Γερμανικός τύπος: «Χωρίς δικαιοσύνη, φουντώνει η οργή»

27/9/2012

 Κυριαρχούν τα δημοσιεύματα για τη χθεσινή γενική απεργία στην Ελλάδα. Η οργή των πολιτών για τα μέτρα λιτότητας στις χώρες της κρίσης μεγαλώνει και αναζητούνται εναλλακτικές λύσεις στα προβλήματα.

Με τον τίτλο «φλόγες της οργής» συνοδεύει η Süddeutsche Zeitung πρωτοσέλιδη φωτογραφία από επεισόδια στο περιθώριο των διαδηλώσεων της χθεσινής γενικής απεργίας στην Ελλάδα. Το ρεπορτάζ στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας του Μονάχου σημειώνει ότι «άνω του 90% των Ελλήνων είναι αντίθετοι με το σκληρό πρόγραμμα λιτότητας της κυβέρνησής τους. Δεκάδες χιλιάδες το έδειξαν την Τετάρτη με διαδηλώσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη». Σε αφιέρωμα στις εσωτερικές της σελίδες η SZ κάνει λόγο κάνει λόγο για «επεισόδια στην Αθήνα, συγκρούσεις στη Μαδρίτη και αυξανόμενη ανεργία στη Γαλλία. Η ανησυχία», σημειώνει το δημοσίευμα, «αναζωπυρώνεται και πάλι σε πολλές χώρες της Ευρώπης».

Η εφημερίδα αναρωτιέται αν μπορεί να αναχαιτιστεί η οικονομική πτώση και αν θα δοθεί πρόσθετη βοήθεια στις χώρες που υποφέρουν επισημαίνοντας ότι «φαίνεται να υπάρχει ένα ρήγμα ανάμεσα στις χώρες τις βόρειας Ευρώπης και σε εκείνες του Νότου». Στο σχόλιό της με αφορμή την αντίδραση των πολιτών στη σκληρή λιτότητα η SZ παρατηρεί: «Τα όρια της αντοχής (σ.σ. μίας κοινωνίας) διευρύνονται ή στενεύουν και ανάλογα με την πειθώ και την αισιοδοξία που μπορεί να καλλιεργήσει μία πολιτική ηγεσία. Μία τέτοια πολιτική ηγεσία λείπει τώρα με οδυνηρό τρόπο από την Ελλάδα και την Ισπανία. Μάλιστα ενισχύεται το αίσθημα της άδικης μεταχείρισης επειδή οι πλούσιοι και τράπεζες μένουν αλώβητοι. Χωρίς δικαιοσύνη, φουντώνει η οργή».

Αναπτυξιακή ώθηση για την Ελλάδα

Με αφορμή τις διαμαρτυρίες κατά των μέτρων λιτότητας στην Ελλάδα, η Tagesspiegel θεωρεί αναποτελεσματικό το πρόγραμμα δημοσιονομικής εξυγίανσης που ακολουθείται και σχολιάζει: «Η χώρα βρίσκεται στο δρόμο της λιτότητας μέχρι θανάτου. Βυθίζεται ολοένα περισσότερο στην ύφεση. Σε τι χρησιμεύει η εξυγίανση των δημοσιονομικών όταν δεν προχωρά η πραγματική οικονομία; (…) Ο ειδικός της οικονομίας Πέτερ Μπόφινγκερ έχει δίκιο να επιρρίπτει τώρα στην τρόικα ότι ακολουθεί «λάθος θεραπεία» στις χώρες της κρίσης. Στην πράξη αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα είναι αναπτυξιακή ώθηση, ώστε να σταθεί στα πόδια της η παράλυτη οικονομία και να αποκτήσουν ξανά ελπίδα οι άνθρωποι».

Το σχόλιο της Frankfurter Neue Presse σημειώνει για το ίδιο θέμα: «Βεβαίως και δεν πρέπει να έχει πάντα δίκιο ο λαός, αλλά δεν μπορεί ποτέ κάποιος να έχει δίκιο εις βάρος του λαού. Και μάλιστα εφόσον οι κυβερνώντες στην Ελλάδα και η τρόικα υπέπεσαν σε σοβαρά λάθη ως προς την αξιολόγηση των διάφορων μέτρων λιτότητας και εφόσον έπεσαν έξω και στις προγνώσεις τους για την ανταγωνιστικότητα. Αν οι διεθνείς πιστωτές εννοούν σοβαρά τις δηλώσεις των προθέσεών τους, ότι θέλουν δηλαδή να διατηρήσουν την Ελλάδα στη νομισματική ένωση, τότε δεν θα πρέπει να βάζουν τον πήχη τόσο ψηλά, ώστε να είναι αδύνατον για τη χώρα να τον υπερβεί».

Για επιστροφή της ευρωκρίσης κάνει λόγο η ολλανδική εφημερίδα de Volkskrant και σημειώνει ότι «οι διαδηλώσεις στην Ισπανία και την Ελλάδα μεγαλώνουν το φόβο για ένα νέο καθοδικό σπιράλ με ύφεση της οικονομίας και διαρκή λήψη νέων μέτρων λιτότητας σε αυτές τις χώρες».

Διαδηλώσεις και επενδυτική ανασφάλεια

«Εξέγερση εναντίον της ευρωπαϊκής πολιτικής λιτότητας» τιτλοφορούν πρωτοσέλιδο δημοσίευμά τους οι γερμανικοί Financial Times. Η οικονομική εφημερίδα επισημαίνει ότι οι βίαιες διαμαρτυρίες στην Ελλάδα και την Ισπανία δημιουργούν ανασφάλεια στους επενδυτές.

Το δημοσίευμα σημειώνει: «Οι τιμές των μετοχών και των πρώτων υλών έπεσαν. Τα επιτόκια των 10ετών ισπανικών ομολόγων ξεπέρασαν το 6%. Υποχώρησε και το ευρώ. Επιπλέον η κρίση χρέους επιβαρύνει την ανταγωνιστικότητα: ο αριθμός των ανέργων στη Γαλλία ξεπέρασε τα 3 εκ. για πρώτη φορά από το 1999. ‘Οι εντεινόμενες διαμαρτυρίες δείχνουν ότι αργά η γρήγορα πρέπει να υπάρξει αλλαγή στρατηγικής’ δήλωσε στους FTD ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζέφρι Ζαχς. Ο οικονομολόγος του Χάρβαρντ Ντάνι Ρόντρικ σημείωσε ότι ‘όταν στα δυτικά κράτη η οικονομική πολιτική υπαγορεύεται από πιστωτές του εξωτερικού, τις περισσότερες φορές κερδίζει στο τέλος ο δρόμος’».

Πηγή