Κρίση αξιών για κάθε πικραμένο

3/11/2012

Για την εσωτερική υποτίμηση φταίει που έχουμε το ευρώ και δεν μπορούμε να το υποτιμήσουμε και για την χρεοκοπία μας η μετατροπή σε ευρώ του εσωτερικού χρέους σε δραχμές. Το 80% του χρέους μας μέχρι να μπούμε στο ευρώ, ήταν σε δραχμές και εσωτερικό και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να χρεοκοπήσουμε στον αιώνα τον άπαντα.

Η απάτη της κρίσης έβγαλε πολλά από τα κακά της κοινωνίας μας στη φόρα με την βοήθεια βέβαια των προπαγανδιστών του μνημονίου. Είναι αναγνωρισμένη τακτική της προπαγάνδας να κάνεις τον άλλο ένοχο για αυτά που του κάνεις και υποφέρει. Η νομισματική πολιτική της Γερμανίας (που ελέγχει την ΕΚΤ) για σκληρό ευρώ κυριολεκτικά διέλυσε τις οικονομίες των άλλων χωρών. Η προπαγάνδα όμως κάνει τον λαό να νομίζει ότι αυτός φταίει για όλα αυτά επειδή ''είναι τεμπέλης, σπάταλος, διεφθαρμένος, έμπαινε στο δημόσιο με ρουσφέτια'' κλπ. Επειδή δεν ξέρει τα πραγματικά αίτια της κρίσης (το ευρώ) ρίχνει το φταίξιμο στους Έλληνες. Έχει την συμπεριφορά της γκόμενας χωρίς αυτοεκτίμηση. Αυτήν μπορείς να ης κάνεις χίλια δυό κακά και να ρίχνει το φταίξιμο στον εαυτό της. Είμαστε ένας λαός χωρίς εθνική αυτοεκτίμηση.

Έτσι τώρα παίρνονται μέτρα που σε άλλη περίπτωση θα ήταν αδιανόητα.
Παίρνονται μέτρα εσωτερικής υποτίμησης στα πλαίσια της δημοσιονομικής πολιτικής και μέτρα αναδιάρθρωσης της οικονομίας και του κράτους με κυριότερο τις ιδιωτικοποιήσεις του δημόσιου πλούτου, των δημόσιων εταιριών και υποδομών του κράτους. Αυτά τα μέτρα αφ' ενός στοχεύουν στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση και αφ' εταίρου στην οικονομική παντοκρατορία της Γερμανίας.

Η κοινωνία είναι διαιρεμένη με ευθύνη κυρίως του Α. Παπανδρέου με την δημιουργία του κομματικού στρατού στις δημόσιες υπηρεσίες. Οι νεώτεροι ζητούν τις ευθύνες από τους μεγαλύτερους για το ότι επέτρεψαν ή συμμετείχαν, όπως πιστεύουν, στην χρεοκοπία της χώρας. Άκουσα κάποιον 20χρονο ου ζήτησε από τον πατέρα του να του ζητήσει συγγνώμη (...) κι έναν 28χρονο να λοιδορεί τον πατέρα του που μπήκε στο δημόσιο επειδή ήταν αθλητής και είχε διακρίσεις.

Σε πολιτικό επίπεδο οι πικραμένοι δεχόμενοι την προπαγάνδα των μνημονιακών, αλλά και λόγω πολιτικής θεώρησης των πραγμάτων, γίνονται οι σκληρότεροι κριτικοί σε σημείο να φτάνουν ή και να ξεπερνούν τα όρια του ανθελληνισμού.
Τα ''μαζί τα φάγαμε'', ''δεν φταίει η Μέρκελ'' ''καλά μας κάνουν'' είναι μερικά μόνο από τα συνηθισμένα σχόλια. Σε πολιτικό επίπεδο τα ''η αριστερά φταίει'' ''η γενιά του πολυτεχνείου'', ''οι δημόσιοι υπάλληλοι'', ''οι συνδικαλιστές''  είναι μερικά μόνο από τα σχόλια των πικραμένων. Από κοντά είναι και η αναβίωση του ... αντικομμουνισμού για να δικαιολογηθούν όσοι βρίσκονται στο ακροδεξιό άκρο του πολιτικού φάσματος ή είναι Νεοναζί.

