14/3/2020
Της Gillian Tett
Η δεκαετία που μετέτρεψε τους επενδυτές στην αμερικανική αγορά σε… ναρκομανής και τα σημάδια ότι κάτι αλλάζει. Ποια είναι τα στοιχεία μετά τη βουτιά της Wall Street που προβληματίζουν. Ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών.
Αυτή τη δεκαετία οι αμερικανικές μετοχικές αγορές ήταν σαν ναρκομανείς. Έως το 2008 οι επενδυτές ήταν εθισμένοι στη νομισματική «ηρωίνη» (σ.σ. η πιστωτική φούσκα του ιδιωτικού τομέα). Μετά, όταν αυτή η φούσκα έσκασε, στράφηκαν στο οικονομικό ισοδύναμο της μορφίνης (τρισεκατομμύρια δολάρια στήριξης από τις κεντρικές τράπεζες).
Τώρα, στον απόηχο της ιστορικής βουτιάς της Πέμπτης, πρέπει να αναλογιστούν ένα ερώτημα που τρομάζει: σταμάτησε να δουλεύει αυτή η νομισματική μορφίνη;
Σκεφτείτε το. Από το 2016 η FED προσπάθησε να απογαλακτίσει τις αγορές από τα μέτρα ποσοτικής χαλάρωσης και τα πολύ χαμηλά επιτόκια. Κάθε φορά, όμως, που οι αγορές παράπαιαν, όπως πέρυσι στον κλάδο επαναγορών, η FED πάντα επέστρεφε με μια νέα νομισματική στήριξη. Αυτό βοήθησε να διατηρηθεί μια εντυπωσιακή bull market στις μετοχές και τα ομόλογα.
Η περασμένη εβδομάδα στην αρχή έμοιαζε ως επανάληψη αυτού του μοντέλου: μετά τη βουτιά των αγορών η FED προχώρησε σε έκτακτη μείωση επιτοκίων κατά 50 μονάδες βάσης. Αμέσως μετά υπήρξε ένα άμεσο ράλι (500 μονάδες κέρδισε ο Dow Jones) αλλά εν συνεχεία η αγορά έπεσε.
Και αυτή την εβδομάδα η ανακούφιση από ένα «χτύπημα» της FED ήταν ακόμα πιο σύντομη. Την Πέμπτη ανακοίνωσε νέες αγορές ενεργητικού και στήριξη των αγορών ρέπος με 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, αλλά μετά από ένα σύντομο ράλι οι μετοχές κατέρρευσαν εκ νέου, με την αγορά να κλείνει σχεδόν 10% χαμηλότερα. Αυτή ήταν η πέμπτη μεγαλύτερη πτώση που έχει καταγραφεί, και αυτό είναι ανατριχιαστικό δεδομένου ότι οι άλλες τέσσερις περιπτώσεις ήταν το 1987 και οι τρεις χειρότερες ημέρες του 1929.
Αν θέλετε να είστε αισιόδοξος, είναι πιθανό να υποστηρίξετε (ή να ελπίζετε) ότι για το μέγεθος της πτώσης την Πέμπτη εν μέρει φταίνε τα φριχτά ρομπότ. Μια διαρκώς διογκούμενη μερίδα της αγοράς κάνει συναλλαγές με βάση στρατηγικές που στηρίζονται σε υπολογιστές και εξαπολύουν κύματα αυτόματων πωλήσεων (ή αγορών) όταν παραβιάζονται τεχνικά όρια, αυξάνοντας τη ρευστότητα.
Οι ταλαντώσεις πιθανότατα ενισχύθηκαν περαιτέρω επειδή κάποιοι διαχειριστές ενεργητικού ενεπλάκησαν σε αναγκαστικές πωλήσεις για να καλύψουν margin calls, δημιουργώντας θύλακες περίεργων μεταβολών στις τιμές. Πάρτε για παράδειγμα τον χρυσό. Κανονικά κάνει ράλι σε μια κρίση. Την Πέμπτη, όμως, υποχώρησε πάνω από 5%. Αυτό είναι μια ένδειξη ότι κάποιοι πούλησαν ότι ενεργητικό είχαν στην κατοχή τους το οποίο είχε αξία και εμπορευσιμότητα.
