1/7/2020
Στην ανάληψη προεδρίας της ΕΕ από την Γερμανία και τον ρόλο που καλείται να αναλάβει η Άγκελα Μέρκελ αναφέρεται σχόλιο της SZ υπενθυμίζοντας ότι είναι η δεύτερη γερμανική προεδρία επί Μέρκελ – η πρώτη το 2007. Η πολιτική ματιά της Μέρκελ από την αρχή της σταδιοδρομίας της ήταν στραμμένη προς την Ευρώπη. «Η Άγκελα Μέρκελ αντιπροσωπεύει μια Γερμανία που έχει ανακαλύψει ξανά την ευρωπαϊκή της ισορροπία» αναφέρει το σχόλιο. Με την ανάληψη της προεδρίας η Γερμανία βρίσκεται αντιμέτωπη με την ευθύνη της, δεδομένου ότι λόγω πολλών παραγόντων και βέβαια της οικονομικής της δύναμης «έχει αναδειχθεί σε ηγετική δύναμη στην Ευρώπη (…) Αυτός ο ρόλος φέρει ένα ειδικό βάρος, κάτι που ξέρουν καλά όσοι γνωρίζουν τη γερμανική ιστορία».
Ειδικότερα για την Μέρκελ το σχόλιο παρατηρεί ότι: «έχει βιώσει τρεις μεγάλες κρίσεις στην καγκελαρία της. Και οι τρεις παρέχουν πληροφορίες για το στυλ διακυβέρνησής της και την εικόνα της για την Ευρώπη: η οικονομική κρίση του 2008 και η κρίση του ευρώ, η οποία θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση του ευρώ, το προσφυγικό, το οποίο έθεσε σε κίνδυνο την ελευθερία κίνησης, τη σταθερότητα στα Βαλκάνια και φυσικά την εσωτερική ειρήνη στην ΕΕ. Και τώρα η κρίση του κορωνοϊού, η οποία θα μπορούσε να καταστρέψει τον πυρήνα της ευρωπαϊκής υπόσχεσης, της εσωτερικής αγοράς και της ευημερίας». Το σχόλιο κλείνει υπενθυμίζοντας ότι το τελευταίο μεγάλο ευρωπαϊκό εγχείρημα της Μέρκελ είναι το Ταμείο Ανάκαμψης «με αβέβαιη επιτυχία» που ωστόσο αποτελεί «μια καλά δικαιολογημένη επένδυση». «Όπως δήλωσε πρόσφατα 'αυτό που είναι καλό για την Ευρώπη είναι καλό και για τη Γερμανία'. Θα μπορούσε να το είχε πει και αντίστροφα, αλλά τότε θα ήταν λιγότερο ταπεινό. Σε κάθε περίπτωση η φράση της λέει τα πάντα: για την καγκελάριο, την χώρα και την Ευρώπη».
Για την Άγκελα Μέρκελ και την συμβολή της στα ευρωπαϊκά τεκταινόμενα αναφέρεται σε σχόλιό της και η Handelsblatt: «Σε αντίθεση με τον Εμμανουέλ Μακρόν, η Άγκελα Μέρκελ δεν αγαπά να δημιουργεί ευρωπαϊκά οράματα. Η συμβολική, συναισθηματική ευρωπαϊκή πολιτική του Χέλμουτ Κολ είναι επίσης ξένη στην φυσικό επιστήμονα από την Ανατολική Γερμανία. Η καγκελάριος φαίνεται να ενεργεί μόνο όταν μια κρίση την αναγκάζει να το κάνει. Ωστόσο αυτός ο αντιδραστικός ρεαλισμός δεν είναι δίχως αποτέλεσμα (...) με κάθε νέα κρίση έχει επανειλημμένα πάει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση κι ένα βήμα πιο μπροστά. Χωρίς τις προσπάθειές της δεν θα υπήρχε ESM ούτε τραπεζική ένωση. Και για τα δύο τα κράτη- μέλη έπρεπε να εκχωρήσουν εθνικές αρμοδιότητες και εθνικά φορολογικά έσοδα σε μια κεντρική ευρωπαϊκή αρχή. Υπό την πίεση της κρίσης του κορωνοϊού τα πράγματα πορεύονται προς την ίδια κατεύθυνση: περισσότερη Ευρώπη, λιγότερο εθνικό κράτος».
Πηγή Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου