Η μάχη για την ανάπτυξη μεταφέρεται σε επίπεδο κρατικών προϋπολογισμών

22/10/2014

Η μάχη για την πολυπόθητη ανάπτυξη μεταφέρεται πλέον σε επίπεδο εθνικών προϋπολογισμών, με την απερχόμενη Κομισιόν (και πίσω της το Βερολίνο) σε ρόλο κριτή-εξεταστή, και τα εθνικά κράτη σε ρόλο εξεταζόμενου.

Ενδεικτικό της μάχης που οξύνεται (μένει να δούμε τι θα ειπωθεί και στη διήμερη Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής που ξεκινάει αύριο στις Βρυξέλλες) είναι το γεγονός πως κάποια από τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη επέλεξαν συνειδητά να αψηφήσουν τις δημοσιονομικές επιταγές του Συμφώνου Σταθερότητας και να καταθέσουν προς έγκριση προϋπολογισμούς που αποκλίνουν (άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο) από τη γραμμή της ανελαστικής πειθαρχίας που έχει επιβάλει η γερμανική κυβέρνηση.

Εάν μάλιστα επιβεβαιωθεί η πληροφορία που διέρρευσε χθες το βράδυ, τότε Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται σήμερα να στείλει πίσω για «διορθώσεις» τους προϋπολογισμούς συνολικά πέντε χωρών που δεν είναι συμβατοί με τους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες (της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Αυστρίας, της Σλοβενίας και της Μάλτας).

Συγκεκριμένα, η Γαλλία, η Ιταλία και η Αυστρία κατέθεσαν προσχέδια που προκαλούν πονοκέφαλο στις Βρυξέλλες, με το πρακτορείο Reuters να μιλάει μάλιστα για «τη μεγαλύτερη δοκιμασία στους κανόνες προϋπολογισμού της ΕΕ εδώ και πάνω από μια δεκαετία». Η Κομισιόν θα πρέπει από την πλευρά της να έχει αξιολογήσει τους εθνικούς προϋπολογισμούς ως τις 29 Οκτωβρίου και να τους έχει εγκρίνει στην τελική τους («διορθωμένη» όπου χρειάζεται) μορφή ως τις 30 Νοεμβρίου.

Οσο για τους πιο «απείθαρχους μαθητές», αυτοί είναι επί του παρόντος δύο: η Γαλλία και η Ιταλία, η δεύτερη και η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης αντίστοιχα.

Αψηφώντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες, το Παρίσι αποφάσισε μονομερώς να μεταθέσει τον στόχο της μείωσης του ελλείμματος κάτω από το 3% του ΑΕΠ για το... 2017, δηλαδή δύο χρόνια αργότερα σε σύγκριση με την προηγούμενη δέσμευσή του, και τέσσερα χρόνια αργότερα σε σύγκριση με τον αρχικό στόχο του 2013.

Η Γαλλία υπερασπίζεται το πλάνο της ως το μόνο βιώσιμο-παραγωγικό, και παρουσιάζεται έτοιμη να κοντραριστεί με τις Βρυξέλλες σε περίπτωση που απορρίψουν τον γαλλικό προϋπολογισμό.

Λέγεται μάλιστα πως το συγκεκριμένο «αγκάθι» συζητήθηκε κατά την προχθεσινή συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και Οικονομίας της Γερμανίας και της Γαλλίας στο Βερολίνο. Επισήμως ωστόσο, τα δίδυμα Σόιμπλε-Γκάμπριελ και Μακρόν-Σαπέν διέψευσαν και τις φήμες πως διαπραγματεύονται παρασκηνιακά συμβιβαστική λύση που θα επιτρέψει στην Κομισιόν να εγκρίνει τον γαλλικό προϋπολογισμό.

Κι αν για το Παρίσι το «πρόβλημα» είναι το ύψος του ελλείμματος (4,4% φέτος, 4,3% το 2015, 3,8% το 2016), η Ιταλία από την άλλη προκαλεί προβληματισμό στις Βρυξέλλες επειδή ο ρυθμός μείωσης του διαρθρωτικού της ελλείμματος είναι χαμηλότερος από όσο θα ήθελε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (0,1% επί του ΑΕΠ αντί για 0,7%).

Ο Ρέντσι παρουσίασε σχέδιο προϋπολογισμού για το 2015 στο οποίο περιλαμβάνονται φοροελαφρύνσεις 18 δισ. ευρώ, «οι μεγαλύτερες φοροελαφρύνσεις στη νεότερη ιστορία της Ιταλίας» σύμφωνα με την ίδια τη Ρώμη.

Παράλληλα, στην προσπάθειά του να βγάλει την Ιταλία από την ύφεση, ανακοίνωσε πρόσθετο δανεισμό ύψους 11 δισ. ευρώ για το 2015 και μετέθεσε τον ισοσκελισμό του διαρθρωτικού ελλείμματος για το 2017, προκαλώντας πονοκέφαλο στις Βρυξέλλες που θέλουν να δουν την Ιταλία να αρχίσει να αποπληρώνει το χρέος της (135% του ΑΕΠ αντί για 60% που είναι ο ευρωπαϊκός στόχος, το δεύτερο μεγαλύτερο στην Ευρωζώνη μετά από εκείνο της Ελλάδας).

Το πρακτορείο «Reuters» έσπευσε μάλιστα να ερμηνεύσει κάποιες δηλώσεις που έκανε χθες ο Ιταλός υπουργός Οικονομικών Πιερ Κάρλο Παντοάν ως παραδοχή-επιβεβαίωση πως η Κομισιόν πρόκειται να απορρίψει τον ιταλικό προϋπολογισμό.

Στο κλαμπ των δημοσιονομικά «απείθαρχων» έχει προστεθεί και η Αυστρία. Η απόφαση πως η Βιέννη οφείλει να παρουσιάσει διαρθρωτικά ισοσκελισμένο προϋπολογισμό το 2015 «είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη, την οποία ωστόσο δεν συμμεριζόμαστε», δήλωσε χθες ο Σοσιαλδημοκράτης Αυστριακός καγκελάριος Βέρνερ Φάιμαν. Ο Φάιμαν βγήκε μάλιστα στην αντεπίθεση τονίζοντας πως «η λιτότητα δεν είναι αυτοσκοπός» και απευθύνοντας έκκληση για τόνωση των επενδύσεων στην Ευρώπη.

Πηγή