Απομυθοποίηση της ''κρίσης''

8/6/2013

Απομυθοποίηση πολλών επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν οι προπαγανδιστές των μνημονίων και της πολιτικής που εφαρμόζει στη χώρα μας η Γερμανία και το ΔΝΤ.

1. Γιατί χρεοκοπήσαμε;
Χρεοκοπήσαμε γιατί δεν ήταν ανταγωνιστική η οικονομία μας. Έτσι το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών (εξαγωγές μείον εισαγωγές) έγινε με το ευρώ τρομακτικά ελλειμματικό. Εισάγαμε αυτά που παράγαμε πριν επειδή τα εισαγόμενα ήταν φθηνότερα (πχ. αγροτικά προϊόντα) ή εισάγαμε αυτά που δεν παράγαμε σε μεγαλύτερες ποσότητες απ' ότι πριν (πχ. αυτοκίνητα)
Με τη δραχμή μπορούσαμε να ελέγχουμε τις εισαγωγές και παράλληλα να κάνουμε τις υπηρεσίες (πχ. τον τουρισμό) και τα προϊόντα μας φθηνότερα και να ενισχύουμε τις εξαγωγές. Αυτό δείχνει και ο πίνακας παρακάτω:

1975-1979 ισοζύγιο +0.96
1980-1984 +0.28
1985-1989 - 1.44
1990-1994 -0.94
1995-1999 -2.92
2000-2004 -11.82
2005-2008 -12.15  (Πηγή)

Τα ελλείμματα αυξήθηκαν από το 1998 που συνδέθηκε η δραχμή με το μάρκο και εκτοξεύτηκαν με το ευρώ.Αυτά τα ελλείμματα το κράτος τα κάλυπτε με δανεισμό. Έτσι σε 8 χρόνια (από το 2002 μέχρι το 2009) το δημόσιο χρέος μας διπλασιάστηκε. Από τα 145 δις ευρώ που ήταν στις 31/12/2002, πήγε στα 298.5 στις 31/12/2009):

''Στις 31/12/2001 το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης ανερχόταν σε 145,7 δις ευρώ, από 121, 9 που ήταν το 1998. Έως τις 31/12/2009 το δημόσιο χρέος της χώρας εκτινάχθηκε στα 298,5 δις ευρώ. Με άλλα λόγια στα 8 χρόνια του ευρώ το δημόσιο χρέος αυξήθηκε κατά 152,8 δις ευρώ. Περισσότερο δηλαδή από το σύνολο του δημοσίου χρέους που συσσωρεύτηκε στην Ελλάδα της δραχμής από το τέλος του πολέμου μέχρι το 2001, τα τελευταία 50 και πλέον χρόνια της μεταπολεμικής ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας (Πηγή)

Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας, έχει δηλώσει ότι το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών οδήγησε στην υπερχρέωση.

 
2. Φταίει το δημόσιο χρέος από το 1974 και μετά.
Το δημόσιο χρέος μας μέχρι να μπούμε στο ευρώ, ήταν κατά το 80% εσωτερικό και σε δραχμές. Ήταν αποτέλεσμα εσωτερικού δανεισμού, το κράτος χρωστούσε δραχμές στους πολίτες του. Ήταν απόλυτα εξυπηρετήσιμο γιατί το κράτος μπορούσε να πληρώνει τους τόκους και μάλιστα ο οικονομολόγος και αρθρογράφος Κ. Κόλμερ το ονόμασε ''κρυφό'' χρέος. (Πηγή) Κανένα κράτος δεν χρεοκόπησε με τόσο μεγάλο εσωτερικό χρέος στο νόμισμα του( εφ' όσν είχε και μικρό ή καθόλου εμπορικό έλλειμμα). Αυτό είναι λογικό γιατί εκδίδει το νόμισμα και μπορεί να πληρώνει τους τόκους. Αυτή η έννοια του χρέους (το εσωτερικό στο νόμισμα σου), είναι διαφορετική απ' αυτό που ξέρουμε σαν χρέος. Οι ΗΠΑ χρωστούν σε δολάρια και ακόμα κι αν έχει κάποιο ξένο κράτος ομόλογα τους, επειδή εκδίδει το νόμισμα συναλλαγής είναι σαν να  πρόκειται για εσωτερικό χρέος. Αντιθέτως, ακόμα κι αν το ελληνικό κράτος χρωστάει στους πολίτες του σε ευρώ, επειδή δεν εκδίδει το νόμισμα θα πρέπει να δανειστεί από την ΕΚΤ για να το εξυπηρετήσει ή να το ξεπληρώσει, άρα πρόκειται ουσιαστικά για εξωτερικό χρέος.

''Από τον συνολικό δανεισμό των 95,5 τρις δρχ., τα 86,3 τρις δρχ. ήταν προϊόν εντόκων γραμματίων και δημόσιας εγγραφής του εσωτερικού. Με άλλα λόγια πάνω από το 90% ήταν σε δραχμές και αντλούνταν από την εσωτερική αποταμιευτική αγορά και καθώς τα οικονομικά σύνορα της χώρας ήταν υπό έλεγχο το προϊόν αυτού του δανεισμού παρέμενε εντός της ελληνικής οικονομίας και επανεπενδυόταν σ’ αυτήν αναγκαστικά. Τα υπόλοιπα 9,2 τρις δρχ. ήταν προϊόν δανεισμού από το εξωτερικό σε σκληρό νόμισμα, κυρίως δολάριο, μάρκο και γιεν. Επομένως η εξάρτηση του ελληνικού κράτους από το εξωτερικό, από την διεθνή τραπεζική αγορά για την κάλυψη του δικού του ελλείμματος δεν υπερέβαινε το 9% του συσσωρευμένου ελλείμματος του.''(Πηγή)

Όλο το χρέος μας μετατράπηκε σε ευρώ, ένα νόμισμα που δεν το εκδίδουμε και δεν το ελέγχουμε. Αυτό ήταν η αρχή της καταστροφής.

3. Γιατί μειώνονται οι μισθοί;
Οι μισθοί μειώνονται για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα και όχι γιατί είναι μεγάλο το δημόσιο χρέος. Αυτό γίνεται γιατί δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα επειδή δεν το ελέγχουμε. Αυτό είπε και ο Στρος Καν όταν ήταν επικεφαλής στο ΔΝΤ, δέκα μόλις μέρες μετά την υπογραφή του πρώτου μνημονίου:

''Ακόμα και αν εξαφανίζατε το χρέος με κάποιο μαγικό ραβδί, παραμένει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας - 20 έως 25% έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Πρέπει να λυθεί. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να γίνει με την υποτίμηση νομίσματος. Το δύσκολο πράγμα είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, αφού έχει το ευρώ. Ότι η Ελλάδα ανήκει στην ευρωζώνη είχε τεράστια οφέλη, αλλά και κάποια μειονεκτήματα. Και ένα από αυτά τα μειονεκτήματα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε (διορθωτική) ρύθμιση μέσω υποτίμησης.
Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο. Γι' αυτό είχατε αυτή την περικοπή στους μισθούς, είναι ανάγκη να γίνετε πιο ανταγωνιστικοί.'' (Πηγή)

Αυτός που μπορεί να υποτιμήσει το ευρώ είναι αυτός που το εκδίδει, δηλαδή η ΕΚΤ. Αφού λοιπόν δεν μπορούμε να ο υποτιμήσουμε, ο μόνος τρόπος για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας είναι η μείωση του εργατικού κόστους. Έτσι βλέπουμε να μειώνονται οι μισθοί, οι ασφαλιστικές εισφορές και κάθε εργασιακό δικαίωμα που μέχρι τώρα ήταν αυτονόητο.

4. Φταίνε οι δαπάνες για τους δημόσιους υπαλλήλους και οι υψηλές συντάξεις.
Οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων είναι μέρος των δαπανών του κράτους. Το πρώτο πράγμα που θα πει κάποιος είναι ότι πρέπει να μειωθούν. Αυτό ξέρει ο καθένας, όταν έχεις χρέος μειώνεις τα έξοδα σου για να το ξεπληρώσεις. Αυτό ισχύει στην οικιακή οικονομία ή σε μία επιχείρηση αλλά δεν ισχύει στην οικονομία ενός κράτους.

Το συντριπτικό ποσοστό των κρατικών δαπανών επιστρέφει στο κράτος μέσω των έμμεσων και άμεσων φόρων. Σύμφωνα με μία ανάλυση επιστρέφει στο κράτος το 75% των δαπανών. (Πηγή) Παράλληλα αυτές οι δαπάνες κάνοντας τον κύκλο τους, ενισχύουν την οικονομία με το να ανοίγουν επιχειρήσεις καταναλωτικές και παροχής υπηρεσιών κλπ. Αν ξοδέψει ένα ευρώ το κράτος σε μισθούς, αυτό το ευρώ θα χρησιμοποιηθεί για κατανάλωση ή για κατάθεση στην τράπεζα κλπ.

Το ίδιο γίνεται και με τις συντάξεις. Το μεγαλύτερο μέρος τους επιστρέφει στο κράτος. Βέβαια δεν μπορεί να ξοδεύει ασύστολα γιατί υπάρχει ο κίνδυνος του μεγάλου πληθωρισμού και ειδικά του στασιμοπληθωρισμού. (να ανεβαίνουν οι τιμές χωρίς να υπάρχει ανάπτυξη).

Βλέπουμε έτσι ότι αυτό που κάνει η ΕΕ, ο ΔΝΤ και η ΕΚΤ στη χώρα μας (η λεγόμενη ''τρόικα''), προκαλεί μεγαλύτερη ύφεση, η ύφεση προκαλεί λιγότερα έσοδα για το κράτος άρα μεγαλύτερα ελλείμματα και δημόσιο χρέος, ανεργία φτώχεια κλπ.
Αυτό είναι λογικό. Αν μειώσουμε τις δαπάνες τότε κυκλοφορεί λιγότερο χρήμα, μειώνεται η κατανάλωση άρα κλείνουν μαγαζιά, αυξάνεται η ανεργία και μειώνονται τα έσοδα του κράτους από τους άμεσους και έμμεσους φόρους, μειώνονται τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων κλπ.Τα ελλείμματα αυτά καλύπτονται από δυσβάσταχτους φόρους κι έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος.

Οι ΗΠΑ αντιμετώπισαν την μεγάλη Ύφεση του 1929 αυξάνοντας ις δαπάνες. Προσλάμβαναν υπαλλήλους σε δημόσιες υπηρεσίες για έργα που δεν έκανε ο ιδιωτικός τομέας:

''Ο «εργοδότης της έσχατης προσφυγής» είναι ανάθεμα γι΄ αυτούς που είναι πεπεισμένοι για τον περιορισμό του μεγέθους του κρατικού τομέα. Αλλά οι αγορές, όπως έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν οι οικονομολόγοι, δεν μας προσφέρουν τα βέλτιστα αποτελέσματα. Ο ιδιωτικός τομέας δεν θα επεκταθεί εκτός και αν υπάρχει εμπιστοσύνη για το μέλλον.
Σε περιπτώσεις όπου συρρικνώνεται η οικονομική δραστηριότητα, μόνο το κράτος, διαχωρισμένο από εκτιμήσεις «κέρδους», μπορεί να δημιουργήσει μια αγορά, συμπεριλαμβανομένων της αγοράς εργασίας, για τα αγαθά και τις υπηρεσίες που ο ιδιωτικός τομέας δεν ενδιαφέρεται να συμμετάσχει - δηλαδή μικρά έργα υποδομών, καθαρισμό του περιβάλλοντος, συντήρηση πάρκων και πάρα πολλά άλλα τέτοια έργα. Το πρόγραμμα του «εργοδότη της έσχατης προσφυγής» ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος του προγράμματος του New Deal που εμπνεύστηκε η κυβέρνηση Ρούσβελτ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης.
Παρόμοια προγράμματα υπάρχουν σήμερα στη Χιλή, στη Νότια Κορέα και σε πολλά άλλα μέρη. Η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί σε αφάνταστα μεγάλο βαθμό από την ενεργοποίηση αυτού του προγράμματος.''Πηγή)

5. Αν βγούμε από το ευρώ δεν θα έχουμε να φάμε γιατί εισάγουμε τα πάντα.
Αυτό δεν ισχύει. Εισάγουμε τα πάντα επειδή έχουμε το ευρώ και είναι φθηνότερα τα ξένα. Αν επιστρέψουμε στη δραχμή, η παραγωγή μας θα γίνει φθηνή, τα εισαγόμενα ακριβά κι έτσι θα σταματήσουμε να τα εισάγουμε.

