Η Fed δεν μπορεί να τονώσει τη ζήτηση

1/9/2019

Του Joe Rennison

Πολλοί πιστεύουν πως η Fed θα βγει μπροστά για να βοηθήσει τις αγορές που βρίσκονται σε κίνδυνο. Όμως, το πρόβλημα δεν είναι αν θέλει να βοηθήσει, αλλά αν μπορεί, αφού η πραγματική πρόκληση δεν είναι η αύξηση των πιστώσεων, αλλά η ενίσχυση των δαπανών.

Πολλοί επενδυτές ελπίζουν πως η Federal Reserve θα τους βοηθήσει. Η αμερικανική κεντρική τράπεζα έχει δηλώσει επανειλημμένως πως θέλει να συνεχιστεί η οικονομική επέκταση, προσφέροντας διασφαλίσεις σε fund managers που προσβλέπουν σε αυτή ώστε να αμβλύνει κάποια από τη δυσφορία που εκφράζεται στις αγορές λόγω των δραματικά χαμηλότερων αποδόσεων των ομολόγων και της αντιστροφής της καμπύλης αποδόσεων.

Όμως, μια τέτοια πίστη στη δύναμη της Fed να αντιστρέψει τα ταραχώδη γεγονότα του Αυγούστου, ίσως είναι λανθασμένη. Το βασικό εργαλείο που έχει η Fed στη διάθεσή της, άλλωστε, είναι να μειώνει τα επιτόκια. Είναι σαν να ανοίγεις τη βρύση για να περάσει το νερό, μόνο που αντί για νερό η Fed ανοίγει την κάνουλα για πιστώσεις. Μειώνοντας το κόστος δανεισμού, η Fed ενθαρρύνει τις εταιρείες και τα νοικοκυριά να δανειστούν.

Όμως είναι αμφίβολο αν η ενθάρρυνση της αύξησης της ροής των πιστώσεων θα έχει αποτέλεσμα. Τα κόστη δανεισμού βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά, ή κοντά σε ιστορικά χαμηλά, για πάνω από μια δεκαετία και οι περισσότερες εταιρείες δεν δυσκολεύονται να δανειστούν αυτά που θέλουν, αν κρίνουμε από την ταχύτατη αύξηση της αγοράς αμερικανικού εταιρικού χρέους.

Η πραγματική πρόκληση είναι η ενίσχυση των δαπανών. Και σε αυτό, η Fed έχει λιγότερο έλεγχο. Οι κεφαλαιουχικές δαπάνες των αμερικανικών εταιρειών έχουν επιβραδυνθεί και αναμένεται να αυξηθούν κατά μόλις 3,5% φέτος, σύμφωνα με τη Citi, καταγράφοντας σημαντική πτώση από την πρόβλεψη για αύξηση 4,2% πριν από λίγους μήνες. Ο πιο κοινός λόγος που δίνεται, είναι η αβεβαιότητα αναφορικά με τη δημόσια πολιτική, και συγκεκριμένα αναφορικά με τον συνεχιζόμενο εμπορικό πόλεμο.

Τα στοιχεία Ιουλίου για τα διαρκή αγαθά, που δημοσιοποιήθηκαν αυτήν την εβδομάδα, φάνηκαν θετικά, όμως λίγο ψάξιμο στα underlying νούμερα αποκάλυψαν μια διαφορετική εικόνα. Εξαιρουμένης μιας σημαντικής αύξησης στα αεροσκάφη και εξαρτήματα, οι παραγγελίες βασικών κεφαλαιουχικών αγαθών ήταν μειωμένες κατά 0,3% σε ετήσια βάση –η πιο αδύναμη μέτρηση αρκετών ετών.

Αυτά τα ζοφερά νούμερα ήρθαν λίγο αφότου κάποια άλλα στοιχεία έδειξαν πως ο αμερικανικός μεταποιητικός τομέας βρέθηκε σε μια σπάνια περίοδο συρρίκνωσης. Ο δείκτης PMI μεταποίησης του IHS Markit για τις ΗΠΑ διολίσθησε στις 49,9 μονάδες αυτόν το μήνα, υποχωρώντας χαμηλότερα του ουδέτερου επιπέδου των 50 μονάδων για πρώτη φορά από τον Σεπτέμβριο του 2009.

Ο πρώην επικεφαλής της Fed Νέας Υόρκης, Μπιλ Ντάντλεϊ, έδειξε ένα άλλο δυνητικό πρόβλημα αυτήν την εβδομάδα, υποστηρίζοντας πως περαιτέρω μέτρα τόνωσης από τη Fed θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν την κυβέρνηση Τραμπ να ανοίξει νέα μέτωπα στον εμπορικό της πόλεμο με την Κίνα. Σ’ αυτό το σενάριο, ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να είναι ακόμα λιγότερο πιθανό να δαπανήσει και να επενδύσει.

Ωστόσο, οι επενδυτές προεξοφλούν ότι είναι σχεδόν βέβαιο να υπάρξει μείωση επιτοκίων από τη Fed τον Σεπτέμβριο και υπάρχουν φωνές που ζητούν ακόμα πιο χαλαρές χρηματοοικονομικές συνθήκες. Η οικονομολόγος της PIMCO, Τίφανι Γουάιλντινγκ, δήλωσε την Πέμπτη πως η Fed θα πρέπει να μειώσει τα επιτόκια πιο επιθετικά απ’ όσο αναμένει αυτή τη στιγμή η αγορά.

Η Fed μπορεί να είναι ο προφανής υποψήφιος που θα έρθει για να βοηθήσει τις αγορές που βρίσκονται σε κίνδυνο, όμως το πρόβλημα δεν είναι η επιθυμία της να βοηθήσει. Το πρόβλημα είναι η ικανότητά της να βοηθήσει.

Πηγή