Από πού κι ως πού είναι καλό να βγούμε στις αγορές;

8/4/2014

Του Δ. Καζάκη

Άνθρακες ο θησαυρός για μια ακόμη φορά. Οι φήμες που το ίδιο το Μαξίμου άφησε να διοχετεύονται στα ΜΜΕ ότι η κυβέρνηση θα επιχειρήσει έξοδο στις αγορές τις παραμονές της επίσκεψης της Μέρκελ στο οικόπεδό της, διαψεύστηκαν από το υπουργείο οικονομικών μόλις χθες. Σύμφωνα με Υπουργείο Οικονομικών «η έξοδος της χώρας στις αγορές θα πραγματοποιηθεί το πρώτο εξάμηνο του έτους, όπως έχει σχεδιαστεί.» Δηλαδή ματαιώθηκε μια ακόμη φάρσα του success story Σαμαρά. Ίσως μια άλλη φορά.

Το παιχνίδι είναι καλά στημένο

Βέβαια, η έξοδος αυτή στις αγορές προετοιμάζεται εδώ και πολλούς μήνες. Από το περασμένο καλοκαίρι όταν ο Σαμαράς πήγε σε πολυήμερο ταξίδι στις ΗΠΑ και συναντήθηκε με την ομάδα κερδοσκόπων του Μανχάταν που παίζουν κατά κύριο λόγο με την χρεοκοπία της χώρας. Πρόκειται για επενδυτικά κεφάλαια σαν του Πόλσον, του Σόρος, κ.ά..


Ο Σαμαράς τους διαβεβαίωσε ότι τα κέρδη τους είναι διασφαλισμένα και τους παρακάλεσε να βοηθήσουν, ανάμεσα στα άλλα, σε μια θεαματική έξοδο της Ελλάδας προς τις αγορές για το πιστωθεί ο ίδιος. Αυτοί συμφώνησαν με την προϋπόθεση να πέσει αρκετό κρατικό χρήμα στις τράπεζες, ώστε να κερδοσκοπήσουν μ’ αυτές, να ανοίξει το χρηματιστήριο ακόμη και στις αδόκιμες διεθνώς πρακτικές κερδοσκοπίας και πρωτίστως να διασφαλιστούν τα χρήματά τους με εμπράγματες εγγυήσεις.

Η όλη επιχείρηση αναβάθμισης της κερδοσκοπικής αξιοπιστίας του ελληνικού χρέους έχουν αναλάβει κυρίως η Goldman Sachs, γνωστή μας από παλιά, καθώς και η J P Morgan, το ειδικό κεφάλαιο που διαθέτει για «επενδύσεις» στις αναδυόμενες αγορές, όπως έχει χαρακτηριστεί και η Ελλάδα. Μαζί τους συνεργάζεται και η περίφημη «παρέα» του Λονδίνου από γνωστούς χρηματιστές και επενδυτικά κεφάλαια, που από την εποχή Σημίτη κερδοσκοπεί ασύστολα με το δημόσιο χρέος της χώρας (δομημένα ομόλογα, swaps, παράγωγα, κοκ), ενώ διασυνδέεται με τα κομματικά ταμεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κι όχι μόνο.

Με κρατικά λεφτά η έξοδος στις αγορές

Κι όλα αυτά για μια κακού γούστου θεατρική παράσταση που θέλει δήθεν την Ελλάδα να ανακτά την «χαμένη αξιοπιστία της στις αγορές». Μάλιστα. Δεν αξίζει καν να ασχοληθεί κανείς με το γεγονός ότι η όλη θεατρική παράσταση «έξοδος στις αγορές» αφορά μόλις 2-3 δις ευρώ έναντι τριετών ή πενταετών τίτλων, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Είναι αστείο να το συζητά κανείς. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά χάρισε στις «συστημικές» τράπεζες μόνο μέσα στο 2013 κοντά 7 δις ευρώ μόνο και μόνο για το «χρηματοδοτικό κενό» τους. Χώρια η ανακεφαλαιοποίησή τους με άλλα 25 δις ευρώ. Από πού τα χάρισε; Από το δημόσιο ταμείο, από τον Έλληνα φορολογούμενο.

Τους χάρισε, δηλαδή, πάνω από 32 δις ευρώ και τους ζητά να αγοράσουν κρατικά ομόλογα για 2-3 δις ευρώ, ώστε να φανεί η περιβόητη «έξοδος στις αγορές». Μόνο που οι τραπεζίτες και τα επενδυτικά κεφάλαια που έχουν συμπράξει μαζί τους, δεν είναι έτοιμοι ακόμη. Θέλουν κι άλλα. Θυμηθείτε ότι εκκρεμεί νέα ανακεφαλαιοποίηση, της οποίας το μπουγιουρντί αναμένεται για μετά τις ευρωεκλογές. Αφού πρώτα γίνουν τα απαιτούμενα stress test των τραπεζών, τα οποία συνιστούν το «φύλλο συκής» προκειμένου η ΕΚΤ και η ΕΕ να δικαιολογήσουν την προκλητική ενίσχυση με ρευστό των μεγάλων χρεοκοπημένων τραπεζών της ευρωζώνης.

