«Οι μειώσεις των μισθών δεν έφεραν ανταγωνιστικότητα»

11/5/2013

Στον αέρα τινάζει άλλον ένα μύθο της τρόικα και των οπαδών της εσωτερικής υποτίμησης η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής, που είναι αρμόδια για την παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού.

Στην τελευταία έκθεση που συνέταξε τονίζεται εμφατικά ότι η «εσωτερική υποτίμηση» που επιχειρήθηκε με μειώσεις μισθών, καταργήσεις συλλογικών συμβάσεων κ.α. δεν επέφερε αντίστοιχες μειώσεις τιμών στα προϊόντα ούτε και αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και σημειώνεται πως «η έμφαση που δόθηκε στη μείωση του κόστους εργασίας και στις θεσμικές μεταβλητές ήταν υπερβολική και, πιθανόν, αντιπαραγωγική. Ουσιαστικά, υπερτονίσθηκε ένας παράγοντας, δεν ελήφθησαν υπόψη η ύφεση (πράγμα που εξηγεί γιατί βραχυχρόνια δεν μειώθηκε η ανεργία ενώ οι μισθοί υποχωρούσαν), ούτε η ανατροφοδότηση της ύφεσης από τη μείωση των μισθών, ούτε ο θετικός ρόλος πολλών θεσμών εργασίας σε ένα κόσμο ατελειών (που χαρακτηρίζεται π.χ. από ολιγοπωλιακέςή/και μονοπωλιακές καταστάσεις».

Πηγή

Ότι έχει υποφέρει ο ελληνικός λαός μέχρι τώρα έγινε για το τίποτα.

Η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας είναι το οικονομικό αντίστοιχο της εθνικής κυριαρχίας όπως είπε ο Κ. Κόλμερ, ο οποίος έχει γράψει ότι η κρίση έγινε γιατί την απωλέσαμε. (Πηγή)

Οι μειώσεις των μισθών ονομάζονται εσωτερική υποτίμηση. Γίνονται επειδή δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε το ευρώ. Αν είχαμε τη δραχμή και την υποτιμούσαμε, τίποτα απ' όλα αυτά δεν θα γινόταν. Αυτό είπε και ο Στρος Καν πριν από τρία χρόνια όταν ήταν επικεφαλής του ΔΝΤ:

''Ακόμα και αν εξαφανίζατε το χρέος με κάποιο μαγικό ραβδί, παραμένει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας - 20 έως 25% έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Πρέπει να λυθεί. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να γίνει με την υποτίμηση νομίσματος. Το δύσκολο πράγμα είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει, αφού έχει το ευρώ. Ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη είχε τεράστια οφέλη, αλλά και κάποια μειονεκτήματα. Και ένα από αυτά τα μειονεκτήματα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να κάνετε (διορθωτική) ρύθμιση μέσω υποτίμησης. Γι' αυτό είναι τόσο δύσκολο. Γι' αυτό είχατε αυτή την περικοπή στους μισθούς, είναι ανάγκη να γίνετε πιο ανταγωνιστικοί'' (Πηγή)

Όταν κάνουν όλες οι χώρες εσωτερική υποτίμηση, καμία δεν αποκτά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Αυτό έγραψε στους Financial Times ο Β. Μυνχάου:

''Η μείωση του κόστους ανά μονάδα εργασίας θα είναι κέρδος ανταγωνιστικό μόνο εάν δεν μπορεί να το κάνει καμία άλλη οικονομία. Εάν, όμως, η μείωση του κόστους εργασίας υπαγορεύεται ως πολιτική για όλα τα μέλη της ευρωζώνης, τότε δεν υπάρχει κανένας νικητής. Δεν μπορούμε όλοι να υποτιμούμε ταυτόχρονα. Εάν πούμε ότι η ευρωζώνη θα πρέπει να μειώσει τη μονάδα κόστους εργασίας στα επίπεδα της Γερμανίας, τότε γιατί να μη θεωρήσουμε ότι και η Γερμανία θα μειώσει εκ νέου το εργατικό της κόστος.'' (Πηγή)

Επί πλέον, το δεύτερο εξάμηνο του 2012 το δολάριο υποτιμήθηκε 10% έναντι του ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι στις χώρες που χρησιμοποιούν το δολάριο για τις διακρατικές συναλλαγές τους, η Ελλάδα έχασε την όποια ανταγωνιστικότητα κέρδισε από την εσωτερική υποτίμηση.(Πηγή)

Τα παραπάνω δείχνουν το άσκοπο και το αδιέξοδο της πολιτικής που εφαρμόζει στη χώρα μας η Γερμανία μέσω των ντόπιων εντολοδόχων της.
Ο άλλος τρόπος είναι να επιστρέψουμε στο εθνικό νόμισμα και να το υποτιμήσουμε.