Και αν θέλεις να είσαι πραγματικά ενθουσιώδης είναι επίσης πιθανό να σκεφτείς (ή να ελπίζεις) ότι το απόλυτο μέγεθος της βουτιάς της Πέμπτης δημιούργησε στην πραγματικότητα τους σπόρους της μελλοντικής αντιστροφής. Στο κάτω κάτω, ένα πράγμα που μάθαμε από τα Tweets του Ντόναλντ Τραμπ είναι πως έχει εμμονή με τις αγορές μετοχών (κάτι που πιθανόν να μην αποτελεί έκπληξη, δεδομένης της μεγάλης σύνδεσης τους με τα ποσοστά αποδοχής του).
Είναι πιθανό η πτώση του 10% να είναι αυτό που θα αναγκάσει τον Ντ. Τραμπ να αναγνωρίσει την σοβαρότητα της κρίσης του κορωνοϊού και να τον αναγκάσει να στηρίξει τις κατάλληλες αντιδράσεις για να περιοριστεί (δωρεάν μαζικές εξετάσεις και περισσότεροι έλεγχοι στις μετακινήσεις). Αν αυτό συμβεί θα επιδοκιμαστεί από τους επενδυτές.
Υπάρχει ωστόσο και ένας άλλος τρόπος να ερμηνευτούν οι δραματικές κινήσεις της Πέμπτης: οι επενδυτές μπορεί να αρχίζουν να στοχάζονται ένα κόσμο στον οποίο η χρηματοοικονομική μορφίνη δεν λειτουργεί πλέον. Στο κάτω κάτω, μια ανησυχητική λεπτομέρεια του δράματος της Πέμπτης ήταν ότι η απόδοση των 10ετων ομολόγων αυξήθηκε στο 0,88%, σε σύγκριση με το 0,76% δυο ημέρες νωρίτερα.
Αυτό είναι ανησυχητικό –και περίεργο- δεδομένης της ανακοίνωσης στήριξης της FED την Πέμπτη. Πόσο μάλλον που οι αναλυτές της Wall Street προβλέπουν τώρα ότι η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα θα μειώσει την επόμενη εβδομάδα τα επιτόκια στο μηδέν.
Γι’ αυτό ίσως μπορούν να κατηγορηθούν οι αναγκαστικές πωλήσεις (υπάρχουν φήμες για hedge funds που ενεπλάκησαν σε στρατηγικές σχετικής αξίας και αναγκάστηκαν να κλείσουν θέσεις με τρόπο που διαστρεβλώνει τις τιμές των ομολόγων.
Μπορεί, όμως, να αντανακλά κάτι άλλο: κάποιοι επενδυτές δεν πιστεύουν πια ότι μια δόση φθηνού χρήματος δουλεύει μπροστά στην αβεβαιότητα στον ιατρικό τομέα, σε μια παγκόσμια ύφεση, υποβόσκουσες εταιρικές πτωχεύσεις και αδύναμη πολιτική ηγεσία.
Όπως και να χει, το βασικό θέμα είναι αυτό: Η βουτιά της Πέμπτης δεν έβαλε μόνο την 12 Μαρτίου του 2020 στα βιβλία της ιστορίας. Υπονόμευσε επίσης το προφίλ παντοδυναμίας της κεντρικής τράπεζας. Αν ο Ντόναλντ Τραμπ πιστεύει ότι μπορεί να αντιστρέψει την πτώση απαιτώντας περισσότερη δράση από την FED κάνει σοβαρό λάθος.
Προετοιμαστείτε για περισσότερους σπασμούς στις αγορές.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου