Βγάλτε τις ταμπέλες «ανάπτυξη» και «αξία» από τις μετοχές

6/62021

Της Saira Malik*

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οικονομικής συγκυρίας που οδήγησε στο ράλι των λεγόμενων τίτλων «ανάπτυξης» και γιατί το διαδέχτηκε η αντεπίθεση των μετοχών «αξίας». Ποιο πρέπει να είναι το πραγματικό κριτήριο επιλογής για τους επενδυτές.

Μεταξύ των καθιερωμένων επενδυτικών θεμάτων, το αιωνίως αγαπημένο της «ανάπτυξης Vs αξίας» είναι η χρηματιστηριακή εκδοχή του Γκοτζίλα εναντίον Κονγκ, της ταινίας που σπάει αυτή τη στιγμή τα ταμεία στις ΗΠΑ. Επένδυση σε εταιρείες που προσφέρουν ισχυρές αναπτυξιακές προοπτικές ή σε αυτές που φαίνονται υποτιμημένες με βάση κάποιον δείκτη;

Πρόκειται για μια επική αναμέτρηση ανάμεσα σε δύο εμβληματικούς αντιπάλους. Ο κάθε ένας τους θα επιφέρει ισχυρά χτυπήματα και θα πάρει τους πόντους του, ικανοποιώντας τους οπαδούς του. Υπάρχει πολύ σοκ και δέος, αλλά μικρή βεβαιότητα για την εξέλιξη της μάχης. Ποιος θα είναι ο τελικός νικητής; Είναι συζητήσιμο. Ειλικρινά, το όλο αφήγημα δεν είναι καθόλου πειστικό.

Είτε είναι ένα ριμπούτ του Χόλιγουντ ή η παραδεδεγμένη σοφία της Wall Street, τα έχουμε ξαναδεί όλα. Θα παραδεχτώ ότι υπάρχει ένα αίσθημα ασφάλειας στο να μένουμε σε αυτά που γνωρίζουμε ή αυτά που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε. Αλλά ας αναγνωρίσουμε τουλάχιστον αυτό: η συζήτηση όσον αφορά τις μετοχές αξίας και τις μετοχές ανάπτυξης έχει λήξει – όχι γιατί κάποια από τις δύο εξαφάνισε την άλλη, αλλά επειδή ο «ανταγωνισμός» μεταξύ των δύο στηρίζεται σε μια βεβιασμένη διχοτομία που απορρέει περισσότερο από πεποιθήσεις, παρά από την πραγματικότητα.

Δεν ξαναγράφουμε την ιστορία. Φυσικά υπήρξαν φορές όπου η αξία κέρδισε την ανάπτυξη και το αντίστροφο – μερικές φορές με μεγάλη διαφορά και για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα. Αλλά το να στοιχηματίζει κανείς στο ένα είδος μετοχών έναντι του άλλου στηριζόμενος στο μέγεθος ή τη διάρκεια της υπεραπόδοσης του σε μια δεδομένη χρονική περίοδο στο παρελθόν δεν αποτελεί συνετή στρατηγική για τη μεγιστοποίηση των αποδόσεων.

Ο λόγος είναι απλός: οι παράγοντες που επηρεάζουν την επίδοση είναι εποχιακοί, δύσκολο να προβλεφθούν και δύσκολο να επαναληφθούν. Οι επενδυτές που πηδάνε πάνω στο βαγόνι ενός τρένου που έχει καταγράψει πολλά χιλιόμετρα πηγαίνοντας προς μία μόνο κατεύθυνση θα είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε περίπτωση που υπάρξει μια ξαφνική μεταστροφή.

Πάρτε, για παράδειγμα, την ανάπτυξη. Η κυριαρχία της στην αγορά από το 2017 ως το 2020 ήταν αποτέλεσμα μιας σπάνιας συρροής περιστάσεων. Η αναπάντεχη εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ το 2016 οδήγησε σε αυξημένες προσδοκίες για ισχυρή οικονομική ανάπτυξη αλλά όταν αυτές δεν επιβεβαιώθηκαν, τα επιτόκια έπεσαν και η ζήτηση για εμπορεύματα αποδυναμώθηκε – και τα δύο μια ευλογία για τις μετοχές ανάπτυξης.

Εν τω μεταξύ, ένα κύμα τεχνολογικής καινοτομίας, με αποκορύφωμα την ανάδυση των υπηρεσιών cloud, την ταχύτατη εξάπλωση του ηλεκτρονικού εμπορίου και την καθιέρωση των mobile συσκευών, μεταμόρφωσε το παγκόσμιο σκηνικό. Αυτή η μοναδική στροφή οδήγησε τις μετοχές ανάπτυξης σε νέα υψηλά, με ώθηση από τις παγκόσμιες τεχνολογικές πλατφόρμες.

