16/4/2019
Ένα νέο όριο χωρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση και εκτείνεται κατά μήκος των ανατολικών συνόρων της Γερμανίας και της Αυστρίας φθάνοντας μέχρι και την Ιταλία. Πρόκειται για το επίπεδο των αμοιβών των εργαζομένων, που είναι ασύγκριτα υψηλότερο στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης σε σύγκριση με το αντίστοιχο στην Ανατολική Ευρώπη. Φαίνεται, έτσι, πως η διαφορά ανάμεσα στις αμοιβές των εργαζομένων αναπαράγει ένα αόρατο τείχος στα ίχνη της παλιάς διχοτόμησης ανάμεσα στις ευημερούσες χώρες της Δυτικής Ευρώπης και στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ. Αυτή τη φορά το τείχος είναι ανάμεσα στις χώρες με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο και εκείνες με σαφώς χαμηλότερο.
Οι διαφορές ανάμεσα στις χώρες που ευημερούν και πληρώνουν καλά τους εργαζομένους και εκείνες με χαμηλά ωρομίσθια είναι σε ορισμένες περιπτώσεις τόσο μεγάλες, ώστε στο σχετικό δημοσίευμά της η ιταλική εφημερίδα Il Sole 24 Ore μιλάει για ένα νέο «σιδηρούν παραπέτασμα». Κατέληξε στο σχετικό ρεπορτάζ συνδυάζοντας στοιχεία της Eurostat με έρευνα που διεξήγαγε η ίδια στις περιφέρειες της Ε.Ε.
Ειδική κατηγορία αποτελούν η Ελλάδα και η Κύπρος μαζί με την Πορτογαλία και την Ισπανία, που παράλληλα είναι και οι εξαιρέσεις στον κανόνα των χαμηλών μισθών στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Βρίσκονται κάπου ανάμεσα στα υψηλά ωρομίσθια που προσφέρουν οι χώρες της Σκανδιναβίας και της Δυτικής Ευρώπης και στα εντυπωσιακά χαμηλά ωρομίσθια στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και ειδικότερα στις χώρες της βαλκανικής χερσονήσου.
Στις σκανδιναβικές χώρες, όπως η Φινλανδία, η αμοιβή για μία ώρα εργασίας αγγίζει τα 28 ευρώ και στη Σουηδία κυμαίνεται ανάλογα με την περιοχή της χώρας λίγο πάνω ή λίγο κάτω από τα 26 ευρώ. Στην πρωτεύουσα της Ε.Ε. και πρωτεύουσα του Βελγίου, τις Βρυξέλλες, αγγίζει τα 44 ευρώ και στο Λουξεμβούργο, πατρίδα του προέδρου της Κομισιόν, είναι πάνω από 43 ευρώ. Τα επίπεδα αυτά πλησιάζουν και τα ωρομίσθια στην πλέον κεντρική περιοχή της γαλλικής πρωτεύουσας, όπου βρίσκονται οι μεγαλύτερες εταιρείες της Γαλλίας. Την ίδια στιγμή, όμως, το ωρομίσθιο στη γειτονική μας Βουλγαρία μόλις που υπερβαίνει τα 4,1 ευρώ και σε ανάλογα επίπεδα κυμαίνεται στις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες-μέλη της Ε.Ε. Μοναδική εξαίρεση στα Βαλκάνια η Σλοβενία, που πάντα έτεινε να πλησιάζει τη Δυτική Ευρώπη χάρη στην οικονομική της ανάπτυξη. Εκεί η αμοιβή για μία ώρα εργασίας υπερβαίνει τα 17 ευρώ, επίπεδο που την κατατάσσει πιο κοντά στην Ισπανία καθώς και σε μερικές περιοχές της Ιταλίας.
Όσον αφορά ειδικότερα τη χώρα μας, οι αμοιβές των εργαζομένων παρουσιάζουν αποκλίσεις ανάμεσα στις διάφορες περιφέρειες, χωρίς αυτές οι αποκλίσεις να αντανακλούν απαραιτήτως το βιοτικό επίπεδο της κάθε περιφέρειας. Στην Κεντρική Μακεδονία, για παράδειγμα, η ωριαία αμοιβή ανέρχεται σε 10,64 ευρώ. Το ωρομίσθιο υπερβαίνει μόνον οριακά τα 10,18 ευρώ στην Ήπειρο, μια από τις φτωχότερες περιοχές της Ε.Ε. Πιο καλοπληρωμένοι φαίνεται να είναι οι εργαζόμενοι στα Ιόνια νησιά, όπου το ωρομίσθιο φτάνει στα 11,74 ευρώ, αλλά και στην Πελοπόννησο, όπου ανέρχεται περίπου στα 11,29 ευρώ. Την ίδια στιγμή, στην τουριστική Κρήτη δεν υπερβαίνει τα 9,78 ευρώ.
Η γειτονική Ιταλία αναπαράγει το γνωστό μοτίβο του πλούσιου Βορρά έναντι του φτωχού Νότου, όπως αντανακλάται στις αμοιβές των εργαζομένων. Στη βιομηχανική Λομβαρδία και γύρω από το πλούσιο Μιλάνο το ωρομίσθιο πλησιάζει τα επίπεδα των σκανδιναβικών χωρών, καθώς ανέρχεται στα 25,13 ευρώ. Μειώνεται όμως σταδιακά όσο κατεβαίνει κανείς προς τον φτωχότερο ιταλικό Νότο, για να περιορισθεί σε επίπεδα γύρω στα 19 ευρώ στη Σικελία και γύρω στα 18 ευρώ στην Καλαβρία.
Η ιταλική εφημερίδα αναγνωρίζει πως το ωρομίσθιο δεν μπορεί να αποτελεί επαρκές κριτήριο για την ανισότητα δεδομένων και των μεγάλων διαφορών στο κόστος ζωής. Αναγνωρίζει επίσης ότι θα ήταν χρήσιμο να μετατραπούν τα ποσά σε ισοδύναμες μονάδες αγοραστικής δύναμης. Τονίζει πως και μόνον η χρήση του ευρώ ως αξία καθιστά σαφείς τις βαθύτατες αποκλίσεις που διχοτομούν τη Γηραιά Ήπειρο λίγες εβδομάδες προτού αυτή κληθεί να εκλέξει το νέο της Κοινοβούλιο.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου