«Παράκληση» ή «εκβιασμός» Τσίπρα;

21/4/2016

Οι εξελίξεις στην Ελλάδα, αλλά και οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα σε φίλους και πολέμιους του επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι και της πολιτικής των αρνητικών επιτοκίων, σχολιάζονται στον γερμανόφωνο τύπο.

Σε υψηλούς τόνους και με αφορμή πρόσφατη τηλεφωνική επικοινωνία του πρωθυπουργού με την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, η εφημερίδα Die Welt του Βερολίνου καυτηριάζει τη σύνδεση της οικονομικής κρίσης με το προσφυγικό: «Υπάρχουν παρακλήσεις, τις οποίες δεν μπορείς να απορρίψεις, γιατί εμπεριέχουν ένα στοιχείο απειλής. Αυτό το γνωρίζει ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος ʻπαρακαλείʼ τώρα την Άγκελα Μέρκελ να απαλύνει την πίεση για μεταρρυθμίσεις. Σε διαφορετική περίπτωση εκφράζει φόβους για αποσταθεροποίηση στη χώρα του, όπως ανέφερε ο Τσίπρας, αποκρύπτοντας μόλις και μετά βίας την απειλή. Το κόλπο πιάνει. Γιατί αν υπάρχει κάτι που απεύχεται η καγκελάριος, αυτό είναι μία αποσταθεροποίηση της Ελλάδας στο προσφυγικό ανάχωμα που με τόση προσπάθεια έχει υψωθεί στο νοτιοανατολικό άκρο της Ευρώπης».

Ποιο είναι όμως το «διά ταύτα» για τον αρθρογράφο της Welt; «Φαίνεται ότι παράλληλα με τις προσφυγικές ροές εκδηλώνεται και μία ʻφάλλαγα εκβιασμώνʼ, η οποία αρχίζει από τον Βόσπορο, περνάει από τις αναδυόμενες χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης και κινείται προς την κεντρική Ευρώπη. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν οι επικριτές του ευρώ. Ωστόσο, το συμπέρασμα αυτό είναι βεβιασμένο. Διότι η πραγματική αιτία της δραματικής κλιμάκωσης είναι μία μαζική μετακίνηση πληθυσμών, η οποία δεν σχετίζεται ούτε με το ευρώ, ούτε με την αποτυχία όσων διαφεντεύουν τα δημοσιονομικά της νότιας Ευρώπης να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις. Είναι μία αποσύνθεση του κράτους, η οποία εκδηλώνεται στο νότιο άκρο της Ευρώπης και απειλεί να εξαπλωθεί ενδημικά προς τον Βορρά. Για να σταματήσει θα χρειαστούν χρήματα, είτε μιλάμε για ευρώ, είτε για γερμανικά μάρκα και θα απαιτηθεί μία ψυχρή και πραγματιστική πολιτική ισχύος- ακόμα και απέναντι στους εκβιαστές».

Ιδέα του Βερολίνου τα «προληπτικά» μέτρα;

«Στάσιμες οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα» επιγράφεται ρεπορτάζ στις οικονομικές σελίδες της Frankfurter Allgemeine, για τα προαπαιτούμενα: «Σύμφωνα με πηγές του Γιούρογκρουπ κρίνονται απαραίτητες περαιτέρω αποφάσεις του (ελληνικού) κοινοβουλίου, οι οποίες θα βελτιώνουν τα δημόσια οικονομικά με τρόπο βιώσιμο. Σε αυτές περιλαμβάνονται μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις φόρων. Επιπλέον, οι δανειστές ζητούν από το ελληνικό κοινοβούλιο μία σειρά «προληπτικών αποφάσεων» για δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα υλοποιηθούν μόνο εφόσον κριθούν απαραίτητες στους επόμενους μήνες ή στα επόμενα χρόνια. Αυτό το ʻπροληπτικό πρόγραμμα περικοπώνʼ ανάγεται σε πρωτοβουλία της (γερμανικής) ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Μόνο μετά την υλοποίηση των αποφάσεων αυτών και τη σχετική συγκατάθεση του Γιούρογκρουπ μπορούν να αρχίσουν συνομιλίες για διευκολύνσεις στο ζήτημα του χρέους, τις οποίες ζητεί κυρίως το ΔΝΤ».