Ας πάρουμε το παράδειγμα της πατάτας. Το 2012 το κίνημα της πατάτας ζήτησε από τους παραγωγούς της Δράμας ένα φορτηγό πατάτες (περίπου 10 τόνους) με τιμή 23 λεπτά το κιλό. Ας υποθέσουμε ότι για μεγαλύτερες ποσότητες θα έπεφτε η τιμή στα 20 λεπτά. Οι αιγυπτιακές πατάτες κόστιζαν με τα μεταφορικά, 10 λεπτά στο ράφι του σούπερναρκετ. Ακριβώς η μισή τιμή.
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε για νόμισμα τη δραχμή και την υποτιμήσουμε σε ισοτιμία ένα ευρώ δύο δραχμές, τότε η τιμή θα είναι η ίδια. Με την νομισματική και μόνον πολιτική, ούτε οι μισθοί θα μειωθούν, ούτε οι ασφαλιστικές εισφορές, ούτε θα αυξηθεί η ανεργία, ούτε όλα όσα γίνονται τώρα με την εσωτερική υποτίμηση..

Όλα τα δεινά που έχουμε τώρα δεν θα τα είχαμε με το υποτιμημένο εθνικό νόμισμα. Βέβαια θα αυξηθεί το κόστος σε δραχμές, των εισαγόμενων προϊόντων. Αυτό είναι καλό στα καταναλωτικά προϊόντα γιατί θα μειωθούν οι εισαγωγές τους και θα βελτιωθεί το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Θα αυξήσουμε τις εξαγωγές και μειώνουμε τις εισαγωγές με την εξωτερική υποτίμηση.

Η σημερινή αγροτική παραγωγή μας είναι ικανή να μας θρέψει. (Πηγή) Θα αυξηθεί με το εθνικό νόμισμα γιατί θα είναι πιο ακριβά τα εισαγόμενα και πιο φθηνή η δικιά μας παραγωγή.

6. Φταίει ότι έγινε τα τελευταία 30 χρόνια και η γενιά του Πολυτεχνείου.
Είδαμε παραπάνω (1 και 4) ότι δεν φταίνε οι δημόσιες δαπάνες άρα δεν φταίει (σε οικονομικό πάντα επίπεδο) και η ύπαρξη των δημοσίων υπαλλήλων ακόμα κι οι υπεράριθμοι. Παράλληλα είδαμε στο 3, ότι φταίει το ότι δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα, επομένως ευθύνεται το ότι μπήκαμε στο ευρώ το 2002.

7. Οι ιδιωτικοποιήσεις θα μειώσουν την ανεργία και θα φέρουν ανάπτυξη.
Αυτό είναι τεράστιο ψέμα. Πέρα από το ότι το κράτος θα πάρει ελάχιστα χρήματα (ξεκίνησαν με 50 δις και κατέληξαν ότι αν πουληθούν όλες οι κρατικές εταιρείες και υποδομές, θα πάρει το κράτος μόλις 10 δις ευρώ), το κράτος θα χάσει και για άλλους λόγους. Είδαμε πιο πάνω ότι το μεγαλύτερο μέρος των μισθών του δημόσιου αλλά και του ιδιωτικού τομέα, επιστρέφει στο κράτος μέσω της έμμεσης και άμεσης φορολογίας. Αν πουληθεί μία δημόσια εταιρεία που έχει κέρδος 10 ευρώ και μισθολογικό κόστος άλλα 10, το κράτος έχει έσοδα και από τα κέρδη αλλά και από τους μισθούς των υπαλλήλων. Αν ιδιωτικοποιηθεί η εταιρεία και παρουσιάζει 10 ευρώ κέρδη και μισθολογικό κόστος 5 ευρώ (λόγω μείωσης των μισθών και του αριθμού των υπαλλήλων) τότε το κράτος θα έχει κέρδος το 25% (που είναι ο φορολογικός συντελεστής) ή το 15% στο οποίο θα πέσει. Παράλληλα θα έχει και λιγότερα έσοδα από την φορολόγηση των μισθών. Επίσης αν αγοράσει την εταιρεία μία πολυεθνική, τότε τα κέρδη της θα πηγαίνουν στο εξωτερικό.

