Wall Street: Σκληρά ερωτήματα από την κατάρρευση του Archegos

30/3/2021

Του Robin Wigglesworth

Η μεγαλύτερη κατάρρευση hedge fund των τελευταίων δύο δεκαετιών προκαλεί ανησυχίες για τα επίπεδα της μόχλευσης που κατάφερε να αντλήσει από επενδυτικές τράπεζες. Ο κίνδυνος ευρύτερης κρίσης. Τι δείχνει η αντίδραση των αγορών.

Ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο ποια ακριβώς θέση καταλαμβάνει το Archegos Capital στην ιστορία των πιο εντυπωσιακών χρεοκοπιών hedge funds. Αλλά οι πρώτες ενδείξεις είναι ότι θα αποδειχθεί πιθανότατα η μεγαλύτερη μετά την κατάρευση του Long-Term Capital Management το 1998.

H υπόθεση αποκαλύφθηκε την Παρασκευή, όταν η Goldman Sachs και η Morgan Stanley άρχισαν να εγκαταλείπουν θέσεις πολλών δισεκατομμυρίων σε αμερικανικές και κινεζικές μετοχές. Το έκαναν για λογαριασμό ενός ανώνυμου επενδυτικού fund, το οποίο δεν κατάφερε να καλύψει ένα «margin call» -ουσιαστικά μια απαίτηση να αυξήσει τα collateral στα trades του ή να προχωρήσει σε αναγκαστική ρευστοποίηση.

Aυτό προκάλεσε ερωτήματα στις αγορές σχετικά με το ποιος κρυβόταν από πίσω, με το Archegos -έναν σκιώδη, εξαιρετικά αδιαφανή επενδυτικό όμιλο τον οποίο διευθύνει ο Μπιλ Χουάνγκ, πρώην διαχειριστής κεφαλαίων στην Tiger Management με πολυτάραχο παρελθόν- να αναγνωρίζεται γρήγορα ως ο κύριος εμπλεκόμενος. Τη Δευτέρα, η Credit Suisse και η Nomura παραδέχτηκαν ότι πιθανότατα θα χάσουν δισεκατομμύρια δολάρια.

Σε αυτό το αρχικό στάδιο, υπάρχουν ακόμα πολλά περισσότερα ερωτήματα από απαντήσεις. Αυτά είναι μερικά από τα πιο πιεστικά.

Πρώτα και κύρια: Τι στον διάολο σκέφτονταν ορισμένες από τις μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες στον κόσμο, όταν βοηθούσαν να αντλήσει μόχλευση δισεκατομμυρίων μια αδιαφανής εταιρεία διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας της οποίας ο ιδρυτής είχε ιστορικό παραπτωμάτων; Ο Χουάνγκ είχε καταβάλει 44 εκατ. δολάρια σε πρόστιμα για τον διακανονισμό κατηγοριών για παράνομο trading το 2012 και το 2014 του απαγορεύτηκε το trading στο Χονγκ Κονγκ.

Είναι αλήθεια ότι ως εταιρεία διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας το Archegos δεν ήταν αναγκασμένο να αποκαλύπτει τα στοιχεία που απαιτούν από τα hedge funds οι ρυθμιστικές αρχές. Αλλά οι prime brokers των τραπεζών -οι οποίοι εξυπηρετούν τα hedge funds στην έρευνα, στο trading και στη μόχλευση- φαίνεται να μην ακολούθησαν τις βασικές «know your customer» διαδικασίες.

H κάθε τράπεζα μπορεί να ένιωθε άνετα με τη δική της έκθεση στο Archegos, υποθέτοντας ότι θα μπορούσε να εγκαταλείψει τις θέσεις της για να καλυφθεί. Αλλά δεν εκτίμησαν ότι αν όλες έπρεπε να ξεφορτωθούν μετοχές αξίας δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, το collateral που ίσως είχαν ενσωματωμένο στα συμβόλαιά τους μπορεί να ήταν εντελώς ανεπαρκές.

Στη διαβόητη κατάρρευση του LTMC το 1998, το fund εκμεταλλεύτηκε την πείνα της Wall Street για προμήθειες και ξεγέλασε τις τράπεζες συγκεντρώνοντας σημαντική μόχλευση -με την κάθε τράπεζα να μη γνωρίζει την πραγματική έκθεση του ανταγωνιστή της.

Αλλά τουλάχιστον το LTCM ήταν τότε το μεγαλύτερο hedge fund στον κόσμο, το οποίο είχαν ιδρύσει traders της Salomon Brothers και διέθετε ως συμβούλους νομπελίστες οικονομολόγους.

Πέρα από το υποτιμημένο και αδιαφανές μέγεθος του Archegos -και των μεγάλων προμηθειών που πλήρωνε πιθανότατα στους prime brokers-, το fund και ο Χουάνγκ ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτα μεγέθη στη Wall Street.

Το οποίο μας οδηγεί στο επόμενο ερώτημα: Τι είναι ακριβώς το Archegos Capital; To μέγεθος και η μόχλευση των θέσεών του θα θεωρούνταν ακραίες ακόμα και για κάποια από τα πιο επιθετικά μέλη της βιομηχανίας των hedge fund, πόσο μάλλον για μια εταιρεία διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας. Στην πραγματικότητα, μοιάζει περισσότερο σαν ένας μικροεπενδυτής του Reddit να απέκτησε πρόσβαση σε μια πιστωτική κάρτα της Goldman Sachs και να τρελάθηκε.

Σύμφωνα με υπολογισμούς από prime brokers, το Archegos διαχειριζόταν κεφάλαια περίπου $10 δισ. προτού ξεκινήσει αυτή η περιπέτεια, το οποίο είναι μεγάλο νούμερο για μια εταιρεία διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας κάποιου ο οποίος δεν θεωρείται και τιτάνας της βιομηχανίας των hedge fund.

Ιστορικά, οι εταιρείες διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας δεν χρειαζόταν να εγγραφούν στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (SEC), λόγω μιας εξαίρεσης για εταιρείες με λιγότερους από 15 πελάτες. Ο νόμος Ντοντ-Φρανκ, o οποίος αυστηροποίησε το ρυθμιστικό πλαίσιο μετά την κρίση του 2008, ακύρωσε αυτή την εξαίρεση με στόχο να αυξηθεί η διαφάνεια στη βιομηχανία των hedge funds. Ωστόσο, η SEC άφησε τις εταιρείες διαχείρισης οικογενειακής περιουσίας να αποφασίσουν οι ίδιες αν θα εγγραφούν και αν θα δημοσιεύουν στοιχεία σε τακτική βάση.

Δεδομένου του μεγέθους του, διαχειρίζεται το Archegos τα χρήματα κάποιου άλλου εκτός του Χουάνγκ και αν ναι, θα έπρεπε να είχε δημοσιεύσει περισσότερα στοιχεία στη SEC;

Mια αναζήτηση για το Archegos στα δημόσια αρχεία της SEC δεν οδηγεί σε κανένα αποτέλεσμα, το οποίο είναι από μόνο του εντυπωσιακό. Η χρήση swap για το χτίσιμο θέσεων μπορεί να του επέτρεψε να παρακάμψει την υποχρέωση δημοσίευσης στοιχείων για μεγάλα ποσά.

Μέχρι τώρα έχουν γίνει πωλήσεις μετοχών $20 δισ. από επενδυτικές τράπεζες, αλλά αναλυτές τονίζουν ότι μπορεί να υπάρξει συνέχεια. Αλλά μέχρι ποιου σημείου; Οι εκτιμήσεις διαφέρουν. Και υπάρχουν και άλλα funds τα οποία αναγκάζονται να προβούν σε ρευστοποιήσεις, με το Archegos να είναι απλά το πρώτο που αναγνωρίστηκε;

Τελευταίο αλλά σημαντικότερο: μπορεί η κατάρρευση του Archegos να οδηγήσει σε μια ευρύτερη κρίση στη χρηματοοικονομική βιομηχανία, όπως συνέβη πριν από δύο δεκαετίες με τo LTCM;

Ευτυχώς, η απάντηση είναι πιθανότητα όχι, αλλά με κάποιες επιφυλάξεις. Το LTCM ήταν πολύ μεγαλύτερο και με μεγαλύτερη έκθεση σε αρκετές συστημικά σημαντικές αγορές και η κατάρρευσή του θα είχε συμπαρασύρει αρκετές μεγάλες τράπεζες, αν οι αρχές δεν είχαν ενορχηστρώσει μια διάσωση και δεν είχαν οργανώσει την αποσυναρμολόγησή του. Οι απώλειες από το Archegos θα είναι ταπεινωτικές για πολλές τράπεζες και σε κάποιες περιπτώσεις θα καταστρέψουν τη χρονιά, αλλά είναι πολύ καλύτερα κεφαλαιοποιημένες από το 2008.

Τούτων λεχθέντων, υπάρχει κίνδυνος, ένα τέτοιο συμβάν να ωθήσει το σύνολο των επενδυτικών τραπεζών να περιορίσουν τη μόχλευση που προσφέρουν στα hedge funds. Αν συμβεί αυτό, τότε η αναγκαστική ρευστοποίηση ενός απομονωμένου, ενθουσιώδους επενδυτικού ομίλου μπορεί να μετατραπεί σε χιονοστιβάδα, η οποία θα πυροδοτήσει μια ευρύτερη απομόχλευση στα hedge funds.

Για την ώρα, οι αγορές έχουν αντιδράσει με ψυχραιμία, αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει.

Πηγή