκων και των προσόδων).

Αν συνυπολογίσει κανείς στις στρεβλώσεις του φορολογικού συστήματος τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων για το οικονομικό έτος 2010, αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ανισοκατανομής των φορολογικών βαρών, αλλά και της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, που περιορίζει δραστικά τα φορολογικά έσοδα του κράτους.

Σε σχέση με τα φορολογικά έσοδα από την άμεση φορολογία, το 72,3% προέρχεται από φόρους που καταβάλλουν φυσικά πρόσωπα (εκ των οποίων το 55,5% από μισθωτούς και συνταξιούχους και το 15,8% από τα λοιπά φυσικά πρόσωπα) και μόλις το 28,7% από νομικά πρόσωπα.

 Πηγή