H ΒοJ εισάγει νέου τύπου ποσοτική χαλάρωση

21/9/2016

Του Robin Harding

Οι κεντρικοί τραπεζίτες συνεχίζουν τα «πειράματα» και η Τράπεζα της Ιαπωνίας προχωρά σε νέου τύπου χαλάρωση. Εχει στόχο να μειώσει τα πραγματικά επιτόκια και να τονώσει την οικονομία, αλλά αμφισβητείται η αξιοπιστία της.

Η Τράπεζα της Ιαπωνίας έχει ξεκινήσει μια νέου τύπου νομισματική χαλάρωση, καθώς όρισε πλαφόν στις αποδόσεις του 10ετούς ομολόγου και δεσμεύτηκε να υπερβεί επίτηδες τον στόχο για πληθωρισμό 2%.

Η απόφασή της καταδεικνύει ότι οκτώ χρόνια μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, οι κεντρικοί τραπεζίτες συνεχίζουν να είναι πρόθυμοι για πειραματισμούς με νέα εργαλεία νομισματικής πολιτικής, καθώς πασχίζουν να ξεφύγουν από τον χαμηλό πληθωρισμό.

Η κίνηση σηματοδοτεί άλλη μια προσπάθεια του Haruhiko Kuroda, του διοικητή της Τράπεζας της Ιαπωνίας, να ξαφνιάσει τις αγορές επεκτείνοντας το πακέτο εργαλείων του στη χαλάρωση, προκειμένου να δείξει την αποφασιστικότητά του να γλιτώσει την Ιαπωνία από τον αποπληθωρισμό στον οποίο βρίσκεται εδώ και δεκαετίες.

Ωστόσο το ερώτημα προς τον κ. Kuroda είναι αν τα 3,5 χρόνια αργής προόδου στις τιμές έχουν πλήξει την αξιοπιστία της κεντρικής τράπεζας υπερβολικά πολύ, ώστε το κοινό να πάρει στα σοβαρά τις υποσχέσεις για υψηλότερο πληθωρισμό.

«Ο στόχος σταθερότητας τιμών στο 2% δεν έχει επιτευχθεί (...) (και) αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο πώς έχουν εξελιχθεί οι πληθωριστικές προσδοκίες», ανέφερε η Τράπεζα. «Οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό χρειάζεται να αυξηθούν κι άλλο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της σταθεροποίησης των τιμών».

Οι αγορές αντέδρασαν θετικά, με το γεν να χάνει 1% στα 102,7 γεν έναντι του δολαρίου, ενώ ο ευρύς δείκτης αναφοράς Topix της Ιαπωνίας ήταν 2,5% πάνω και ο Nikkei 225 ανέβηκε 1,8%.

Η Τράπεζα της Ιαπωνίας κράτησε τα επιτόκια αμετάβλητα στο -0,1% -περιγράφοντας περαιτέρω μειώσεις ως μια «πιθανή επιλογή για επιπρόσθετη χαλάρωση-, αλλά ανακοίνωσε ένα νέο πλαίσιο με δύο κύρια στοιχεία.

Το πρώτο είναι μια δέσμευση να μπει πλαφόν στις αποδόσεις του 10ετούς κυβερνητικού ομολόγου στο 0%. Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει ότι η κεντρική τράπεζα υπόσχεται να αγοράσει οποιαδήποτε ομόλογα πωλούνται σε αυτή την τιμή.

Θα διατηρήσει το πρόγραμμα αγορών κυβερνητικών ομολόγων «πάνω-κάτω στον τωρινό ρυθμό» των 80 τρισ. γεν το χρόνο. Ωστόσο, θα αγοράσει λιγότερα ομόλογα με πολύ μεγάλες διάρκειες, κάτι που θα καταστήσει ευκολότερο για τις τράπεζες να έχουν κέρδη, επιτρέποντας στην καμπύλη αποδόσεων να πάρει απότομη κλίση.

Δεύτερον, η κεντρική τράπεζα δεσμεύτηκε να συνεχίσει να αγοράζει περιουσιακά στοιχεία μέχρι ο πληθωρισμός «να υπερβεί τον στόχο σταθερότητας τιμών του 2% και να μείνει σταθερά άνω του στόχου».

Αν και αυτή η δέσμευση είναι ασαφής, σηματοδοτεί μια «αποστασιοποίηση» από την παγκόσμια νομισματική πολιτική, ακολουθώντας τη λογική οικονομολόγων όπως ο Πολ Κρούγκμαν, κάνοντας εκούσια «δέσμευση για ανευθυνότητα».

Αν η δέσμευση αυτή είναι αξιόπιστη, θα πρέπει να αυξήσει τις προσδοκίες του κόσμου για τα μελλοντικά επίπεδα τιμών. Αυτό, με τη σειρά του, θα πρέπει να μειώσει τα πραγματικά επιτόκια και να τονώσει την οικονομία, διότι τα δάνεια θα αποπληρωθούν σε ένα υποτιμημένο νόμισμα.

Αλλά η αξιοπιστία της Τράπεζας της Ιαπωνίας είναι ένα μεγάλο ερώτημα, δεδομένου του αγώνα της να αυξήσει τον πληθωρισμό τα τρία τελευταία χρόνια, με τον δομικό πληθωρισμό να βρίσκεται στο -0,4% τον Ιούλιο. Οι προσδοκίες του κοινού για τον μελλοντικό πληθωρισμό έχουν σταθερά υποχωρήσει τους τελευταίους 18 μήνες.

Πηγή