Από τον Νοέμβριο του 2018, η κυριαρχία των μετοχών ανάπτυξης δέχθηκε περαιτέρω ώθηση από την κατάρρευση της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου του αμερικανικού δημοσίου, η οποία υποχώρησε στο ιστορικό χαμηλό του 0,54% τον Μάρτιο του 2020 κατά τις πρώτες ημέρες της πανδημίας. Οι χαμηλότερες αποδόσεις των ομολόγων καθιστούν την αξία των μελλοντικών κερδών των μετοχών ανάπτυξης πιο ελκυστική.

Στην πρόσφατη άνοδο των μετοχών αξίας συνέβαλαν επίσης και εξαιρετικά σπάνιες περιστάσεις. Η άνευ προηγουμένου δημοσιονομική και νομισματική στήριξη επέτρεψε στην αμερικανική οικονομία να ανακάμψει πολύ πιο γρήγορα από ότι αναμενόταν από την ύφεση που προκάλεσε ο ιός.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι μετοχές αξίας άρχισαν να ανακάμπτουν τον Σεπτέμβριο. Οι αποτιμήσεις τους σε εκείνο το σημείο ήταν από τις χαμηλότερες των δύο τελευταίων δεκαετιών, γεγονός που αποτέλεσε εφαλτήριο για την έναρξη της πορείας ανάκαμψης. Οι καλές επιδόσεις έλαβαν περαιτέρω ώθηση από τα θετικά πρωτοσέλιδα για τα εμβόλια τα οποία τόνωσαν την αισιοδοξία για το άνοιγμα της οικονομίας. Από τον Σεπτέμβριο του 2020 ως το τέλος Απριλίου, ο δείκτης Russell 1000 Value είχε καταγράψει κέρδη 31,2%, υπερδιπλάσια από το 14,4% του αντίστοιχου δείκτη για τις μετοχές ανάπτυξης.

Στον απόηχο των εμβολιαστικών εκστρατειών, των υγιών οικονομικών στοιχείων και των νέων μέτρων τόνωσης από την κυβέρνηση Μπάιντεν νωρίτερα φέτος, η υπεραπόδοση των μετοχών αξίας παραμένει άθικτη, για την ώρα. Αλλά δεν έχω πειστεί ότι μπορεί να διατηρηθεί πέρα από ένα βραχυπρόθεσμο προς μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, διότι το μοναδικό μείγμα των παραγόντων που την έχουν στηρίξει μέχρι το σημείο αυτό έχει σε γενικές γραμμές ολοκληρώσει τον κύκλο του.

Τόσο οι μετοχές αξίας, όσο και οι μετοχές ανάπτυξης τα πάνε καλά εν μέσω του ανοίγματος της παγκόσμιας οικονομίας και της πιθανής αύξησης στα εταιρικά κέρδη το δεύτερο τρίμηνο. Αλλά ο καθοριστικός παράγοντας δεν θα είναι κατά πόσον μια δεδομένη εταιρεία έχει την «ταμπέλα» της αξίας ή της ανάπτυξης.

Αλλά αν απορρίψουμε το παλιό μοντέλο της επιλογής επενδύσεων σε μετοχές, τι θα πάρει τη θέση του; Αντί να επικεντρώνονται στο είδος της μετοχής, οι επενδυτές πρέπει να εστιάσουν σε εταιρείες με ισχυρά θεμελιώδη στοιχεία, οι οποίες θα επωφεληθούν από την κυκλική οικονομική ανάκαμψη και τις μακροπρόθεσμες ισχυρές αναπτυξιακές τάσεις σαν αυτές που βλέπουμε στις αναδυόμενες αγορές, τις εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης και τον τομέα των μη απολύτως αναγκαίων καταναλωτικών αγαθών.

Οι επενδυτές μπορεί να ανακαλύψουν ότι τα χαρτοφυλάκια τους έχουν περισσότερη έκθεση στην «ανάπτυξη» ή την «αξία», αλλά μπορεί επίσης να συνειδητοποιήσουν ότι οι διακρίσεις αυτές δεν έχουν πραγματική σημασία.

Όπως ανακαλύπτουν οι αιώνιοι αντίπαλοι στο Γκοτζίλα εναντίον Κονγκ (spoiler alert), ίσως είναι αποδοτικό να βάζει κανείς τις διαφορές στην άκρη.

* Η αρθρογράφος είναι CIO διεθνών μετοχών στη Nuveen

Πηγή