Daily Mail: Η Ελλάδα πρέπει να κάνει έξοδο από το ευρώ τα Χριστούγεννα

9/11/2012

"Ξυπνήστε, ξυπνήστε και μυρίστε το δακρυγόνα! Οι Έλληνες έχουν μια ακόμη 48-ωρη γενική απεργία, συν μια επιπλέον ημέρα απεργία στις μεταφορές, καθώς συνεχίζουν προς την ενδεχόμενη και σίγουρη αναχώρηση τους από το ευρώ."

Έτσι ξεκινάει το πολύ ενδιαφέρων άρθρο,της συντηρητικής Daly Mail, το οποίο ισχυρίζεται ότι πρέπει να κάνουμε έξοδο από το ευρώ τα Χριστούγεννα,αν και δεν υπάρχουν πολλές πιθανότητες, όπως ο ίδιος ο αρθρογράφος ισχυρίζεται,για κάτι τέτοιο.

Επίσης ο συντάκτης πιστεύει ότι οι δανειστές μας, φοβούνται περισσότερο από εμας και στο τέλος,προς μεγάλη έκπληξη, μεταφέρει τα κολακευτικά σχόλια του διευθυντή της Τράπεζας της Αγγλίας Andy Haldane, για το κίνημα Occupy.

O Andrew Alexander αναφέρει ότι εν μέσω διαμαρτυριών ο Σαμαράς προσπαθεί να περάσει άλλο ένα πακέτο μέτρων,που θα μας σφίξει το ζωνάρι και ο πρωθυπουργός μας προειδοποιεί για επικείμενες καταστροφές και δίνει στους αντάρτες βουλευτές του,μία τελευταία προειδοποίηση.

Ο ίδιος όμως,κατά τον συντάκτη,έχει δεχθεί επίσης τις τελευταίες προειδοποιήσεις και τα τελεσίγραφα απο τις "αρχές της ευροζώνης" ,όπως χαρακτηριστικά τονίζει.

Και συνεχίζει:

"Με τόσα πολλά τελεσίγραφα να στροβιλίζονται, πρέπει να θυμηθούμε τον ορισμό του Αμβρόσιου Μπίρς,για το τελεσίγραφο: «Μια τελευταία προειδοποίηση πριν από την προσφυγή σε παραχωρήσεις».

Οι αρχές της ευρωζώνης είναι αρκετά απεγνωσμένες στο να εμποδίσουν την Ελλάδα να αφήσει το ενιαίο νόμισμα. Αυτό θα ρίξει αμέσως τους προβολείς στην Ισπανία, θα ακολουθήσει η Ιταλία και ακόμη και η Γαλλία, που προειδοποιήθηκε από το ΔΝΤ ότι μπαίνει σε σοβαρή στενωπό,υπο την νέα κυβέρνηση,περισσότερο από ό, τι, χαρακτηριστικά, η ίδια η κυβέρνηση φροντίζει να παραδεχτεί.

Ο Σαμαράς προειδοποιεί ότι «η έξοδος από το ευρώ θα ήταν καταστροφική ... ένας εφιάλτης ». Θα μπορούσε να είναι εφιάλτης,για τους ηγέτες της ευρωζώνης που έχουν υποθηκευμένο το πολιτικό τους  μέλλον στο ενιαίο νόμισμα.

Αλλά όχι για την ίδια την Ελλάδα, για την οποία η παραμονή στη ζώνη του ευρώ έχει οδηγήσει σε μια πενταετή καταβύθιση της παραγωγής και της εκτίναξης της ανεργίας. Κατά βάθος, οι δανειστές είναι τώρα πιο φοβισμένοι από τους οφειλέτες.

Η απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα παραμένει εξαιρετικά σαφής: επιστροφή στην δραχμή, απότομη υποτίμηση και κυνήγι για την ανάπτυξη. Τα φτηνά προϊόντα και οι υπηρεσίες θα είναι εξαιρετικά εξαγώγιμες.
Αλλά η σωτηρία για την Ελλάδα θα περιλαμβάνει, επίσης,άλλη μια αθέτηση χρέους από την Αθήνα Αυτό το έκανε την άνοιξη για τους ιδιώτες επενδυτές. Αυτή τη φορά, οι δανειστές που είναι σε κίνδυνο,είναι οι άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης.

Ωστόσο, όσοι δίνουν ανόητα δάνεια, εάν ο δανειστής είναι ένα πρόσωπο, μια τράπεζα ή ένα έθνος, δεν αξίζουν να σωθούν από τις απώλειες.Αυτός ο τρόπος είναι παράνοια, ή απομάκρυνση του «ηθικού κινδύνου», όπως το αποκαλούν οι κανόνες του τραπεζικού συστήματος.

Επίσης,μπορείς να υποστηρίξεις  ότι εκείνοι που ήταν αρκετά ανόητοι να δανείσουν σε αυτόν τον αναξιόπιστο δανειολήπτη είχαν σίγουρα αρκετό χρόνο για να προετοιμαστούν για το χειρότερο. Η ελληνική κρίση είναι τριών ετών και το αποτέλεσμα της προβλέψιμο. Είναι σαν οι άνθρωποι να διαμαρτύρονται ότι δεν έχουν χρόνο να προετοιμαστούν για τα Χριστούγεννα.
Τα οποία, παρεμπιπτόντως, θα ήταν μια καλή στιγμή να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ευρωζώνης, με όλες αυτές τις αργίες, μια σκέψη σαν ένα απίθανο στοίχημα,αλλά μόνο για το πότε,όχι για το εάν,το ενιαίο νόμισμα καταρρεύσει.

Σύμφωνα με τον διευθυντή της Τράπεζας της Αγγλίας, Andy Haldane, το κίνημα Occupy προσέφερε μια πολύτιμη υπηρεσία, τόσο ηθικά όσο και πνευματικά, με τις διαμαρτυρίες του σχετικά με την οικονομική κρίση.

Μέχρι ένα σημείο, έχει δίκιο και το κίνημα Occupy είναι σωστό επίσης. Υπάρχει κάτι λάθος σε ένα σύστημα που ενθαρρύνει την κερδοσκοπία και τις τεράστιες ανισότητες του πλούτου που στη συνέχεια οδηγούν σε επιχειρήσεις διάσωσης,οι οποίες χρηματοδοτούνται από τον φορολογούμενο,διασώσεις που αφαιρούν τον ηθικό κίνδυνο που περιορίζει συνήθως την έξαρση του δανεισμού.

Το κίνημα Occupy αντιπροσωπεύει την σύγχυση και τον θυμό. Ο Λόρδος Keynes κάποτε παρατήρησε ότι το πρόβλημα με τον πληθωρισμό ήταν ότι από την πλευρά του κόσμου,ούτε ο ένας στους 1.000 δεν τον καταλάβαινε.

Ως εκ τούτου, κατηγορούσαν όλων των ειδών τους αθώους: τα συνδικάτα, τα δήθεν μονοπώλια, τους αγρότες, τους άπληστους καταστηματάρχες,αλλά σπάνια την κυβέρνηση ή τις κεντρικές τράπεζες, στους οποίους η ευθύνη ανήκει πραγματικά."

 Η δημοσίευση στα αγγλικά εδώ.

Πηγή