Μόνο τα μαζικά τεστ θα βάλουν τέλος στην καραντίνα

3/4/2020

Οι χώρες πρέπει να κάνουν «whatever it takes» για εκτεταμένη διεξαγωγή τεστ, γράφουν στο editorial οι FT. Πώς θα επιτευχθεί η λεγόμενη ανοσία αγέλης. Το παράδειγμα της Νότιας Κορέας και η αξιοθρήνητη επίδοση της Δύσης.

Πάνω από το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει κληθεί να παραμείνει σπίτι. Οι χρηματιστηριακές αγορές έχουν καταρρεύσει και οι αρχές έχουν ρίξει τεράστιες ποσότητες χρήματος στην παγκόσμια οικονομία, για να αποφευχθεί μια βαθιά ύφεση.

Ωστόσο, η αβεβαιότητα είναι η πιο τρομακτική πτυχή της κρίσης του κορωνοϊού που αντιμετωπίζουν οι κυβερνήσεις. O κόσμος έχει ακινητοποιηθεί εξαιτίας της Covid-19, μιας ασθένειας που προκαλεί ένας ιός τον οποίο τα πιο λαμπρά επιστημονικά μυαλά μελετούν λιγότερο από τέσσερις μήνες.

Οι συμβουλές τους δεν μπορούν να έχουν κατηγορηματικό χαρακτήρα. Όπως το έθεσε ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε, σε μια τέτοια κρίση, οι ηγέτες πρέπει να λάβουν το 100% των αποφάσεων με το 50% των δεδομένων. Μεταξύ των πιο σημαντικών είναι το πώς και το πότε θα τελειώσουν τα μέτρα περιορισμού, δεδομένου ότι ακόμα δεν υπάρχουν εγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές και ένα ασφαλές εμβόλιο βρίσκεται 12 με 18 μήνες μακριά.

Ένα μέτρο θα αποβεί καθοριστικό: η συστηματική, ταχεία και εκτεταμένη διεξαγωγή τεστ.

Δεν είναι εύκολο να αφήσουμε τους ανθρώπους να βγουν από το σπίτι τους μέχρι να γνωρίζουμε κατά πόσον αυτό θα προκαλέσει νέο κύμα μολύνσεων. Αλλά θα είναι δύσκολο να το εξακριβώσουμε αυτό, αν δεν διεξάγουμε πολλά περισσότερα τεστ από αυτά που έχουν κάνει οι περισσότερες χώρες ως τώρα.

Ακόμα και μια πλούσια χώρα της G7 όπως το Ηνωμένο Βασίλειο δυσκολεύεται να διεξάγει 10.000 τεστ την ημέρα, έναν στόχο τον οποίο προσπαθεί να επιτύχει τις τελευταίες τρεις εβδομάδες. Μαζί με τις ΗΠΑ και άλλες χώρες της Δύσης, η αξιοθρήνητα αργή αντίδραση στο μέτωπο αυτό αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Τα τεστ τα οποία προσπαθούν να κάνουν οι χώρες αυτές ανιχνεύουν την παρουσία του ίδιου του ιού, ελέγχοντας δείγμα από τη μύτη ή τον λαιμό ασθενή στο εργαστήριο. Είναι ζωτικής σημασίας για να ανιχνεύσει κανείς την πορεία της μόλυνσης και να παραμείνει ένα βήμα μπροστά. Επιτρέπουν επίσης στο υγειονομικό προσωπικό που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή και σε άλλο απαραίτητο προσωπικό να γνωρίζει αν είναι ασφαλές να πάει στη δουλειά.

Αλλά από μόνα τους δεν αρκούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας. Ποιος θα νιώθει ασφαλής να εργάζεται δίπλα σε κάποιον ο οποίος τη μία εβδομάδα δεν είναι φορέας του ιού και την άλλη είναι μολυσματικός, ειδικά από τη στιγμή που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πάνω από το 30% των περιπτώσεων είναι ασυμπτωματικοί.

Μία απάντηση βρίσκεται σε ένα νέο είδος τεστ, στο αίμα, το οποίο εξελίσσουν πυρετωδώς ερευνητές. Μπορεί να ανιχνεύσει αν κάποιος έχει ήδη μολυνθεί και έχει αποκτήσει ανοσία στον ιό. Ειδικοί επισημαίνουν ότι ένα τέτοιο τεστ αντισωμάτων μπορεί να είναι φθηνότερο και πιο εύκολο από το πρώτο και θα μπορούσε ενδεχομένως να γίνεται στο σπίτι.

Αλλά υπάρχουν ακόμα εμπόδια. Πρόκειται για ένα νέο είδος τεστ, διαφορετικό από εκείνο που χρησιμοποιείται για την ανίχνευση της παρουσίας του ιού και πρέπει πρώτα να διασφαλιστεί η αξιοπιστία του. Αν υποθέσουμε ότι θα συμβεί σύντομα, ακόμα δεν είναι ξεκάθαρο πόσο θα κρατήσει η ανοσία στον νέο ιό και πόσο ισχυρή θα αποδειχθεί.

Τέλος, υπάρχουν αρκετές οργανωτικές δυσκολίες. Τα τεστ θα πρέπει να συλλεχθούν με προσοχή και τα στοιχεία να αναλυθούν ώστε να γνωρίζουν οι αρχές ποιο ποσοστό του πληθυσμού έχει μολυνθεί. Η λεγόμενη «ανοσία αγέλης» επέρχεται όταν ένα συγκεκριμένο ποσοστό του πληθυσμού έχει αποκτήσει ανοσία στον ιό, οπότε η γνώση αυτού του ποσοστού είναι κρίσιμη για την όλη διαδικασία.

Επιπλέον, υπάρχουν ευαίσθητα ζητήματα σχετικά με την πιστοποίηση ανθρώπων που έχουν αποκτήσει αντισώματα στον ιό, μια κίνηση η οποία θα δημιουργούσε έναν κόσμο στον οποίο θα χρειάζονταν «πιστοποιητικά ανοσίας» για να βρει κανείς δουλειά ή να μπει στο αεροπλάνο.

Η πραγματικότητα είναι ότι πιθανότατα θα χρειαστούμε και τα δύο είδη τεστ προτού αποκατασταθεί η φυσιολογική οικονομική ζωή, μαζί με έναν ετοιμοπόλεμο στρατό εργαστηριών, προμηθειών και εκπαιδευμένου προσωπικού, που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όποτε είναι απαραίτητο.

Η Νότια Κορέα και άλλες χώρες που επένδυσαν στον μαζικό έλεγχο μετά τα σοκ των προηγούμενων επιδημιών αποτελούν παράδειγμα για το τι μπορεί να γίνει. Για να ακολουθήσει μια χώρα το παράδειγμα της Νότιας Κορέας θα χρειαστεί χρόνο και χρήμα. Αλλά το ποσό θα είναι αμελητέο μπροστά στο κόστος των διαδοχικών περιοριστικών μέτρων ή των ηπιότερων μορφών κοινωνικής απομόνωσης.

Οι χώρες πρέπει να κάνουν «whatever it takes» για τη διεξαγωγή τεστ, τώρα.

Πηγή