Κασιδιάρης: Ο Χίτλερ πέρα από την Ιστορία

20/4/2011

Γράφει ο Ηλίας Κασιδιάρης*

Στην πρώτη έκδοση της ''Παρακμής της Δύσεως'' ο Όσβαλντ Σπένγκλερ διατείνεται πως ''αυτό το βιβλίο θα επιχειρήσει για πρώτη φορά να προβλέψει την Ιστορία''.

Η άποψη αυτή κρίνεται εκ του αποτελέσματος μετριοπαθής, καθώς στις σελίδες του εν λόγω μνημειώδους έργου αποτυπώνεται με ακρίβεια - ένα σχεδόν αιώνα πριν από τις μέρες μας - ''ο τελικός χειμώνας της Δύσεως, η νίκη του υλισμού και του σκεπτικισμού, του σοσιαλισμού, του κοινοβουλευτισμού και του χρήματος''. Εν τέλει θα λέγαμε πως ο σύγχρονος κόσμος οδεύει προς μία νέα, πιο στυγνή μορφή παγκόσμιας φεουδαρχίας, στην οποία οι βασιλείς - δηλαδή οι κυβερνήτες των κρατών  - δεν διαθέτουν καμιά ισχύ, ενώ ηγεμόνες των σύγχρονων καιρών είναι οι τραπεζίτες, οι οποίοι φέρουν ανά χείρας τα σκήπτρα της παγκόσμιας εξουσίας. Η πρόβλεψη του Σπρένγκλερ για την παρακμή του δυτικού κόσμου μόνο σε μία περίπτωση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί. Υπάρχει σαφώς το πρόσωπο-κλειδί στην Ιστορία του 20ου αιώνος που παραλίγο να ανατρέψει τη βίαιη ροή ενός ολόκληρου πολιτισμού προς την πτώση. Το πρόσωπο αυτό, που για την Ιστορία θα λέγαμε πως αποτελεί ένα διαχρονικό παράδοξο και η πλήρης ερμηνεία του θα χρειαστεί να περάσουν αιώνες για να επιτευχθεί, είναι αδιαμφισβήτητα ο Αδόλφος Χίτλερ.

Στις 20 Απριλίου του 1889 γεννιέται στο Braunau της Αυστρίας ο άνθρωπος που σίγουρα επηρέασε καταλυτικά και περισσότερο από κάθε άλλον, την πορεία ενός ολόκληρου κόσμου. Περί της καταγωγής του έχουν γραφεί ένα σωρό απερίγραπτες ανοησίες, χωρίς κανένα ιστορικό τεκμήριο, που ξεπερνούν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας (αναλόγως έχει ειπωθεί ότι ο Χίτλερ υπήρξε σχιζοφρενής, ομοφυλόφιλος, εβραίος, εξωγήινος, υποχείριο πνευμάτων και σκοτεινών δυνάμεων). Είναι γεγονός αναντίρρητο πως η οικογενειακή του επωνυμία καταγράφεται ήδη από το 1672 (Stefan Hiedler) αλλά το γενεαλογικό δένδρο του Αδόλφου Χίτλερ φτάνει πολύ πιο πίσω, μέχρι τους μεσαιωνικούς χρόνους και την αδιαμφισβήτητη ιστορική παρουσία μίας φατρίας Γερμανών ευγενών με το όνομα Χίτλερ. Από τις πρώτες δεκαετίες της ζωής του αξία ιστορική έχει κυρίως η συμμετοχή του στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή η στρατιωτική ζωή, η ανιδιοτελής προσφορά, ο σοβαρός τραυματισμός εν ώρα δράσης, που έμελλε να επηρεάσει όσο τίποτε άλλο τη μετέπειτα εξέλιξη και πορεία του.

Ο Χίτλερ ως ιστορική προσωπικότητα εκδηλώνεται μέσω του Εθνικού Σοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών. Ξεχωρίζει ως πολιτικός ηγέτης, το γόητρο του συνθλίβεται με το Κίνημα του Μονάχου, επανέρχεται όμως αμέσως με το ''Mein Kampf'', την παλλαϊκή λατρεία και την τελική πολιτική του επικράτηση. Με την άνοδο στην εξουσία γίνεται μέγας κοινωνικός αναμορφωτής και οργανωτής ενός πρότυπου κράτους - που η ισχύς του πηγάζει από τον λαό και υπηρετεί τον λαό - και που ανάλογο του δεν υπήρξε ποτέ στον σύγχρονο κόσμο. Στον επερχόμενο πόλεμο αναδεικνύεται ύψιστος στρατηγικός νους, που χωρίς να έχει φοιτήσει σε καμία στρατιωτική ακαδημία εφευρίσκει και εφαρμόζει νέα δόγματα και εξαιρετικά στρατηγήματα. Γι' αυτές τις τρεις βασικές πτυχές του προσώπου Αδόλφος Χίτλερ - πολιτικός ηγέτης, κοινωνικός αναμορφωτής και στρατηγική ιδιοφυΐα - θα μπορούσαμε να ομιλούμε επί ώρες.

Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (που οι Δημοκρατίες ή μάλλον οι εβραίοι - σύμφωνα με τον Στρατηγό Μεταξά - κήρυξαν στην Γερμανία) δεν σταματούσε την αναγεννητική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού; Είναι βέβαιο πως θεμελιώδεις αξίες, που πηγάζουν ως επί το πλείστον από την ελληνική αρχαιότητα, θα κυρίευαν πνευματικά όλα τα κράτη και θα όριζαν τις τύχες των λαών. Ο ρομαντισμός ως πνευματικό κίνημα και ο κλασικισμός θα υπερίσχυαν της παρακμιακής υποκουλτούρας που διέβρωσε τον λευκό άνθρωπο. Ο ακραίος υλισμός θα είχε προ πολλού τεθεί στο περιθώριο δίνοντας τη θέση του στην εξύψωση του πνεύματος Ο επιστήμων θα υπερίσχυε του τεχνοκράτη. Ο άνθρωπος θα εξερευνούσε μακρινά άστρα και θα είχε ήδη ερμηνεύσει τον θαυμαστό κόσμο των υποατομικών σωματιδίων. Η φύση που συνετρίβη μέσα σε λίγες δεκαετίες δημοκρατικής εκβιομηχάνισης θα αποθεωνόταν. Ο χρυσός δεν θα είχε καμία αξία έναντι της αθλητικής ρώμης και της διάνοιας. Ο νέος άνθρωπος θα έθαβε βαθειά μέσα στο χώμα της Ιστορίας το καταναλωτικό ανδρείκελο που επιβιώνει ως πρότυπο στους καιρούς της σύγχρονης παρακμής. Ο φιλόσοφος και ο πολεμιστής θα συνέτριβαν τον τραπεζίτη. Θα έπαυε δια παντός το εμπόριο του χρήματος που υποτάσσει λαούς με τρανό παράδειγμα τους Έλληνες, που από πνευματικοί πρωτοπόροι και κοσμοκράτορες έγιναν σήμερα υποτελείς στο σιωνιστικό κεφάλαιο.

* Στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής.