Το μνημόνιο πέθανε, ζήτω το μνημόνιο

19/8/2018

Βγαίνουμε από τα μνημόνια; Ναι. Βγαίνουμε από την πολιτική που εφαρμοζόταν με τα μνημόνια; Όχι.

Με τα μνημόνια εφαρμοζόταν η εσωτερική υποτίμηση (μειώσεις μισθών και τιμών) γιατί δεν μπορούσαμε να κάνουμε νομισματική υποτίμηση επειδή έχουμε νόμισμα το ευρώ. Παράλληλα εφαρμόζονταν οι διαβόητες μεταρρυθμίσεις (μειώσεις συντάξεων, ιδιωτικοποιήσεις., μειώσεις δημοσίων δαπανών κλπ.).

Μετά την 21η Αυγούστου θα συνεχίσουμε να έχουμε νόμισμα το ευρώ, επομένως η εσωτερική υποτίμηση θα συνεχιστεί. Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας (η αξία των αγαθών και των υπηρεσιών) θα συνεχίσει να εξαρτάται από το πόσο μικροί είναι οι μισθοί. Όσο δεν μπορούμε να κάνουμε νομισματική υποτίμηση, οι μισθοί δεν πρόκειται να ανεβούν, αντιθέτως θα μειώνονται συνεχώς και θα φτάσουν στο ελάχιστο δυνατό. Το ύψος των σημερινών μισθών είναι ακόμα μεγάλο σύμφωνα μ' αυτό που θέλουν οι λεγόμενοι θεσμοί. Συγχρόνως θα είναι εκτεθειμένοι στις διεθνείς εξελίξεις. Για παράδειγμα, θα υποτιμούν το δολάριο οι ΗΠΑ, θα εμφανίζονται εδώ ελλείμματα στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών και οι μισθοί θα μειώνονται εκ νέου.

Παράλληλα θα συνεχιστούν οι διαβόητες μεταρρυθμίσεις που αλλάζουν την Ελλάδα στο μοντέλο οικονομίας του ευρώ. Αντί να προσαρμόζεται το νόμισμα στην οικονομία, προσαρμόζεται η οικονομία στο νόμισμα.

Το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι θα βγούμε απ' τα μνημόνια αλλά όχι από την πολιτική των μνημονίων. Ήδη έχουν ψηφιστεί μειώσεις των συντάξεων για το 2019. Επίσης έχουν ψηφιστεί ιδιωτικοποιήσεις που θα μειώσουν πιο πολύ το διαθέσιμο εισόδημα μιας και οι ιδιώτες θα έχουν μόνο σκοπό το κέρδος αδιαφορώντας για τις κοινωνικές επιπτώσεις.

Τα πρωτογενή πλεονάσματα (3.5%-6.3 δις ευρώ μέχρι το 2022 και 2%-3.6 δις ευρώ μέχρι το 2060) επιτυγχάνονται με φόρους και μειώσεις των δημοσίων δαπανών, πράγμα που έχει αποτέλεσμα φτώχεια, ανεργία και ύφεση. Η κατάσταση μοιάζει με την Δημοκρατία της Βαϊμάρης στη Γερμανία του μεσοπολέμου μόνον που εμείς δεν χάσαμε κάποιον πόλεμο. Η επίτευξη τους δεν αφήνει πολλά περιθώρια σε οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση να ασκήσει πολιτική ανάπτυξης, διανομής του πλούτου, μείωσης της ανεργίας και της φτώχειας.

Δύο γενιές ακόμα, θα ζήσουν με την πολιτική των μνημονίων χωρίς τα μνημόνια. Μία διαρκή κρίση. Η μόνη διέξοδος θα είναι η μετανάστευση. Η κατάσταση πριν το 2010 όπου γινόταν το καταναλωτικό πάρτυ με δανεικά, σαφώς και δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά. Όμως δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά και η κατάσταση προ του 1994 όταν τέθηκαν οι βάσεις της χρεοκοπίας μας.

Όσο έχουμε νόμισμα το ευρώ θα έχουμε την πολιτική των μνημονίων. Στις 20 Αυγούστου 2018 θα τελειώσει η δανειακή σύμβαση του τρίτου μνημονίου.

ΥΓ. Επειδή πολλοί λαϊκιστές συγκρίνουν τα μνημόνια της Ελλάδας με των άλλων χωρών, η Ελλάδα έκανε 30% περίπου δημοσιονομική προσαρμογή, η Ιρλανδία 15%, η Πορτογαλία 14%, η Ισπανία 9%, η Ιταλία 6%, η Κύπρος 8%. Επί πλέον συμμετέχουν στην ΄΄ποσοτική χαλάρωση'' (αγορά ομολόγων τους από την ΕΚΤ) που τις επιτρέπει να δανείζονται με χαμηλά επιτόκια και δεν ζητούν απ' αυτές τα τεράστια πρωτογενή πλεονάσματα που ζητούν από 'μας.

Τα μνημόνια των άλλων χωρών ήταν ''παιδική χαρά'' σε σύγκριση με τα δικά μας.