Η εβδομαδιαία εφημερίδα Die Zeit στρέφει το ενδιαφέρον της στην ΕΚΤ και κάνει λόγο για «μία συμμαχία που έχει διαρραγεί» ανάμεσα στο Βερολίνο και στον Μάριο Ντράγκι. Με αφορμή πρόσφατη κριτική του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος θεωρεί τον Ντράγκι συνυπεύθυνο για την εκλογική άνοδο της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία», το οικονομικό ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρει: «Ο Σόιμπλε είναι πεπεισμένος, ότι ο Ντράγκι το έχει παρακάνει. Ως ιδιαίτερα έμπειρος πολιτικός διαισθάνεται ότι μπορεί να αντλήσει πολιτικό κεφάλαιο από τα ʻμίνι-επιτόκιαʼ της ευρωζώνης, καθώς οι μικροκαταθέτες ανησυχούν για τη σύνταξή τους. Ενόψει των βουλευτικών εκλογών στη Γερμανία, οι (βαυαροί) χριστιανοκοινωνιστές ήδη ζητούν μία αλλαγή πολιτικής και απαιτούν να είναι Γερμανός ο διάδοχος του Μάριο Ντράγκι στο τιμόνι της ΕΚΤ».

«Επεμβάσεις» προς την ΕΚΤ

Η εφημερίδα Bild, με το γνωστό, γλαφυρό ύφος, σχολιάζει: «Επιτρέπεται υπουργοί όπως ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ή ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ να ασκούν κριτική στην ανεξάρτητη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα; Όχι μόνο επιτρέπεται, επιβάλλεται. Όταν η ΕΚΤ πλημμυρίζει την Ευρώπη με δισεκατομμύρια, όταν χάνουν την πενιχρή τους σύνταξη οι καταθέτες και όσοι έχουν επενδύσει σε ασφαλιστήρια συμβόλαια, τότε η πολιτική πρέπει να μιλάει ξεκάθαρα. Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο κομμάτι της αλήθειας: η ΕΚΤ επεμβαίνει γιατί πολλά κράτη-μέλη της ευρωζώνης δεν φροντίζουν τα του οίκου τους και δεν υλοποιούν τις μεταρρυθμίσεις που θα τους επέτρεπαν να δρουν ανεξάρτητα από τα φθηνά δάνεια της ευρωζώνης».

Διαμετρικά αντίθετη άποψη εκφράζει ο γερμανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ σε σημερινό άρθρο στη Süddeutsche Zeitung με τίτλο «Δικαιοσύνη για τον Ντράγκι». Υπότιτλος: «Ο πρόεδρος της ΕΚΤ έσωσε το ευρώ. Ας μην καταστρέφει κι άλλο την υπόληψή του η γερμανική πολιτική». Όπως επισημαίνει ο Μπόφινγκερ «η γερμανική κριτική στην ΕΚΤ έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα εξαλλοσύνης, ώστε δύσκολα πλέον μπορεί να παραθέσει κανείς λογικά επιχειρήματα. Η βασική κατηγορία είναι ότι, με την πολιτική των χαμηλών επιτοκίων, η ΕΚΤ ουσιαστικά απαλλοτριώνει τον γερμανό καταθέτη. Παραβλέπει όμως αυτός ο ισχυρισμός ότι αυτό που έχει σημασία για τον επενδυτή δεν είναι μόνο ο ανατοκισμός, αλλά και η πιθανή πτώση της αξίας του νομίσματος, η οποία όμως κυμαίνεται στα ιστορικά χαμηλά του 0,3%».

Πηγή Deutsche Welle