Η Ελληνική Επανάσταση

25/3/2021

Το Γερμανικό Ραδιόφωνο Deutschlandfunk Kultur αναφέρεται στην Ελληνική Επανάσταση και γράφει: «Το 1821 οι Έλληνες αντιτάχθηκαν με επιτυχία στην οθωμανική κυριαρχία. Αλλά με αυτό ξεκίνησαν οι δυσκολίες να χτίσουν ένα δικό τους κράτος. Ένας αγώνας για την εσωτερική σταθερότητα και την επιβίωση της εξωτερικής πολιτικής που έχει διαμορφώσει τη χώρα μέχρι σήμερα». Και το άρθρο συνεχίζει: «Η ιδέα του έθνους, όπως υλοποιήθηκε από τη Γαλλική Επανάσταση, ενέπνευσε επίσης την ελληνική εθνoτική ομάδα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Έλληνες διανοούμενοι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλες μεγάλες πόλεις της αυτοκρατορίας διέδωσαν τις ιδέες του Διαφωτισμού και της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Έλληνας συγγραφέας Ρήγας Βελεστινλής, ο οποίος έγραψε το πρώτο μανιφέστο της ελληνικής επανάστασης - έκκληση για εξέγερση για μια «Ελληνική Δημοκρατία», μια ομοσπονδία των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης υπό ελληνική ηγεσία, έζησε στη Βιέννη.

Το δημοσίευμα σημειώνει παρακάτω πως: «Δεν υποστήριξαν όλοι οι Έλληνες την εξέγερση. Μερικοί έδειξαν σαφή αυτοσυγκράτηση. Ο Έλληνας Ορθόδοξος θεολόγος και θρησκευτικός μελετητής Βασίλειος Μακρίδης επισημαίνει τις δυσκολίες:

«Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης - λόγω της αφοσίωσής του στην Οθωμανική Πύλη και επίσης λόγω των σχέσεών του με την κεντρική οθωμανική διοίκηση - έπρεπε να τηρεί προσεκτική στάση απέναντι σε αυτά τα επαναστατικά σχέδια. Και φυσικά ήταν επίσης εναντίον των ιδεών της Γαλλικής Επανάστασης. Το Πατριαρχείο φοβόταν τις σχετικές τάσεις, ειδικά τις αντικληρικές και τις κοσμικές τάσεις».Υπήρχαν όμως άλλοι λόγοι για την επιφυλακτικότητα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας προς την εξέγερση. Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οι χριστιανικές εθνοτικές ομάδες οργανώθηκαν ως θρησκευτική κοινότητα, γνωστή ως μιλλέτ. Ο Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης ήταν υπεύθυνος για τη διατήρηση της τάξης στο μιλλέτ και ασκούσε μια σειρά διοικητικών καθηκόντων. Ήταν υπεύθυνος για την αστική δικαιοσύνη, το σχολικό σύστημα, όπως επίσης για την καταγραφή των κατοίκων για την είσπραξη του κεφαλικού φόρου. Ήταν λοιπόν ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκτός αυτού υπήρχε επίσης μια ελληνική εμπορική και οικονομική ελίτ που όριζε διερμηνείς και κάτι σαν τον υπουργό Εξωτερικών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτοί οι προνομιούχοι έβλεπαν μάλλον με σκεπτικισμό την εξέγερση των συμπολιτών τους. Και οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις Ρωσία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία παρέμειναν επιφυλακτικές».

Πηγή Deutsche Welle