Έτσι ακούμε για το ότι ''ο δικτάτορας Μεταξάς έκανε το 8ωρο και το ΙΚΑ'' ενώ το σωστό είναι ότι έγιναν ΕΠΙ Μεταξά επειδή έτσι είχαν αποφασίσει οι ΗΠΑ για να έχουν αντίβαρο στο εκπληκτικό κοινωνικό κράτος της ΕΣΣΔ. Ακούμε για το οικονομικό θαύμα της δικτατορίας του Παπαδόπουλου αγνοώντας ότι αυτό στηρίχτηκε στην αθρόα (και άναρχη πολλές φορές) ανοικοδόμηση με την μέθοδο της αντιπαροχής η οποία δεν μπορούσε να συνεχιστεί για πολύ με τον ίδιο ρυθμό. Ακούμε πολλές ''αναλύσεις'' που προσπαθούν να ρίξουν τους συνεργάτες των Ναζί κατακτητών κατά την κατοχή στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και να τους εξαγνίσουν για να έχει και πολιτικό υπόβαθρο το Νεοναζιστικό κόμμα που διαδέχτηκε στην βουλή το ακροδεξιό του ΛΑΟΣ που δεν κατάφερε να μπει.

Όλα τα κόμματα της βουλής με τον ένα ή τον άλλον τρόπο είναι υπέρ του ευρώ.
Τα μνημονιακά της κυβέρνησης καταλαβαίνει ο καθένας γιατί. Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ υποτίθεται ότι είναι αντιμνημονιακά κόμματα αλλά είναι τυφλοί υποστηρικτές του ξένου νομίσματος. Η θέση του ΚΚΕ είναι ότι ''και με το ευρώ και με τη δραχμή θα πεινάσουμε και η λύση είναι ο κομμουνισμός''. Η θέση της οργάνωσης Χρυσής Αυγής είναι ότι ''ναι μεν με τη δραχμή θα έχουμε εθνική ανεξαρτησία αλλά επειδή ο πρωτογενής τομέας είναι διαλυμένος είμαστε κάθετα υπέρ του ευρώ. Όταν στο μέλλον υπάρξουν οι συνθήκες θα είμαστε υπέρ της δραχμής''.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι ο λαός παραπληροφορείται από παντού και βρίσκεται σε αδιέξοδο. Τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά αν ήξερε ότι όταν πάμε στη δραχμή και θα μπορούμε να τραφούμε και σε διάστημα λίγων μηνών θα αρχίσει η ανάκαμψη της οικονομίας που θα έχει πρωτόγνωρη ανάπτυξη η τουλάχιστον ίδια με εκείνη που είχε επί δικτατορίας Παπαδοπούλου (8% τον χρόνο). Θα είχε αντιδράσει διαφορετικά για όσα συμβαίνουν αν ο λαός ήξερε ότι μόνο με τη δραχμή θα έχει σύνταξη γιατί τα ασφαλιστικά ταμεία διαλύονται με την ανεργία, με το κούρεμα των ομολόγων που είχαν, με την εισφοροδιαφυγή και από την γενικότερη κατάσταση της οικονομίας.

Η Ελλάδα βαδίζει με γοργά βήματα προς τον τρίτο κόσμο. Αγαθά και υπηρεσίες που τα θεωρούσαμε αυτονόητα, τώρα θα απευθύνονται στους λίγους που θα μπορούν να πληρώσουν για να τα αποκτήσουν. Υπάρχει κίνδυνος στους επόμενους μήνες ή (λίγα) χρόνια να αντιμετωπίσουμε επισιτιστική και γενικότερα ανθρωπιστική κρίση και εμφύλιο πόλεμο για τροφή.

Όταν καταλάβει ο Έλληνας ότι εξαπατήθηκε τότε θα αντιδράσει άσχημα.