Τα έσοδα του κράτους μειώνονται με τις ιδιωτικοποιήσεις και για έναν ακόμα λόγο. Οι πολυεθνικές χρησιμοποιούν ενδοομιλικές συναλλαγές (transfer pricing) για να φοροδιαφεύγουν. Έτσι γνωστή πολυεθνική παρουσίασε κέρδη 6 εκατομμυρίων με τζίρο δύο δις ευρώ. (Πηγή) Ακόμα, υπάρχουν πολλές ευνοϊκές γι αυτές διατάξεις της συνθήκης της Λισαβώνας, που επιτρέπουν τη νόμιμη φοροδιαφυγή. Έτσι, υπάρχουν πολυεθνικές που  φορολογούνται στις χώρες που είναι οι μητρικές για τα κέρδη που έχουν στην Ελλάδα.
Κλασικό παράδειγμα δραματικής μείωσης των εσόδων του κράτους, είναι η ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Από το ένα δις ευρώ περίπου του ιδιωτικού ΟΤΕ, τα  έσοδα του κράτους από φόρους ήταν το 10-15% αυτού του ποσού.. (Πηγή)

Βλέπουμε λοιπόν γιατί οι ιδιωτικοποιήσεις θα είναι καταστροφή. Το κράτος θα έχει λιγότερα έσοδα και δεν θα μπορεί να προσφέρει κοινωνικές υπηρεσίες που μέχρι τώρα τις θεωρούσαμε αυτονόητες (δημόσια παιδεία, δημόσια ασφάλιση και νοσοκομεία κλπ). Οι οποίες κοινωνικές υπηρεσίες ευνοούν την ανάπτυξη.

8. Φταίει το δημόσιο χρέος λέμε
Πέρα από το ότι πιο πάνω εξηγήσαμε γιατί φταίει η είσοδος μας στην ευρωζώνη, η οικονομία μας με το ευρώ απείχε από το να είναι πραγματική. Εκτός από το ότι διπλασιάστηκε το δημόσιο χρέος, το χρέος των πολιτών με των διαφόρων ειδών δάνεια (καταναλωτικά, στεγαστικά κλπ.) έφτασε περίπου στο ένα ΑΕΠ του 2009 (πάνω από 250 δις ευρώ). Αν προσθέσουμε και τα δάνεια των επιχειρήσεων και των τραπεζών, το συνολικό χρέος ήταν περίπου στο ένα τρισεκατομμύριο ευρώ.

Οι ''φούσκες'' στην οικονομία ήταν καταστροφή. Ενδεικτικά, υπάρχουν ακόμα αδιάθετα 180 με 200 χιλιάδες καινούργια διαμερίσματα σε όλη τη χώρα. (Πηγή)

9. Φταίει η φοροδιαφυγή
Είδαμε στο 2,  ότι η χρεοκοπία μας οφείλεται στην μετατροπή του χρέους μας σε ένα νόμισμα που δεν το εκδίδουμε και δεν το ελέγχουμε και ότι οι μειώσεις των μισθών γίνονται επειδή δεν μπορούμε να το υποτιμήσουμε.
Δεν είναι λοιπόν θέμα εσόδων. Μπορεί να πιστέψει κανείς ότι ''χρωστάει το κράτος άρα αν μειωθεί η φοροδιαφυγή θα αυξηθούν τα έσοδα και δεν θα βάλει φόρους για να πληρώσει το χρέος'' αλλά δεν είναι έτσι. Ακόμα και αν δεν χρωστούσαμε ούτε ένα ευρώ, θα μειώνονταν οι μισθοί για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, αυτό θα προκαλούσε ύφεση, η ύφεση θα προκαλούσε ελλείμματα, τα ελλείμματα θα ανέβαζαν το δημόσιο χρέος κοκ.

10. Μαζί τα φάγαμε
Δεν φάγαμε τίποτα μαζί. Αυτό το σύνθημα είναι το πιο επιτυχημένο επιχείρημα της μνημονιακής προπαγάνδας. Ενισχύει την αυτοενοχή του λαού κι έτσι τον κάνει να μην αντιδρά. (Πηγή στο 9) Είδαμε ότι η χρεοκοπία δεν είναι θέμα του ύψους του χρέους αλλά σε ποιο νόμισμα μεταφράζεται και οι μειώσεις των μισθών οφείλονται στο ευρώ. Αν δεν είχαμε πάει στο ευρώ, τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα γινόταν.