Κι έτσι η περίφημος «έξοδος στις αγορές» ανεβληθεί. Ίσως για μετά τις εκλογές. Οι τραπεζίτες και οι κερδοσκόποι θέλουν να εξασφαλίσουν πρώτα τις θέσεις τους και το επιπλέον μετρητό από τον κρατικό κορβανά και ύστερα βλέπουμε.

Γιατί θέλουν την έξοδο στις αγορές;

Ωστόσο, το βασικό ερώτημα παραμένει: Γιατί είναι καλό να βγούμε στις αγορές; Από πού κι ως πού; Γιατί το να συνεχίσει κανείς την πρακτική που οδήγησε την Ελλάδα στην χρεοκοπία, είναι καλό για την χώρα και τον λαό; Το γιατί είναι καλό για τους τοκογλύφους και τους κερδοσκόπους είναι απολύτως κατανοητό. Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα θα συνεχίσει να δανείζεται εσαεί για να τους πληρώνει. Μέχρι τελικής πτώσεως.

Και κάτι ακόμα. Πώς γίνεται η Ελλάδα με 129% του ΑΕΠ δημόσιο χρέος στις 31/12/2009 και με ρυθμούς ύφεσης της τάξης 2-3% ετησίως σε τρέχουσες τιμές, να μην έχει «αξιοπιστία» στις αγορές, ενώ σήμερα με 178% του ΑΕΠ δημόσιο χρέος στις 31/12/2013 και ρυθμούς ύφεσης 6-7% ετησίως σε τρέχουσες τιμές, να ανακτά ως δια μαγείας την «αξιοπιστία» της στις αγορές; Το σκέφτεστε; Πώς είναι δυνατόν;

Μήπως γιατί η χώρα έχει μετατραπεί σε οικόπεδο, ξέφραγο αμπέλι, χωρίς καμιά ασυλία και μαζί με τον λαό της έχει παραδοθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» - όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι δανειακές συμβάσεις με το ευρωσύστημα – στους δανειστές της; Όχι μόνο. Το χρέος που μας έχει φορτώσει το ευρωσύστημα και το ΔΝΤ, κοντά στα 240 δις ευρώ, δεν στέκεται καλά στα πόδια του. Είναι προϊόν κατάφωρων εκβιασμών, παραβίασης κάθε έννοιας δίκαιης μεταχείρισης εταίρου με βάση του κανόνες του διεθνούς δικαίου, αλλά και των Συνθηκών της ΕΕ.

Αυτό σημαίνει ότι μια οποιαδήποτε έντιμη κυβέρνηση της Ελλάδας που σκέφτεται έστω στο ελάχιστο το λαό αυτής της χώρας και θέλει να στηριχθεί στη νομιμότητα – δηλαδή, στο θεσπισμένο δικό τους νόμο και δίκαιο – μπορεί να το αρνηθεί ως παράνομο και καταχρηστικό. Κι αν το κάνει τι θα συμβεί; Οι αγορές δεν θα χιμήξουν στην Ελλάδα, αλλά στη Γερμανία. Γιατί είναι ο μεγαλύτερο εγγυητής του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης.

Βλέπετε, η Ελλάδα δεν έχει πάρει τα 240 δις ευρώ απευθείας από τις αγορές, ούτε απευθείας από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Τα χρωστά στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, ο οποίος με τη σειρά του τα έχει δανειστεί από τις διεθνείς αγορές με εγγύηση της Γερμανίας και των υπολοίπων χωρών της ΕΕ.

Αν λοιπόν στην Ελλάδα βρεθεί μια κυβέρνηση που ξέρει να τηρεί το νόμο και το σύνταγμα, μπορεί με μεγάλη άνεση να αρνηθεί να πληρώσει το συγκεκριμένο χρέος προς το ευρωσύστημα. Τότε, οι αγορές θα ζητήσουν τα ρέστα όχι από την Ελλάδα, μιας και δεν την έχουν δανείσει, αλλά από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό και κυρίως από εκείνους τους εγγυητές με την μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια. Δηλαδή πρωτίστως την Γερμανία.

Με άλλα λόγια η Ελλάδα κρατά μια ατομική βόμβα στα χέρια της. Μια ατομική βόμβα που μπορεί να τινάξει στον αέρα όχι μόνο το ευρώ, αλλά και την ΕΕ. Να γιατί βιάζονται οι Ευρωπαίοι να βγάλουν την Ελλάδα στις αγορές. Για να την ξεφορτωθούν. Για να περάσει το ταχύτερο δυνατόν το χρέος της στα χέρια των διεθνών αγορών και να απεγκλωβιστούν τα κράτη εγγυητές του μηχανισμού με πρώτη την Γερμανία. Να γιατί δεν θέλουν να πέσει η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου πριν ολοκληρώσει την αποστολή που της έχουν αναθέσει. Πριν βάλει και τις τελευταίες υπογραφές στο ξεπούλημα της Ελλάδας.

Πηγή