ΙΝΕ - ΓΣΕΕ: Σε 20 χρόνια η ανεργία θα πέσει στο 10%

3/9/2013 1

Το 37% των ανέργων στηρίζεται στο συγγενικό του περιβάλλον για επιβίωση

Εξι στους δέκα ανέργους δηλώνουν πως είναι διατεθειμένοι να εργαστούν με οποιαδήποτε αμοιβή τούς προταθεί από τον εργοδότη, σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ. Παράλληλα το 37% των ανέργων στηρίζεται στο συγγενικό του περιβάλλον για να επιβιώσει.

Με βάση τις εκτιμήσεις του Ινστιτούτου - που θα παρουσιαστούν την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη - θα απαιτηθούν τουλάχιστον 20 χρόνια προκειμένου να δημιουργηθούν ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας και να μειωθεί το ποσοστό της ανεργίας κάτω από το 10%.

Όπως τονίζεται στην έρευνα, «η οικονομική πίεση που δέχεται η οικογένεια αφαιρεί από ένα μεγάλο τμήμα των ανέργων οποιαδήποτε διαπραγματευτική ισχύ». Ενδεικτικά αναφέρεται πως:

- To 60% όσων αναζητούν εργασία δηλώνει ότι δεν έχει τη δυνατότητα προβολής οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης.
- Το 55% των ανέργων είναι διατεθειμένο να εργαστεί με οποιαδήποτε αμοιβή και αν προταθεί.
- Το 53,7% των ανδρών και το 38% των γυναικών θα δεχόταν να μετακινηθεί μακριά από τον τόπο διαμονής για την αναζήτηση εργασίας.
Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, το 37% των ανέργων στηρίζεται στο συγγενικό του περιβάλλον για να επιβιώσει. Πάντως το ποσοστό αυτό μειώνεται σταδιακά λόγω και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες, καθώς σε εποχές χαμηλής ανεργίας έφτανε το 56,1%.

Ιδιαίτερα σημαντικό είναι πως μόλις το 12% των ανέργων λαμβάνει κάποιο επίδομα από τον ΟΑΕΔ. Οι υπόλοιποι στηρίζονται κυρίως σε οικονομίες προηγούμενων ετών (24,6%), στην αποζημίωσή τους ή στρέφονται σε φίλους και γνωστούς (9,3%).

Το συγγενικό περιβάλλον φαίνεται πως λύνει σε μεγάλο βαθμό και το πρόβλημα της διαμονής όσων είναι εκτός αγοράς εργασίας. Το ποσοστό των ανέργων που μένει με συγγενείς φτάνει το 84,5%. Ωστόσο, η ψυχολογική στήριξη της οικογένειας προς τα άνεργα μέλη δεν είναι αυτονόητη. Το 45,4% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι έχει μικρή ή και καθόλου στήριξη, όταν σε περιόδους χαμηλής ανεργίας το αντίστοιχο ποσοστό ήταν μόλις 10%.

Εξάλλου στην έκθεση επισημαίνεται πως είναι ορατός ο κίνδυνος οι μεσοπρόθεσμες επενδύσεις να οδηγούν στη λεγόμενη «άνεργη ανάπτυξη», δηλαδή να αφορούν δραστηριότητες που δεν απαιτούν μεγάλο αριθμό απασχολουμένων. Την ίδια στιγμή, με βάση και τα στοιχεία του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, το ποσοστό των μακροχρόνια ανέργων φτάνει πλέον το 60%.

Οι μισθωτοί το 2014 θα έχουν χάσει 50%

Η αγοραστική δύναμη των αποδοχών του συνόλου των μισθωτών μειώθηκε την περίοδο 2010-2013 κατά 37,2% σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. Εξαιτίας και της υψηλής ανεργίας, οι μισθωτοί ως κοινωνική ομάδα έχουν απολέσει κατά τι περισσότερο από το ένα τρίτο της αγοραστικής τους δύναμης. Σύμφωνα με την έκθεση, το 2014 θα έχουν απολέσει περίπου το 50% της αγοραστικής δύναμης που είχαν το 2009.

Υπουργείο Εργασίας: «Απαισιόδοξοι προφήτες»

Σε «απαισιόδοξους προφήτες» που χρησιμοποιούν τα χειρότερα σενάρια μαθηματικών μοντέλων για να προβλέψουν την καταστροφή, «κάνοντας παιχνίδια εντυπωσιασμού» αναφέρθηκε τη Δευτέρα σε ανακοίνωσή του με αφορμή την έκθεση του ΙΝΕ - ΓΣΕΕ, το υπουργείο Εργασίας.

Όπως επισημαίνει το υπουργείο, τα τελευταία στοιχεία δείχνουν ανάσχεση των αυξητικών ρυθμών της ανεργίας, ενώ το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων φέτος το οκτάμηνο Ιανουαρίου - Αυγούστου είναι θετικό.

Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας «όλα τα επίσημα στοιχεία σχετικά με την πορεία της απασχόλησης και της ανεργίας τον τελευταίο χρόνο στην χώρα μας τους διαψεύδουν και επιτρέπουν μία πιο αισιόδοξη προοπτική».

Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι ο ρυθμός αύξησης των ανέργων σε ετήσια βάση μειώθηκε από το 42,8% τον Ιούλιο του 2012, σε 16,3% τον Μάιο του 2013.

«Ειδικά σε ότι αφορά στη μισθωτή απασχόληση του ιδιωτικού τομέα, σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη» που καταγράφει σε ζωντανό χρόνο τα πραγματικά δεδομένα της αγοράς εργασίας, το ισοζύγιο προσλήψεων-απολύσεων οκταμήνου (Ιανουάριος-Αύγουστος 2013) ήταν θετικό κατά 102.580 νέες θέσεις εργασίας, μακράν το υψηλότερο από το 2008 και μετά» σημειώνεται στην ανακοίνωση.

Και καταλήγει, επισημαίνοντας ότι η ολοκλήρωση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων σε όλο το φάσμα της οικονομικής ζωής «διαμορφώνουν ένα νέο δυναμικό, ανταγωνιστικό και εξωστρεφές πρότυπο οικονομικής ανάπτυξης της χώρας που θα παράγει νέες θέσεις εργασίας με μεγαλύτερους ρυθμούς απ' ότι στο παρελθόν».

Πηγή

Γενικόλογη η πρόβλεψη της ΓΕΣΕΕ. Δεν αναφέρει με ποιο πολιτικοοικονομικό σύστημα θα επιτευχθεί αυτή η μείωση της ανεργίας στον χρόνο που αναφέρει.
Αν συνεχιστεί για μία δεκαετία ακόμα η εσωτερική υποτίμηση (όπως είπε ο Β. Σόιμπλε το 2011 και ο σύμβουλος της Μέρκελ Κουρτ Λάουκ) και με δεδομένη την επιτήρηση της χώρας μας από την ΕΕ και το ΔΝΤ μέχρι να ξεπληρώσει το 75% του χρέους της (άγνωστο πόσο θα διαρκέσει αυτό) τότε δεν θα χρειαστούν μόνον 20 αλλά 50 ή ακόμα και 100 χρόνια.

Υπάρχει όμως κι ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα. Ποιες θέσεις εργασίας και με ποια εργασιακά δικαιώματα θα ισχύουν γι αυτές τις θέσεις εργασίας; Πόσες ώρες εργασίας θα περιλαμβάνονται σε μία θέση εργασίας; Είναι σημαντική και η ποιοτική σύσταση αυτών των θέσεων εργασίας.

Αν ακολουθηθεί άλλη πολιτική με επίκεντρο τη μείωση της ανεργίας και την ανάπτυξη της οικονομίας όπως έγινε στις ΗΠΑ κατά την διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης το 1929 (Πηγή), θα χρειαστούν πολύ λιγότερα χρόνια αφ' ενός και θα υπάρχουν σημαντικά κοινωνικά προγράμματα για τους άνεργους μέχρι να βρουν δουλειά. Τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα για όλους.

Η ανάπτυξη της οικονομίας είναι ο παράγων που θα οδηγήσει στη μείωση της ανεργίας. Μην ξεχνάμε ότι με την μείωση της ανεργίας θα γίνει βιώσιμο το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα γιατί τα ταμεία θα έχουν έσοδα. Το θέμα είναι με ποιο νόμισμα θα γίνει αυτή η ανάπτυξη. Με το ευρώ θα πρέπει να συνεχιστεί η εσωτερική υποτίμηση (μειώσεις μισθών) και όσα προκαλεί (διάλυση της κοινωνίας, των ασφαλιστικών ταμείων, του συστήματος υγείας και εκπαίδευσης, της μεσαίας τάξης κλπ.)

Αν επιστρέψουμε στο εθνικό μας νόμισμα και το υποτιμήσουμε, η οικονομία θα γίνει ανταγωνιστική χωρίς να χρειάζεται να μειώνονται οι μισθοί. Συγχρόνως θα πρέπει να αυξηθούν και οι δημόσιες επενδύσεις. Σε περίοδο κρίσης πρέπει να αυξάνονται οι δημόσιες επενδύσεις και σε περίοδο ανάπτυξης οι ιδιωτικές. Αν γίνουν αυτά η ανεργία θα μειώνεται δραματικά χρόνο με το χρόνο.