11. Φταίμε εμείς που τους ψηφίζαμε
Αν είχαμε άμεση δημοκρατία ή αν μας έλεγαν την αλήθεια για το τι σημαίνει το ευρώ κι εμείς το θέλαμε, τότε θα φταίγαμε. Μας έβαλαν σ'αυτό χωρίς να μας ενημερώσουν. Ήδη από το 2005 ο Κ. Κόλμερ  είχε προβλέψει την χρεοκοπία μας.. (Πηγή) Η Αργεντινή είχε ταραχές και χρεοκόπησε λίγες μέρες πριν μπούμε στο ευρώ το 2002. Όλα τα κόμματα πλην ΚΚΕ, ψήφισαν την συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 και την είσοδο μας στην ευρωζώνη το 2002.
Ακόμα και τώρα όλα τα κόμματα είναι υπέρ του ευρώ και το ΚΚΕ που δεν το θέλει λέει ότι ''και με το ευρώ και με τη δραχμή θα πεινάσουμε και η λύση είναι ο κομμουνισμός', αφήνοντας τον ελληνικό λαό στην άγνοια για τους λόγους που γίνονται όλα αυτά. (Πηγή)

12. Με τη δραχμή δεν θα δίνονται συντάξεις
Πέρα για πέρα ψέμα. Με την εσωτερική υποτίμηση (μειώσεις μισθών), τις μειώσεις των δαπανών, την αύξηση της ανεργίας και της παραοικονομίας (''μαύρης'' εργασίας) που οφείλεται στην κρίση αλλά και της εισφοροδιαφυγής, τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων μειώνονται χρόνο με τον χρόνο.
Είναι λοιπόν θέμα χρόνου να χρεοκοπήσουν. Αυτό το κάνει η ''τρόικα'' (ΕΕ,ΔΝΤ,ΕΚΤ) για να ιδιωτικοποιηθεί το ασφαλιστικό σύστημα. Να διαλυθεί το δημόσιο σύστημα ασφαλείας και να στραφεί ο κόσμος στις ιδιωτικές εταιρείες. Όπου έχει γίνει αυτό έχει μειωθεί η ανάπτυξη αλλά και οι παρεχόμενες παροχές υγείας και συνταξιοδότησης.

Αν πάμε σε εθνικό νόμισμα. θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, θα σταματήσει η εσωτερική υποτίμηση και οι μειώσεις των δαπανών κι έτσι η ανεργία θα μειωθεί στο ελάχιστο. Τα ταμεία θα εισπράττουν εισφορές και θα είναι εύρωστα.

13. Με τη δραχμή θα καταστραφούμε
Φυσικά και όχι. Ο Γερμανός οικονομολόγος Χ. Β. Ζιν υποστήριξε ότι αν βγαίναμε από το ευρώ το 2010, τώρα θα είχε περάσει η κρίση για μας. (Πηγή) Αυτό είναι απόλυτα σωστό γιατί θα σταματούσε η εσωτερική υποτίμηση που διαλύει το κράτος και την κοινωνία μας.
Ότι έγινε μέχρι τώρα ήταν για τα συμφέροντα της ΕΕ και των τραπεζιτών. Μετά από το λεγόμενο ''κούρεμα'' του χρέους με το PSI, μετά τις μειώσεις των μισθών και των συντάξεων που σε ορισμένες περιπτώσεις έφτασαν και το 50%, μετά από την ανεργία που επίσημα φτάνει στο 27% και στους νέους μέχρι 25 ετών το 70%, μετά από την διάλυση του κοινωνικού κράτους σε βαθμό τριτοκοσμικής χώρας, το χρέος μας μειώθηκε μόνον κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ. (Πηγή) Η φημολογούμενη ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας είναι όνειρο απατηλό μιας και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης κάνουν εσωτερική υποτίμηση και το δολάριο των ΗΠΑ διαρκώς υποτιμάται έναντι του ευρώ. Έτσι η χώρα μας δεν γίνεται ανταγωνιστική ούτε στις χώρες της ευρωζώνης ούτε στις τρίτες χώρες που χρησιμοποιούν το δολάριο των ΗΠΑ για τις διακρατικές συναλλαγές τους. (Πηγή)

