6/4/2012
Μπορεί χρονικά η εφαρμογή του εμπάργκο για τις εξαγωγές ιρανικού αργού, να είχε οριστεί για τις χώρες που έχουν ήδη ανοιχτές συμβάσεις για τον Ιούνιο, ωστόσο με βάση τα χθεσινά ρεπορτάζ της ιρανικής τηλεόρασης, η διακοπή των εξαγωγών στην πράξη επισπεύδεται χρονικά κατά δύο μήνες.
Παρότι λοιπόν η Ελλάδα μαζί με άλλες δέκα χώρες είχε πάρει προσωρινή εξαίρεση από το εμπάργκο, οι συναλλαγές με το καθεστώς του Ιράν είναι πρακτικά αδύνατες. Και αυτό γιατί με βάση τα όσα έγιναν χθες γνωστά, υπάρχουν δυσκολίες στις τραπεζικές συναλλαγές και οι περισσότερες δυτικές τράπεζες εμφανίζονται απρόθυμες να κάνουν συναλλαγές με το Ιράν. Έτσι εκτός από τα ελληνικά διυλιστήρια πρόβλημα αντιμετωπίζουν και άλλες ξένες εταιρείες.
Στην πράξη τώρα τι σημαίνει η εξέλιξη αυτή για τα ελληνικά διυλιστήρια; Σε επίπεδο επάρκειας προμήθειας δε φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα με δεδομένο ότι η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών έχει ξεκινήσει αρκετούς μήνες. Πάντως μέχρι πρόσφατα τα ΕΛΠΕ συνέχιζαν να προμηθεύονται σοβαρές ποσότητες από το Ιράν.
Την εικόνα αυτή τουλάχιστον είχε μεταφέρει πρόσφατα η διοίκηση στο πλαίσιο του conference call. Τα ΕΛΠΕ είχαν ξεκινήσει τις διαδικασίες αναθεώρησης των πηγών προμήθειας, εξετάζοντας περίπου 15 με 20 τύπους αργού. Παρά ταύτα, περίπου το 30% των προμηθειών του διυλιστηρίου, μέχρι τις αρχές του έτους προερχόταν από το Ιράν, ενώ σημαντικές ποσότητες προέρχονται από το Καζακστάν, τη Λιβύη και τη Σαουδική Αραβία.
Στις προμήθειές τους από το Ιράν τα ΕΛΠΕ είχαν εξασφαλίσει ανοιχτή πίστωση. Όπως είχε ειπωθεί από τη διοίκηση, σε περίπτωση διακοπής της ροής του ιρανικού αργού, αυτό θα υποκατασταθεί με πίστωση από άλλους προμηθευτές ή στη χειρότερη περίπτωση θα μεταφερθεί στις ανοιχτές γραμμές χρηματοδότησης του ομίλου.
Σύμφωνα με όσα έχουν κατά καιρούς τονίσει στελέχη του ομίλου το βασικότερο πρόβλημα δεν αφορά στην επάρκεια αργού, το οποίο άλλωστε υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά μετά και την αύξηση της παραγωγής της μεγαλύτερης παραγωγού χώρας του ΟΠΕΚ Σαουδικής Αραβίας, αλλά κυρίως στο κομμάτι του κόστους. Τόσο σε ό,τι αφορά την τιμή του αργού που βρίσκεται σταθερά σε ακραία υψηλές τιμές τους τελευταίους μήνες όσο και σε ό,τι αφορά το κόστος χρηματοδότησης.
Για τη ΜΟΗ, το ιρανικό αργό βρίσκεται εκτός μείγματος προμήθειας εδώ και αρκετό καιρό και ο όμιλος καλύπτει τις ανάγκες του με ιρακινό, αραβικό, ρωσικό και λιβυκό αργό. Με βάση τα τελευτά στοιχεία που είχε κάνει γνωστά η διοίκηση βασικός προμηθευτής παραμένει η Saudi Aramco σε ποσοστό 30 έως 40%, η Ρωσία (σε ποσοστό 20 έως 30%), το Ιράκ (20 έως 30%), σοβαρές ποσότητες αγοράζονται από τη Shell (16 έως 18%), ενώ περιστασιακές αγορές γίνονται από τη Λιβύη.
Τέλος για τη ΜΟΗ θα πρέπει να σημειωθεί ο εξαγωγικός χαρακτήρας του διυλιστηρίου και διαρκώς μειούμενη εξάρτηση των εσόδων από τις εσωτερικές πωλήσεις, που παίζει σημαντικό ρόλο στις σχέσεις του ομίλου με τους προμηθευτές και πιστωτές του.
