Ποικίλουν οι γερμανικές αντιδράσεις

30/12/2014

Μια μέρα μετά την προκήρυξη εκλογών στην Ελλάδα πολιτικοί και σχολιαστές στη Γερμανία προσπαθούν να αξιολογήσουν όλες τις ενδεχόμενες εξελίξεις στη χώρα, αλλά και τις πιθανές επιπτώσεις στην ευρωζώνη.

«Χαρισματικό εμπρηστή της Ελλάδας», αποκαλεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ η διαδικτυακή έκδοση του Spiegel. Την ίδια στιγμή τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης προειδοποιούν ότι η επιλογή για όποια κυβέρνηση προκύψει από την εκλογική αναμέτρηση είναι μία: η συνέχιση του δρόμου της λιτότητας και η υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα. Την ίδια ώρα η γερμανική κυβέρνηση εμφανίζεται μάλλον καθησυχαστική, χωρίς να λείπουν όμως και οι επικριτικές φωνές,

Η προοπτική μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σχολιάζεται σχεδόν μόνον αρνητικά από τα γερμανικά ΜΜΕ. Δύο θέματα προβάλλονται κυρίως: πραγματικές ή υποτιθέμενες υποσχέσεις του Αλέξη Τσίπρα για κοινωνικές παροχές και ο κίνδυνος να σταματήσει η Ελλάδα την εξυπηρέτηση του χρέους. Το πρώτο θα έθετε σε κίνδυνο την μεταρρυθμιστική πορεία της χώρας και όσα έχουν επιτευχθεί ως σήμερα και το δεύτερο τη συνοχή της ευρωζώνης.

Ανεξαιρέτως επικρατεί η άποψη ότι η ευρωζώνη είναι πλέον σε θέση να αντέξει μια έξοδο της Ελλάδας και ότι οι επιπτώσεις για άλλα κράτη μέλη θα ήταν μικρής έκτασης. Όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει ο διευθυντής του Ινστιτούτου της Γερμανικής Οικονομίας στην Κολωνία Μίχαελ Χούτερ, η διαπραγματευτική δύναμη μιας κυβέρνησης Τσίπρα και η δυνατότητα της να «εκβιάσει» τους εταίρους θα ήταν περιορισμένη, δεδομένου των θεσμικών αλλαγών, όπως πχ. τη δημιουργία της τραπεζικής ένωσης.

Ενώ δέχεται αυτή τη λογική ο πρόεδρος του Γερμανικού Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας Μαρσέλ Φράτσερ, εκτιμά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργήσει μόνον ορισμένα από τα μέτρα που έχουν επιβληθεί -εδώ προφανώς αναφέρεται σε κοινωνικές περικοπές-, ως κυβέρνηση όμως θα κατανοήσει ότι η Ελλάδα εξαρτάται από το ευρώ και από την ευρωπαϊκή στήριξη. Ο κ. Φράτσερ εκφράζει επίσης την άποψη ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να σημαίνει και ένα νέο ξεκίνημα για τη χώρα. Για τον ίδιο η πολιτική κρίση ήταν «αναγκαία» και «αναπόφευκτη»: «Οι επιδόσεις των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία πέντε χρόνια ήταν απίστευτα απογοητευτικές. Οι ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν κυρίως να διασφαλίσουν την εξουσία και οικονομικά οφέλη και δεν εφάρμοσαν μεταρρυθμίσεις για να θωρακιστεί η χώρα για το μέλλον».

Η ευρωζώνη δεν απειλείται από μια έξοδο της Ελλάδας

Με εξαίρεση το κόμμα «Die Linke» (Η Αριστερά), η στάση των υπόλοιπων κομμάτων που εκπροσωπούνται στο γερμανικό κοινοβούλιο είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο μιας εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ η εκτίμηση που επικρατεί είναι ότι ένα τέτοιο βήμα δεν θα έθετε σε κίνδυνο ούτε την υπόσταση και ούτε τη συνοχή της ευρωζώνης. Εξ ου και η ψύχραιμη αντιμετώπιση του αποτελέσματος της τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Όμως πέραν τούτου, εδώ και καιρό το Βερολίνο ανέμενε σχεδόν αυτή την εξέλιξη στην Ελλάδα και είχε εξοικειωθεί με την ιδέα να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι ένας δεύτερος λόγος για τα ψύχραιμα σχόλια τα οποία επικεντρώνονται συνήθως στο αίτημα ότι η κάθε ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται από τις συμφωνίες που έχουν συνάψει προηγούμενες κυβερνήσεις και ότι τα συμφωνηθέντα θα πρέπει να τηρούνται. Ενδεικτικές για αυτή την στάση είναι οι σημερινές δηλώσεις του ευρωβουλευτή των Πρασίνων Σβεν Γκίγκολντ, ο οποίος προειδοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ να μην επιδιώξει ως κυβέρνηση μια μονομερή περικοπή του χρέους ή να σταματήσει τις μεταρρυθμίσεις. Κάτι τέτοιο θα ήταν «τυχοδιωκτικό» και θα συνιστούσε «εκβιασμό» που ουδείς στην ΕΕ δεν θα αποδέχονταν. Παράλληλα όμως ο κ. Γκίγκολντ επισημαίνει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και ότι θα πρέπει να γίνει επαναδιαπραγμάτευση. Την ίδια στιγμή ωστόσο δεν αποκλείει την στάση πληρωμών. Ο πολιτικός των Πρασίνων εμμένει στην αναγκαιότητα της αποκατάστασης της φορολογικής δικαιοσύνης στην Ελλάδα, στην λειτουργία ενός φορολογικού συστήματος στη βάση του οποίου θα φορολογούνται και τα μεγάλα εισοδήματα. Κατά αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να ξεπεραστεί η «υπερβολική δημοσιονομική λιτότητα» και να αρχίσουν ξανά οι επενδύσεις.

Πηγή Deutsche Welle