25/5/2020
Ο κορωνοϊός θα μείνει στην ιστορία ως σημείο καμπής, υποστηρίζει ο Λάρι Σάμερς. Ποιες είναι οι νέες απειλές που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις. Το τέλος της ηγεμονίας της Δύσης και η άνοδος της Ασίας.
H κρίση του νέου κορωνοϊού είναι το τρίτο μεγάλο σοκ που βιώνει το παγκόσμιο σύστημα στον 21ο αιώνα, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις το 2001 στις ΗΠΑ και τη χρηματοοικονομική κρίση του 2008, υποστηρίζει σε άρθρο του στους Financial Times ο Λάρι Σάμερς, πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η 11 Σεπτεμβρίου και η χρεοκοπία της Lehman Brothers θα αναφέρονται στα βιβλία της ιστορίας, αλλά θα σβήσουν σταδιακά από τη συλλογική μνήμη. Στον αντίποδα, η πανδημία θα θεωρείται ένα ιστορικό γεγονός για πολλές γενιές από σήμερα. Οι μελλοντικοί μαθητές θα μαθαίνουν για τις επιπτώσεις της όπως διδάσκονται σήμερα τη δολοφονία του Αρχιδούκα το 1914, το χρηματιστηριακό κραχ του 1929 ή το Σύμφωνο του Μονάχου το 1938.
Όπως τονίζει ο πρώην υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ η κρίση αυτή θα αποτελέσει ένα κοσμοϊστορικό συμβάν. Μόνο στις ΗΠΑ, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πεθάνουν περισσότεροι Αμερικανοί από την COVID-19 από όσους πέθαναν σε πολεμικές συρράξεις τα τελευταία 70 χρόνια. Με βάση κάποιες προβλέψεις μπορεί να πεθάνουν περισσότεροι ακόμα και σε σχέση με όλους τους πολέμους του 20ου αιώνα.
Εν τω μεταξύ, οι απώλειες θέσεων εργασίας σε διάστημα δύο μηνών ήταν οι μεγαλύτερες στην ιστορία.Όπως υπογραμμίζει, κανένα άλλο συμβάν μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο δεν άλλαξε με τόσο δραματικό τρόπο τις ζωές τόσων πολλών νοικοκυριών.
Επιπλέον, ο κ. Σάμερς υποστηρίζει ότι η πανδημία του νέου κορωνοϊού σηματοδοτεί μια ιστορική μετάβαση σε δύο επίπεδα:
Πρώτον, φαίνεται πως βρισκόμαστε σε μια μεταβατική περίοδο στο πως οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν κινδύνους για την ασφάλεια των πολιτών. Ιστορικά, η μεγαλύτερη απειλή για τις ζωές των απλών ανθρώπων προέρχονταν είτε από αποτυχίες της εγχώριας διοίκησης ή από εχθρικές ξένες δυνάμεις. Η πραγματικότητα αυτή διαμόρφωσε τους εγχώριους και διεθνείς θεσμούς. Αν και έχει σημειωθεί πρόοδος – η πιθανότητα να έχει βίαιο θάνατο κάποιος άνθρωπος στον πλανήτη είναι το 20% αυτής που ήταν πριν έναν αιώνα – έχουν αυξηθεί οι απειλές που είναι ουσιαστικά εξωτερικές και πλέον υπερβαίνουν τις παραδοσιακές απειλές.
Η κλιματική αλλαγή εξελίσσεται σε παγκόσμια απειλή. Το Aids, ο Ebola, ο Μers, o Sars και τώρα η Covid-19 καταδεικνύουν ότι οι πανδημίες θα εμφανίζονται με κάποια συχνότητα. Τέλος, υπάρχει η τρομοκρατία, οι συγκρούσεις που προκαλούν μαζική μετανάστευση και η χρηματοοικονομική αστάθεια. Την ίδια στιγμή, είμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις που δημιουργεί η τεχνητή νοημοσύνη.
O κορωνοϊός, σημειώνει ο κ. Σάμερς, ανοίγει τον δρόμο για έναν κόσμο στον οποίο η ασφάλεια εξαρτάται περισσότερο από τη συνεργασία με συμμάχους και αντιπάλους παρά από τη διατήρηση μιας ισορροπίας δυνάμεων.
Δεύτερον, η πανδημία φαίνεται να σηματοδοτεί το τέλος της ηγεμονίας της Δύσης στο παγκόσμιο σύστημα. Η επίδοση της κυβέρνησης των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της κρίσης ήταν ολέθρια. Δεν κατάφερε καν να προμηθεύσει με μάσκες όλο το ιατρικό προσωπικό. Ο μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός απουσίαζε παντελώς, ενώ ο Λευκός Οίκος αγνόησε στοιχειώδη πρωτόκολλα ασφάλειας θέτοντας σε κίνδυνο την ασφάλεια της ηγεσίας.
Ακόμα χειρότερη ήταν η επίδοση πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία και πολλές άλλες χώρες, το ποσοστό των θανάτων σε σχέση με τον πληθυσμό ήταν υψηλότερο από τις ΗΠΑ. Αντίθετα, η Κίνα, η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Ταϊβάν και η Ταϊλάνδη έχουν ποσοστό θανάτου πολύ κάτω από το 5% του αντίστοιχου των ΗΠΑ.
Αν ο 21ος αιώνας εξελιχθεί στον αιώνα της Ασίας ακριβώς όπως ο 20ος ήταν ο αιώνας των ΗΠΑ, τότε η πανδημία θα μείνει στην ιστορία ως το σημείο καμπής, καταλήγει ο κ. Σάμερς.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου