Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να σώσει το ευρώ

31/12/2014

Όσο και αν φανεί παράξενο στους αποδέκτες της προπαγάνδας για επικείμενη έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη σε περίπτωση που σχηματίσει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί στη διάσωση του ευρώ.

Η νομισματική ένωση αυτή βρίσκεται στον μεγαλύτερο ίσως κίνδυνο από τη στιγμή που εφαρμόστηκε το 2002.

Στην Ελλάδα μετά τεσσεράμισι χρόνια εφαρμογής της πολιτικής της Γερμανίας, τα πάντα έχουν διαλυθεί, τόσο το κράτος όσο και η κοινωνία. Δεν υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον και το λεγόμενο succsess story (ιστορία επιτυχίας) υπάρχει μόνο στα επιτελεία προπαγάνδας της Γερμανίας.Η Γαλλία και η Ιταλία αρνούνται να εφαρμόσουν τη διαβόητη πολιτική των μεταρρυθμίσεων εφαρμόζοντας ένα ελαφρύ ''πρόγραμμα'' περισσότερο για τα μάτια  του κόσμου.

Η παλινωδίες του προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι για την ποσοτική χαλάρωση (QE) και την αγορά ομολόγων απ' ευθείας από τα κράτη, οφείλονται στην άρνηση της Γερμανίας. Η Α. Μέρκελ έχει δεσμευτεί απέναντι στους ψηφοφόρους της ότι δεν θα γίνει αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο αντιπρόεδρος της FED πρότεινε το ίδιο πράγμα λέγοντας ότι αυτό έκαναν και οι ΗΠΑ για να ξεπεράσουν  την κρίση του 2008 και ο Β. Σόιμπλε με τον αντιπρόεδρο της Μπούντεσμπανκ το απέρριψαν.

Το μόνο που κρατάει την ευρωζώνη σε ένα κομμάτι ακόμα, είναι η κινδυνολογία στις χώρες των μνημονίων για την υποτιθέμενη καταστροφή που θα  γίνει αν επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα, ότι δεν θα πληρώνονται οι συντάξεις κλπ. Στη Γαλλία και στην Ισπανία έρχονται στις δημοσκοπήσεις πρώτα κόμματα που είναι κατά του ευρώ.

Στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι είναι υπέρ του ευρώ αλλά θέλει διαγραφή του δημόσιου χρέους. Αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα λόγια του Α. Τσίπρα ότι ''θα χορεύουν πεντοζάλι οι αγορές'' (μην ξεχνάμε ότι για το 80% του χρέους μας εγγυούνται τα κράτη της ΕΕ), η θέση αυτή του  ΣΥΡΙΖΑ για διαγραφή μέρους του χρέους της Ελλάδας είναι προσπάθεια να επιβιώσει και να εδραιωθεί το ευρώ παρά να το υπονομεύσει.

Η διαγραφή χρέους (το λεγόμενο κούρεμα) θα φανεί ως μία γενναία και εξωπραγματική κίνηση γενναιοδωρίας από την πλευρά των Γερμανών. Θα είναι ένα τεράστιο ''εργαλείο'' στα χέρια των προπαγανδιστών για ''επιβράβευση των κόπων των Ελλήνων που πρέπει να συνεχίσουν τις μεταρρυθμίσεις'' κλπ. Θα δοθεί έτσι η απαραίτητη πίστωση χρόνου για να συνεχιστεί ο μετασχηματισμός της οικονομίας και της κοινωνίας με τις μεταρρυθμίσεις ώστε να επιτευχθεί η Ομοσπονδία των χωρών της ευρωζώνης.

Το ''κούρεμα'' του χρέους δεν θα λύσει την αρρώστια του ευρώ. Για να γίνει βιώσιμο το νόμισμα αυτό για όλους και όχι μόνο για την Γερμανία, πρέπει να υποτιμηθεί στην Γερμανία μέσω της αύξησης των μισθών και του πληθωρισμού αλλά και έναντι του δολαρίου. Έτσι θα μειωθεί το τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας που είναι  ελλείμματα στις άλλες χώρες της ευρωζώνης και θα αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωζώνης έναντι των χωρών που χρησιμοποιούν το δολάριο ΗΠΑ στις διακρατικές συναλλαγές τους. Αυτό θα οδηγούσε σε μεγάλη μείωση του δημοσίου χρέους, στη μεγάλη μείωση της ανεργίας και  αύξηση της ανάπτυξης στις άλλες χώρες.

Αυτά βέβαια δεν πρόκειται να γίνουν από την ΕΚΤ που την ελέγχει η Γερμανία. Το ''κούρεμα'' του ελληνικού χρέους θα δώσει μόνο μία παράταση στην επικείμενη έκρηξη που θα υπάρξει στις κοινωνίες των κρατών που υποφέρουν. Η ΕΚΤ δεν θα εφαρμόσει ευρύ πρόγραμμα αγοράς των χρεών των χωρών της ευρωζώνης μέσω τυπώματος ευρώ (QE). Μέχρι να το καταλάβουν οι ψηφοφόροι που υποφέρουν από τα προγράμματα της τρόικας, θα έχει ολοκληρωθεί (τουλάχιστον αυτό ελπίζουν οι Γερμανοί) η ομοσπονδοποίηση της ευρωζώνης και η κατάσταση δεν θα είναι αναστρέψιμη.

Σ' αυτό το πνεύμα εντάσσεται και η μεγάλη προσπάθεια της κυβέρνησης Σαμαρά να εκλεγόταν πρόεδρος της Δημοκρατίας για να μπορούσε η επόμενη Βουλή να αναθεωρήσει το Σύνταγμα και να ενσωματώσει σ' αυτό τα μέτρα και την πολιτική των μνημονίων που είναι η εσωτερική υποτίμηση, οι μειώσεις των δημοσίων δαπανών και η ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού, του ΕΣΥ και της δημόσιας περιουσίας.

Είναι οφθαλμοφανές σε όποιον ζει στην Ελλάδα ότι η κοινωνία είναι ένα ''καζάνι που βράζει''. Η διαγραφή του χρέους μας θα εκτονώσει κατά μεγάλο μέρος την οργή των πολιτών άσχετα που δεν θα σταματήσει τα δεινά τους. Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για διαγραφή του χρέους έχει σαν σκοπό την εκτόνωση της οργής αυτής και όχι να σταματήσει η καταστροφή της χώρας και της κοινωνίας που θα συνεχιστεί.