14. Οι Έλληνες ζουν με τα λεφτά των Γερμανών φορολογούμενων
Οι Γερμανοί έδωσαν μόνον 15.2 δις ευρώ για την συμμετοχή τους στα μνημονιακά δάνεια. Τα υπόλοιπα είναι εγγυήσεις προς τις τράπεζες που θα τα δώσει μόνον αν δεν τα δώσει η Ελλάδα.
Τα μνημονιακά αυτά δάνεια πηγαίνουν για την εξυπηρέτηση του χρέους και όχι για εσωτερική κατανάλωση Η Ελλάδα δανείζεται με τρίμηνα και εξάμηνα έντοκα γραμμάτια τα οποία όμως ανεβάζουν το δημόσιο χρέος.Διαφωτιστική είναι η εκπομπή του γερμανικού κρατικού τηλεοπτικού σταθμού ARD. (Πηγή)
Όχι μόνον δεν δίνουν λεφτά οι Γερμανοί αλλά κι αυτά τα λίγα που έδωσαν τα έχουν πάρει πίσω στο πολλαπλάσιο. Η Γερμανία έχει τεράστια κέρδη από την ''κρίση'' μας. Αυτό οφείλεται στο μειωμένο κόστος δανεισμού της. Μέχρι το καλοκαίρι του 2012 είχε εξοικονομήσει 68 δις ευρώ. (Πηγή)
Τα κέρδη της από το μειωμένο κόστος δανεισμού των επιχειρήσεων της είναι ανυπολόγιστο.
Αυτός που ωφελείται από την κρίση είναι η Γερμανία κι αυτό γίνεται εις βάρος της Ελλάδας. Μετά από τρία χρόνια, πολλοί λένε ότι ''η Ευρώπη θυσίασε την Ελλάδα για να σώσει το ευρώ''.(Πηγή)

15. Μπορούμε να βγούμε από τα μνημόνια και να παραμείνουμε στο ευρώ.
Αυτό το υποστηρίζουν τα λεγόμενα ''αντιμνημονιακά'' κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή, ΑΝΕΛ) και είναι ένα τεράστιο ψέμα. Σύμφωνα και με το 3, πρέπει να μας εξηγήσουν πώς θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας με το ευρώ χωρίς να κάνουν εσωτερική υποτίμηση.
Πρέπει να μας εξηγήσουν πώς θα γίνει αυτό χωρίς να μειώνονται οι μισθοί αφού δεν θα έχουμε εθνικό νόμισμα να το υποτιμήσουμε.
Πρέπει επίσης να μας εξηγήσουν πώς θα γίνει αυτό χωρίς να ελέγχεται η κίνηση των κεφαλαίων από και προς τη χώρα μας, τα επιτόκια χορηγήσεων και γενικότερα η οικονομία, πράγμα που δεν μπορούμε να το κάνουμε όσο έχουμε για νόμισμα το ευρώ.

16. Με τη δραχμή θ' αγοράσουν τα πάντα όσοι έβγαλαν τα ευρώ τους έξω.
Αυτό δεν πρόκειται να γίνει γιατί με το εθνικό νόμισμα η Ελλάδα θα μπορεί να ελέγχει τα κεφάλαια που έρχονται και φεύγουν από τη χώρα μας. Έτσι αν κάποιος θελήσει να φέρει κεφάλαια για να κερδοσκοπήσει, δεν θα του επιτραπεί να το κάνει.
Αντιθέτως, τώρα που δεν υπάρχει έλεγχος στην διακίνηση των κεφαλαίων  και οι τιμές των πάντων έχουν μειωθεί λόγω της εσωτερικής υποτίμησης, θα κερδοσκοπήσουν όσοι έβγαλαν τα κεφάλαια τους στο εξωτερικό ή οι ξένοι που θα θελήσουν να φέρουν κεφάλαια για να αγοράσουν σε ελάχιστες τιμές τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων. Το ίδιο θα γίνει και με τα κατασχεθέντα από τις τράπεζες λόγω της αδυναμίας αποπληρωμής των δανείων.

17. Η Γερμανία έχει δώσει τα περισσότερα λεφτά για την ''διάσωση'' της Ελλάδας
Η συμμετοχή της Γερμανίας είναι μόνον 15.2 δις ευρώ ενώ τα υπόλοιπα μέχρι τα 130 είναι εγγυήσεις στους δανειστές μας. (Πηγή)

18. Με τη δραχμή θα έχουμε μεγάλο πληθωρισμό
Είτε με το ευρώ είτε με τη δραχμή, οι μισθοί και οι τιμές των υπηρεσιών, αγαθών και της ακίνητης περιουσίας πρέπει να μειωθούν. Η διαφορά είναι ότι με το ευρώ γίνεται εσωτερική υποτίμηση που διαλύει το κράτος, την κοινωνία, τα ασφαλιστικά ταμεία, το σύστημα υγείας κλπ. ενώ με τη δραχμή θα γίνει εξωτερική υποτίμηση (υποτίμηση έναντι των ξένων νομισμάτων) και δεν θα χρειαστεί να γίνουν όσα γίνονται τώρα.

Οι πολέμιοι της δραχμής μιλούν για τον υψηλό πληθωρισμό που θα έχουμε. Προβάλλουν σαν σταθερότητα το ευρώ που έχει χαμηλό πληθωρισμό. Η αλήθεια είναι ότι από τότε που μπήκαμε στην ευρωζώνη και μέχρι την εμφάνιση της ''κρίσης το 2009, οι τιμές έχουν πολλαπλασιαστεί ενώ ο συνολικός πληθωρισμός ήταν αθροιστικά κάτω από 50%. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν υπολογιζόταν σωστά και απέχει από τον πραγματικό πληθωρισμό. Οι τιμές που όντως χαμήλωσαν ήταν στα εισαγόμενα προϊόντα λόγω και της υποτίμησης του δολαρίου έναντι ου ευρώ με ισοτιμία περίπου 1 ευρώ προς 1.3 δολάριο. Όμως αυξήθηκαν υπέρογκα οι τιμές και οι υπηρεσίες στα υπόλοιπα αγαθά και υπηρεσίες. Είχαμε επίσης και την ''φούσκα'' των ακινήτων.

Με τη δραχμή θα ακριβύνουν τα εισαγόμενα πράγμα που δεν θα γίνει για τα εγχώρια προϊόντα. Ο πληθωρισμός θα είναι μεγαλύτερος από τον ονομαστικό του ευρώ και λίγο μεγαλύτερος από τον πραγματικό. Ο πληθωρισμός αυτός όμως θα μειώσει την ανεργία. Η καμπύλη Phillips δείχνει ότι όσο αυξάνεται ο πληθωρισμός τόσο μειώνεται η ανεργία. Βέβαια δεν μπορεί να αυξηθέι πάνω από ένα όριο γιατί μετά έχουμε υπερπληθωρισμό.Υπάρχει και το ζήτημα του πώς υπολογίζεται. Πάντως ο πραγματικός πληθωρισμός είναι διαχειρίσιμος μέχρι το 15% σύμφωνα με μερικούς οικονομολόγους (προσωπικά βρίσκω πιο εφικτό μέχρι 10-12%).

19. Με την εσωτερική υποτίμηση (μειώσεις μισθών) θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας
Αυτό δεν πρόκειται να γίνει και το μόνο που θα μείνει είν αι η διαλυμένη κοικωνία μας.
Μειώνεις τους μισθούς για να γίνεις ποιο ανταγωνιστικός έναντι των άλλων χωρών κι έτσι να εξάγεις περισσότερα προιόντα και να εισάγεις λιγότερα. Αυτό ισχύει αν το κάνει μμόνον μία χώρα. Όταν το κάνουν όλες σχεδόν οι χώρες της ευρωζώνης, καμία χώρα δεν γίνεται πιο ανταγωνιστικό κι έτσι οι θυσίες και τα δεινά του λαού γίνονται για το τίποτα.

Αυτό είπε και ο Β. Μυνχάου στους Financial Times:
''Η μείωση του κόστους ανά μονάδα εργασίας θα είναι κέρδος ανταγωνιστικό μόνο εάν δεν μπορεί να το κάνει καμία άλλη οικονομία. Εάν, όμως, η μείωση του κόστους εργασίας υπαγορεύεται ως πολιτική για όλα τα μέλη της ευρωζώνης, τότε δεν υπάρχει κανένας νικητής. Δεν μπορούμε όλοι να υποτιμούμε ταυτόχρονα. Εάν πούμε ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να μειώσει τη μονάδα κόστους εργασίας στα επίπεδα της Γερμανίας, τότε γιατί να μη θεωρήσουμε ότι και η Γερμανία θα μειώσει εκ νέου το εργατικό της κόστος; '' (Πηγή)

Παράλληλα, δεν γινόμαστε πιο ανταγωνιστικοί ούτε έναντι των χωρών που χρησιμοποιούν το δολάριο για τις διακρατικές συναλλαγές τους γιατί οι ΗΠΑ το υποτιμούν συνέχεια, σε βαθμό που κάποιοι μίλησαν και για νομισματικό ''πόλεμο''. (Πηγή)