Πηγή
Μπορεί χρονικά η εφαρμογή του εμπάργκο για τις εξαγωγές ιρανικού αργού, να είχε οριστεί για τις χώρες που έχουν ήδη ανοιχτές συμβάσεις για τον Ιούνιο, ωστόσο με βάση τα χθεσινά ρεπορτάζ της ιρανικής τηλεόρασης, η διακοπή των εξαγωγών στην πράξη επισπεύδεται χρονικά κατά δύο μήνες.
Παρότι λοιπόν η Ελλάδα μαζί με άλλες δέκα χώρες είχε πάρει προσωρινή εξαίρεση από το εμπάργκο, οι συναλλαγές με το καθεστώς του Ιράν είναι πρακτικά αδύνατες. Και αυτό γιατί με βάση τα όσα έγιναν χθες γνωστά, υπάρχουν δυσκολίες στις τραπεζικές συναλλαγές και οι περισσότερες δυτικές τράπεζες εμφανίζονται απρόθυμες να κάνουν συναλλαγές με το Ιράν. Έτσι εκτός από τα ελληνικά διυλιστήρια πρόβλημα αντιμετωπίζουν και άλλες ξένες εταιρείες.
Στην πράξη τώρα τι σημαίνει η εξέλιξη αυτή για τα ελληνικά διυλιστήρια; Σε επίπεδο επάρκειας προμήθειας δε φαίνεται να υπάρχει πρόβλημα με δεδομένο ότι η αναζήτηση εναλλακτικών πηγών έχει ξεκινήσει αρκετούς μήνες. Πάντως μέχρι πρόσφατα τα ΕΛΠΕ συνέχιζαν να προμηθεύονται σοβαρές ποσότητες από το Ιράν.
Την εικόνα αυτή τουλάχιστον είχε μεταφέρει πρόσφατα η διοίκηση στο πλαίσιο του conference call. Τα ΕΛΠΕ είχαν ξεκινήσει τις διαδικασίες αναθεώρησης των πηγών προμήθειας, εξετάζοντας περίπου 15 με 20 τύπους αργού. Παρά ταύτα, περίπου το 30% των προμηθειών του διυλιστηρίου, μέχρι τις αρχές του έτους προερχόταν από το Ιράν, ενώ σημαντικές ποσότητες προέρχονται από το Καζακστάν, τη Λιβύη και τη Σαουδική Αραβία.
Στις προμήθειές τους από το Ιράν τα ΕΛΠΕ είχαν εξασφαλίσει ανοιχτή πίστωση. Όπως είχε ειπωθεί από τη διοίκηση, σε περίπτωση διακοπής της ροής του ιρανικού αργού, αυτό θα υποκατασταθεί με πίστωση από άλλους προμηθευτές ή στη χειρότερη περίπτωση θα μεταφερθεί στις ανοιχτές γραμμές χρηματοδότησης του ομίλου.
Σύμφωνα με όσα έχουν κατά καιρούς τονίσει στελέχη του ομίλου το βασικότερο πρόβλημα δεν αφορά στην επάρκεια αργού, το οποίο άλλωστε υπάρχει διαθέσιμο στην αγορά μετά και την αύξηση της παραγωγής της μεγαλύτερης παραγωγού χώρας του ΟΠΕΚ Σαουδικής Αραβίας, αλλά κυρίως στο κομμάτι του κόστους. Τόσο σε ό,τι αφορά την τιμή του αργού που βρίσκεται σταθερά σε ακραία υψηλές τιμές τους τελευταίους μήνες όσο και σε ό,τι αφορά το κόστος χρηματοδότησης.
Για τη ΜΟΗ, το ιρανικό αργό βρίσκεται εκτός μείγματος προμήθειας εδώ και αρκετό καιρό και ο όμιλος καλύπτει τις ανάγκες του με ιρακινό, αραβικό, ρωσικό και λιβυκό αργό. Με βάση τα τελευτά στοιχεία που είχε κάνει γνωστά η διοίκηση βασικός προμηθευτής παραμένει η Saudi Aramco σε ποσοστό 30 έως 40%, η Ρωσία (σε ποσοστό 20 έως 30%), το Ιράκ (20 έως 30%), σοβαρές ποσότητες αγοράζονται από τη Shell (16 έως 18%), ενώ περιστασιακές αγορές γίνονται από τη Λιβύη.
Τέλος για τη ΜΟΗ θα πρέπει να σημειωθεί ο εξαγωγικός χαρακτήρας του διυλιστηρίου και διαρκώς μειούμενη εξάρτηση των εσόδων από τις εσωτερικές πωλήσεις, που παίζει σημαντικό ρόλο στις σχέσεις του ομίλου με τους προμηθευτές και πιστωτές του.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου